De vakantie zit er voor ons weer op.
Het was wel heerlijk zo'n weekje niets hoeven doen. En wat het extra leuk maakte was dat Maarten ook vakantie had.
De meiden zijn nog een paar dagen uit logeren geweest bij mijn moeder. Dat was voor beide partijen erg leuk. Dinsdag hebben we ze weer opgehaald en zijn we op de terugweg langs de Ikea gegaan. Daar kwamen
we de meester van Bente ook nog tegen.
Vrijdag zijn we op visite in Lichtenvoorde geweest.
Aangezien het al etenstijd was toen we daar wegreden besloten we uit eten te gaan. We hebben lekker zitten smikkelen bij de pizzaria in Emmerich. Vooral Bente heeft haar buikje goed rondgegeten.
En zaterdag zijn we naar het Airbornemuseum geweest.
Zondag wat rond lummelen in huis en genoten van de laatste vakantiedag. Want die vakantie die was veel te snel weer om.
Pfffft! Dat is deze les kort samengevat.
Mijn nieuwe project is een ring maken voor Paulien.
Afgelopen vrijdag was ik met haar nog naar het atelier gefietst om haar ringmaat op te meten.
En ze kon meteen een leuk steentje uitzoeken. Dat werd een mooi donkerblauw steentje: Sodaliet.
Deze ring wordt smaller dan mijn ring zodat het steentje iets over de ring valt.
Vandaag heb ik de "scheen" uitgezaagd en rond gemaakt.
Vervolgens moest ik hem solderen. En dat ging deze keer niet zo tof. De eerste keer liep het latoentje niet goed uit tussen de twee uiteinden.
Na een zuurbad heb ik de boel opnieuw moeten verwarmen zodat het latoentje beter tussen de uiteinden zou lopen. In eerste instantie dacht ik dat dit weer mislukt was maar gelukkig bleek de ring WEL aan elkaar te zitten.
Terwijl de ring de eerste eerste keer in het zuurbadje lag ben ik begonnen aan het zetkastje. De maat van de steen gemeten: doorsnee en hoogte. Aan de hand daarvan heb ik mijn zetkastband gemaakt.
Daarna deze om de steen gebogen en op maat gemaakt zodat de steen er precies in past.
Vervolgens heb ik het bandje gesoldeerd.
Toen moest het bandje op de onderplaat gesoldeerd worden. En dit is me helaas niet gelukt. Op een of andere manier wilde ook hier het latoentje niet goed "uitlopen" onder het bandje.
Omdat de les er al weer op zat heb ik onderstaande onderdelen (zie foto) mee naar huis genomen.
Volgende week gaan we vol goede moed weer verder.
Vandaag vierden de meiden carnaval op school.
Paulien zat in de Raad van 11. Die mocht dus al om kwart voor 8 bij de Prins verschijnen om de kar te versieren.
De stemming zat er meteen goed in. Ze stonden keihard te springen op de kar.
Bente moest gewoon naar school en ging vanaf daar in een optocht richting Prins Rob.
Toen de Prins en zijn 11 makkers waren opgehaald ging de route door onze wijk.
Op school hebben ze nog diverse optredens gezien van kinderen in de gymzaal. Om 11.45 begon de vakantie Bente. Paulien had 's middags nog feest in de Dru.
Les vijf vandaag, de helft zit er al weer op. Gaat best snel.
En...hij is af!
Vandaag de ring zo gevijld dat het zetkastje er precies in zou passen. Dat was een zeer lastige klus en Rieks heeft daarbij geholpen. Het moest schuin gevijld worden namelijk.
Vervolgens het zetkastje aan de ring solderen. Dat ging best goed maar nadat de ring uit de "soep" (afkookmiddel) was gehaald bleek dat het zetkastje aan een kant was weggezakt. Door de hitte van het solderen.
Toen Rieks dit probleem probeerde op te lossen (boel verwarmen en dan zetkastje aandrukken) sprong het zetkastje weer uit de ring.
