Afgelopen donderdag ben ik door de sneeuw richting Gendringen gegleden.
Eigenlijk zaten al mijn lessen erop, maar ik kon nog een extra lesje nemen. Daar was ik blij om want er moest nog veel gebeuren aan de ring voor Jessica.
De ijdele hoop dat hij voor kerst klaar zou zijn is helaas vervlogen. Ondanks dat er flink wat werk is verzet is hij nog niet af.
Het bevestigen van de zetkast aan de ring is een uiterst secuur klusje. Het solderen heb ik niet zelf gedaan. De ring wordt namelijk op de kop gehangen zodat de zetkast goed geklemd blijft zitten. En dan is het zaak om heel voorzichtig met de vlam alles te verwarmen zodat de zetkast niet "in elkaar stort".
Alles zit nu aan elkaar. En aan de onderkant is al het soldeer weggevijld en geschuurd.
Volgend jaar maak ik hem af en kan Jessica hem eindelijk om. Ze kan hem in ieder geval dit weekend al komen passen 
Vandaag de laatste les van deze cursusperiode.
Ik moest de scheen gaan zagen zodat hij in het midden smaller is. De aanzet heeft Rieks gedaan omdat die precies in het uiteinde (de punt) begint, en dat is hardstikke moeilijk.
Rest zelf gedaan het deze keer ging het zagen super goed! En dat is fijn want dan hoef minder te vijlen.
Toen de scheen uitgezaagd was heb ik hem daarna van een stuk foam nagemaakt. Vervolgens is het zetkastje met stukjes plakband er tussen geplakt. Op deze manier kun je controleren of de maat klopt. Dat deed het
Daarna heb ik de driehoekjes uitgezaagd. Eigenlijk wou ik deze direct vanaf het uiteinde uitzagen.
Toch is dit niet gebeurd omdat dan de verhoudingen tot de zetkast weg zijn, aldus Rieks.
De uitgezaagde stukjes heb ik netjes gevijl en de scheen en de zetkast zijn geschuurd. Het laatste klusje was de scheen buigen met een ringentang zodat de zetkast er ook nog tussen past.
Volgende week een extra les om de scheen passend te maken aan de zetkast, en solderen, vijlen, schuren en hopelijk fresen.
Op de foto kun je ongeveer zien hoe de ring gaat worden.
Donderdagochtend kon ik weer aan de slag met de ring voor Jessica.
Helaas was deze ochtend niet zo productief als de vorige. Dat kwam o.a. omdat de cursusleider het ook druk had met andere cursisten die veel vragen hadden.
De scheen die ik al had gemaakt heb ik toch nog iets smaller gemaakt. Nu pas de zetkast er nog mooier in.
Uit de proefexemplaar-ring van alpaca bleek mijn scheen ook iets te lang te zijn. Ook dit heb ik aangepast.
Vervolgens heb ik op milimeterpapier de uitwerking getekend en deze op de scheen geplakt.
De volgende keer moet ik dit uitzagen. Naar het midden wordt de ring namelijk smaller, dat is straks de onderkant van de ring.
Aan de uiteinden wordt t.z.t. ook nog een klein driehoekje uitgezaagd. En er komt een gefreesde lijn naar onderen zodat het lijkt alsof de ring uit 2 ringen bestaat.
Veel werk maar het resultaat wordt volgens mij ook heel erg mooi.
Gisteren heb ik een heerlijk productieve dag gehad op de cursus.
Heerlijk.
Ik heb het zetkastje op de onderplaat gesoldeerd. Bij het solderen moet je de onderkant en bovenkant verwarmen maar het "latoentje" liep bij mij al vrij snel perfedt rond het kastje.
De onderkant hoefde niet eens verwarmd te worden. Een soort van beginnersgeluk
Vervolgens het plaatje vlak langs het kastje afgezaagd en daarna alles mooi glad vijlen. Een leuk klusje. Deze keer niet mijn eigen nagels ook meegevijld 
Daarna heb ik een scheen uitgezaagd. Toen ik hem uitgezaagd had vond ik hem veel te breed. Het kastje past er wel goed tussen maar ik vond het niet mooi.
