Gisteravond gingen we naar de Achterhoek Ballooning. Een festijn dat voor de 10de keer gehouden werd.
We zagen ook 5 parachutisten landen. Een schitterend gezicht. Later gingen ze ook mee met de ballonnen. Helaas waren de sprongen uit de ballon niet goed te zien, dankzij de zon.
Er waren enkele special shapes waaronder een kuikentje. Deze ballon ging pas voor de derde keer de lucht in. Helaas bleef de Brandenburger Tor in de wagen opgeborgen.
Ook bijzonder... een bruidspaar dat het jawoord hoog in de lucht in de ballon zou geven.
Vanmiddag waren we even bij omaatje op visite. Of oma ook de ballonnen had gezien vroeg Paulien. Ja dus, want ze vlogen over Gaanderen richting Doetinchem.
"Ook die met het trapje, waar geen mandje aan zat maar een bankje. En waar de mensen met riemen vastzaten? Of het kuikentje?" waren de volgende vragen.
Dat wist omaatje niet meer.
Speciaal voor oma staan
hier (klik!) foto's van diverse luchtballonnen die gisteren de lucht in gingen.
Andere nieuwsgierigen mogen ook kijken hoor
Tot voor kort zei Bente niet Daniël maar Dani-l als ze het over meneer Lohues had.
Een grappige uitspraak die wij er dan ook inhouden.
Vandaag kwamen (eindelijk) de kaartjes van de Muzeval binnen. En wat schertst mijn verbazing??
Ach, kijkt u zelf maar.
We zijn er weer. De vakantie zit er weer op.
Time flies when your having fun.
Bovenstaande foto is gemaakt in Mettlach waar we 1 uur mochten "parkeren" op het bankje.
Later meer over onze vakantie.
Dit log gaat een weekje met vakantie.
Wij gaan er even tussenuit. Op bezoek bij meneer
Landal in Duitsland.
Saarburg wordt tijdelijk ons adres, met de oudste stad van Duitsland (Trier) op 25 kilometer afstand.
Luxemburg ligt ook om de hoek. Kortom er valt voor ons genoeg te zien en te beleven.
En wees gerust. Stumpy is in goede handen. Die mag een aantal dagen mijn moeder voor de voeten lopen en schooien om vreten.
Kinderen hebben zo'n fijne logica. Het leven kan toch zo simpel zijn.
Vanochtend zaten we naar de Olympische Spelen te kijken. Kanjer, toch die Marianne Vos daar op de wielerbaan!
Tussen de wedstrijden door kwam er reclame.
Meneer van der Geest prees het eten van meneer
Conimex aan.
Dit keer was Dennis in de weer met Teriyaki. Heel eenvoudig en simpel om te maken.
Bente's reactie was ook heel eenvoudig (lees: logisch): "Ja, eh als iets jakkie is, ja dan is het jakkie. Dat is gewoon zo".
Kinderlogica. Ik blijf het een prachtig iets vinden
Eergisteren kreeg ik een nominatie van
JeeBee. Zij had mijn weblog, samen met nog 6 andere weblogs, genomineerd als één van de leukste logs die zij leest.
Dit had JeeBee over mijn log geschreven:
Kwebbel, omdat ik heel veel plezier beleef aan haar gekwebbel, en regelmatig in de lach schiet om de avonturen van haar twee kinderen.
Zoiets is natuurlijk heel erg leuk. Ik vind het fijn dat mensen mijn log lezen en waarderen.
Nu is het eigenlijk de bedoeling dat ik ook 7 mensen nomineer waarvan er 1 de award "briljante weblog 2008" wint.
Maar helaas...ik ga het niet doen.
Ten eerste omdat ik me voorgenomen heb geen stokjes etc. meer door te geven. Daar wil ik me (voorlopig) aan houden.
Ten tweede, vind ik het veel te moeilijk om een keuze te maken. De logs die ik lees bezoek ik altijd met veel plezier. Ieder log heeft zijn charme, ook al zijn ze totaal verschillend.
Helaas JeeBee ik geef het stokje niet door.