Toen moest ik de soldeerfase opnieuw doen. En dat ging perfect! "Ja, dat heeft ze wel in de vingers", zei Rieks. Een mooi compliment
Daarna is de ring door mij gevijld, geschuurd en gepolijst. Rieks heeft het steentje er voor mij in gezet.
En toen was project nr. 2 af.
Ik vind hem supermooi en ben er trots op. Paulien gaf me ook een mooi compliment. "Mama je bent een natuurtalent"
Een tijdje geleden kreeg ik een bijzondere fles van mijn moeder. Een erfstukje.
Mijn opa Smit kwam uit een familie van glasblazers. Het kon dan ook niet bijna anders...mijn opa Smit werd ook glasblazer.
Hij heeft enorm veel dingen gemaakt, ook voor thuis. Helaas is daar nog maar heel weinig van over.
Twee glaasjes, waarvan ik er nu één heb. En onderstaande fles met zoveel mooie details dat ik ze amper op de foto krijg.
Dat deze fles er na al die jaren nog is mag een wonder heten!
Hij is in Duitsland gemaakt en in 1957 mee verhuisd naar Nederland. Van mijn moeder hoorde ik dat mijn tantes regelmatig met deze fles onder de arm naar de kruidenier gingen om er azijn in te laten doen.
Mijn opa is in 1963 overleden. Zijn broer kwam enkele jaren daarna op visite en wilde graag iets van hem als herinnering. Dat werd deze fles. En zo belande de fles ergens in Chicago!
Mijn vader heeft toen zijn oom in Amerika gevraagd of hij de fles terug mocht want er was nog zo weinig wat pa gemaakt had in huis.
De oom ging er mee akkoord. En aldus nam hij de fles weer mee terug naar Europa. Waar hij na een rondje langs familie in Beieren, een bezoekje aan Berlijn uiteindelijk weer in Drenthe belandde.
Kortom een hele mooie bijzondere fles met een (bijzonder) verhaal
Afgelopen week had Paulien de beruchte/bekende Citotoets.
Ze vond het wel meevallen. Alleen over de laatste dag was ze iets minder te spreken. Het resultaat krijgen we begin maart te horen.
De dag na de Cito mocht groep 8 koken op school. Ze hebben soep gegeten, patat met een snack en een bakje met fruit na. Paulien zat in het groepje dat het nagerecht moest doen. Ze was absoluut niet te spreken over het feit dat er fruit uit blik werd geserveerd. "Dat is helemaal niet lekker".
Ik kan haar geen ongelijk geven maar helaas vond haar juf het wel een goed idee.
's Middags ging groep 8 schaatsen op de ijsbaan in Gendringen.
Bente mocht die middag haar dansje opvoeren. Helaas is haar dansje niet gekozen voor het optreden 's middags in de Dru. Maar ze mag nog wel in de gymzaal haar dansje laten zien.
Gistermiddag is Paulien samen met een vriendin naar de bioscoop geweest. Ze hebben gratis de film "Achtegroepers huilen niet gezien". Het was een leuke maar ook zielige film vonden ze.
Vandaag is Paulien nog wezen schaatsen met een vriendje van haar. Ze heeft erg veel plezier in schaatsen.
En ze kan het ook goed. Alsof ze al jaren schaatst, terwijl ze dit jaar pas voor het eerst op de ijzers stond.
Met Bente zijn we een stuk wezen wandelen in Engbergen en hebben we daar ook iets gedronken. Vervolgens zijn we naar de Coop in Terborg gereden om soep te halen voor het avondeten.
Daar was het zo megadruk dat er 5 kassa's open waren en nog stonden er lange rijen voor de kassa!
Rond kwart voor 5 hebben we Paulien opgehaald en gingen we aan de soep met zelfgebakken brood
En zo had ik een ring die mooi aan elkaar gesoldeerd was.
En zo heb ik die niet meer.