Volgens Rieks kan er nog een klein strookje af en sluit het kastje dan nog steeds mooi aan.
Daar ga ik dus volgende week mee verder.
Gisteren mocht ik weer heerlijk aan de slag met de ring voor Jessica.
De tijd in het atelier gaat sneller dan bij ons thuis. Ik zweer het je.
Voor ik er erg in had waren de uurtjes voorbij en moest ik weer naar huis.
En wat heb ik in die tijd gedaan? Een plaatje gevijld en in de zetkastband gesoldeerd. Plus een nieuw stukjeplaat uitgezaagd wat onder de zetkast komt.
Plus nog snel overleg over de scheen die ik volgende week ga maken. Dit ontwerp is goedgekeurd door Jessica dus daar kan ik mooi mee aan de slag
Gisterochtend kon ik weer aan de slag met een mooi project.
Mooi, maar ook ingewikkeld. Dus moest er nog even overleg gepleegd worden hoe we dit allemaal gaan aanpakken.
Ik ga namelijk een ring maken voor mijn nicht Jessica.
Het wordt niet zo maar een ring. Het wordt een zeer speciale ring. Hierover later meer.
Samen met Rieks hebben ik een plan gemaakt zodat het technisch ook perfect gaat worden. (En het voor een beginner zoals ik ook te maken is)
Jessica had een tijd geleden al een steen uitgezocht. Vorige week heb ik hier een "onderplaatje" voor uitgezaagd maar deze ga ik bij nader inzien vermoedelijk toch niet gebruiken. Hij is 1 mm dik en dat is waarschijnlijk te dik.
Daarom hebben we besloten een stukje zetkastband om de steen te maken.
En heb ik een plaatje uitgezaagd van 3 mm dik die precies onder de steen komt. Hij moet nog verder gevijld worden zodat hij precies in het zetkastje past.
Tot nu toe ziet het project er zo uit. Wordt vervolgt.
Vorige week was er i.v.m. de herfstvakantie geen les. Dus moest ik een weekje zeer geduldig zijn om weer aan de slag te kunnen met mijn armband.
Vandaag heb ik de puntjes nog op de i gezet. Zo moest er nog iets gebeuren aan het gedeelte wat ik de vorige keer had gesoldeerd. Daar zat nog een klein stukje wat niet helemaal naar mijn zin was.
En hij moest natuurlijk perfect worden.
Daarna heb ik het overtollige soldeersel weggehaald. Een lastig klusje omdat het precies in een randje valt.
Vervolgens de armband schuren en polijsten zodat hij er mooi bling-bling uit komt te zien.
En dat doet hij!
De gehamerde punten komen goed tot hun recht.
Er was zelfs iemand die dacht dat de arband van zilver gemaakt was.
Neen, geen zilver! Met een stuk alpaca kun je iets schitterends maken
Voor er vragen gesteld worden: Neen, hij is nog niet af.
Wel bijna
De ronde staafjes moesten in de goede vorm worden gebogen zodat ze precies aan de armband pasten.
Rieks heeft er voor gezorgd dat de staafjes op twee punten vast kwamen te zitten met een speciaal las -apparaat.
Daarna kon ik met een gerust hart (alhoewel ..het blijft een spannend gebeuren) solderen.
Het overtollig soldeer heb ik grotendeels al weg gevijld en de armband is heel licht geschuurd.
Volgende keer de puntjes nog even op de i zetten zodat alle oneffenheden weg zijn en dan kan hij gepolijst worden.
Ik ben razendbenieuwd naar het eindresultaat.
De vrouw van de Rieks vond dat ik hem behoorlijk vlot heb gemaakt. En zuks wat is weer fijn voor mijn ego
