Lachen?
Soms hoor je je eigen uitspraken ( of een variant daarvan) weer terug dankzij de kinderen. Zo maakte Bente mij vorige week aan het schaterlachen. Ze wou Paulien iets vertellen maar die had daar geen luisterend oor voor waarop Bente verontwaardigd reageerde me": "Ja hallo, zit ik hier tegen de muur te praten ofzo??!".
Gisteravond maakten de dames het heel erg bond. Al wat ze deden maar rustig slapen gaan was er niet bij. Tig waarschuwingen hadden geen effect.
Op een gegeven moment lag Bente zelfs "gezellig" bij Paulien in bed. "Ja maar Paulien was bang".
Toen was de boot aan.
Ik was ondertussen naar boven gestormd en had Bente bij Paulien onder de dekens vandaag gehaald en haar naar d'r eigen kamer gebracht. Vervolgens was ik op weg terug voor een donderpreek tegen Paulien. Die lag inmiddels zich enorm aan te stellen in haar bed.
Ik kwam haar kamer op en haalde diep adem en begon in mezelf langzaam tot tien te tellen want ik plofte zowat van woede.
En wat zei de lieve schat toen?
"Mama, even langzaam tot 10 tellen. Adem in..adem uit".
Nee lachen kon ik op dat moment er niet om. Nu wel 
En praatte ze tegen een muur? Tot tien tellen en dan bij 9 de tel kwijt raken, dat is wat ze mij altijd vertelden…
Maar wat een opmerkingen zeg… kleine potjes hebben hele grote oren…
jessica - 03-12-’07 20:08
@Frans: Ik was bij 5 toen Paulien de opmerking plaatste. Heb toen gezegd dat ze moest slapen en ben onmiddelijk vertrokken.
Kwebbel (E-mail ) (URL) - 03-12-’07 20:22
@Marnix: Ja. Bente had de preek op haar kamer gehad en vervolgens was Paulien aan de beurt om te horen hoe mams er over dacht.
Kwebbel (E-mail ) (URL) - 03-12-’07 20:24
Je vindt het toch niet erg hè, dat ik hier even smakelijk om zit te grijnzen…
JeeBee (URL) - 04-12-’07 19:25
Eerlijk is eerlijk…
Als je kinderen hoort praten, hoor je eingelijk de ouders spreken.. 
RideR (URL) - 04-12-’07 19:30
Emoticons / Smileys voor in je reactie
tien reacties