De ring is stuk gezaagd maar dit alles voor een goed doel. In overleg heb ik besloten het zetkastje in de ring te laten vallen i.p.v. hem er boven op te maken. De steen komt dan beter tot zijn recht.
Eigenlijk is dit opdracht 3 maar ach, we draaien het voor het gemak gewoon even om
Het lijkt alsof ik bitter weinig heb uitgevoerd vandaag maar neem van mij aan dat het best veel werk is . Zeker voor iemand die net komt kijken.
Vandaag moest ik de maat van de steen opnemen: de omtrek en het punt waar de steen omhoog gaat.
De omtrek bepaald hoe lang de zetkast-band moet worden. Dit is doorsnee van de steen+metaaldiktex3.14.
De band moest 2 mm hoog worden want het is een kleine steen.
Vervolgens heb ik de band uitgezaagd, geschuurd en hem om de steen gebogen. De steen er weer uitgehaald en de band gesoldeerd.
Daarna heb ik het geheel op de onderplaat gesoldeerd. Waarbij je alles eerst van bovenaf verhit maakt, het pioentje erbij legt en dan alles van onderaf verhit tot het een geheel wordt. Dit was supergoed gelukt!
Toen moest het zetkastje uit de plaat uitgezaagd worden en tot een mooi geheel gevijld worden.
Ik heb het zetkastje netjes geschuurd en toen zat de les er al weer op!
Rieks heeft voor mij de vorm van de zetkast uit mijn ring gezaagd. Gelukkig maar, want dit had ik ook niet aangedurfd.
Gisterochtend zei Bente dat haar arm pijn deed en ze een raar gevoel in haar mond had.
Echt makkelijk ging dat niet. "Ik kom niet uit mijn weurden".
Niet veel later vertrok ze stilletjes naar boven.
Toen begon ze hartverscheurend te huilen. Ze had hoofdpijn. Nee eigenlijk deed alles pijn.
En haar arm bewoog zomaar terwijl ze dat zelf niet wou. Echt heel zielig 
Ik hielp haar met uitkleden, deed haar d'r pyjama aan en stopte haar lekker onder de dekens.
Rolluiken dicht zodat ze zou kunnen slapen. Maar dat kwam er niet van omdat ze zo beroerd was.
De wasmachine heeft gisteren overuren gedraaid.
Gelukkig is ze nu weer wat opgeknapt en heeft ze vanavond een bordje pasta gegeten.
Bente wil morgen zelfs weer naar school. En dat zegt heel wat!
Paulien is ook een klein beetje zielig want die heeft de aankomende dagen haar Cito.
Tot nu toe valt het mee met de stress. Hopelijk houdt ze dat ook zo.
Een nieuwe les een nieuwe uitdaging!
Deze keer maak ik een zilveren ring waar een steentje op komt.
Dat betekent dat ik een ring maak en een kastje voor het steentje.
Ik moest eerst de steen uitzoeken want aan de hand van de grootte van de steen wordt de ring gemaakt.
Er waren heel veel mooie steentjes maar de rode Toermalijn sprong er toch echt uit. Ik denk dat hij heel mooi tot zijn recht komt op de zilveren ring.
Daarna moest ik een stukje zilver uitzagen. Amai, dat zagen is een vak apart!
Het ging helaas ook niet helemaal goed. Ik zaagde iets te ver naar binnen.
Maaaar er is een oplossing gevonden, aan de onderkant wordt de ring nu iets smaller. Ik vind het ook wel mooi dat een ring smaller is aan de onderkant van de vinger.
Nadat ik het "probleem" had weggevijld moest ik de scheen schuren. Daarna in vorm buigen, rond slaan op de tribulet en solderen.
Na het solderen werd de ring in een zuurbad gedaan en toen zat mijn les erop.
Hij ziet er nu zo uit (zie hieronder)
Volgende week moet ik het kastje maken voor de Toermalijn en de ring mooi afwerken.