Desondanks ben ik natuurlijk wel heel erg trots dat je me genomineerd hebt.
Gistermiddag zijn mijn schoonmoeder, Paulien, Bente en ik naar het maïsdoolhof geweest.
Klaar voor de start? AF!
In het doolhof konden de kinderen speuren naar bordjes met beesten erop. De bordjes waren klein, het mais en onkruid behoorlijk hoog dus de bordjes vielen niet echt op.
Voor de volwassenen waren er onderweg enkele raadsels.
Aan het eind stond een uitkijktoren. Hierna moest je dezelfde weg terug en dat vonden we eigenlijk een beetje een gemiste kans. Had anders gekund.
Na afloop hebben de meiden nog lekker gespeeld in zandbak. Bente pompte water en Paulien maakte dijken en een rivier.
Vandaag gingen we naar de Rijnpromenade van Rees. Daar werden we verwelkomt door een meneer op een bankje.
Een stukje verderop is er te zien hoe hoog het water stond in 1926. Dat is je bijna niet voor te stellen.
Op een hekje zaten 4 schattige meisjes.
Aan het eind van de lange promenade staat een toren uit 1460, als ik het goed onthouden heb.
Een stukje verderop staat nog een oud wachtershuisje en een deel van de dam die door de Nederlanders gebouwd is in de 80-jarige oorlog.
Vervolgens liepen we weer terug naar de auto. Maar... eerst nog een ijsje want het Italiaanse ijs is er overheerlijk. Als ik de rest van de familie moet geloven tenminste want ik blief het niet
Gisterochtend besloten we naar Doesburg te gaan. Inmiddels weten we waar Abraham de mosterd haalt.
Het
mosterdmuseum is zeker een bezoekje waard. Met veel humor worden er dingen over mosterd vertelt, wordt er mosterd gemaakt en in potjes gedaan.
Je steekt er nog iets van op ook. Nooit geweten dat de meeste mosterdplanten in Canada groeien.
Terwijl we in Doesburg een hapje zaten te eten regende het pijpenstelen. Gelukkig klaarde het later toch op zodat we de reis vervolgden richting Bronckhorst.
Bronckhorst is het kleinste stadje van Nederland. Hier vindt je veel mooie oude gebouwen. En, heel apart, achter de Joodse begraafplaats een speeltuintje.
Ook Bronckhorst is een aanrader. Wij hebben ons prima vermaakt gisteren.
Foto's van ons uitstapje vind je
hier.
N.B.: Let ook even op de foto van het zwaluwnest, die heeft Paulien gemaakt!
Vandaag hebben we een uitstapje gemaakt. Daarbij kwamen we twee bijzondere dingen tegen.
Een ervan was een plant die door een raam naar binnen groeide.
In een ander stadje zag Maarten een opmerkelijk reclamebord staan. Rare eetgewoontes hebben ze daar in Bronckhorst
Even leek het er op dat het hele feest letterlijk in het water zou vallen. 's Ochtends regende het behoorlijk.
Gelukkig klaarde het rond het middaguur op en daarna bleef het droog. Wel zo fijn als er een barbecuefeest gepland staat.
Vorig jaar had omaatje een tuinfeest met barbecue gegeven. Dat was een groot succes.
Zo'n groot succes dat ze besloot om haar verjaardag (10 november is ze jarig) op 10 augustus te vieren. Op de trouwdag van haar eigen ouders.
Bijna iedereen was er dus het was lekker druk, en gezellig. Er werd door meerdere heren van het gezelschap gezorgd dat het vlees gebakken werd.
Dik voor mekaar dus
Halverwege het feest kreeg oma haar cadeau. Een schilderij van een vaas met bloemen, geschilderd door een nichtje van Maarten .
Oma was er helemaal mee in haar nopjes. Hij werd meteen opgehangen.
Rond 7 uur-half 8 was het feest gedaan en begonnen we met opruimen.
Al met al, een zeer geslaagd feest. Hulde aan de organisatie en omaatje...bedankt!!
Omaatje met schilderij. Foto, met dank aan Marleen.
Gisteren hadden we een feestje van "het Opperhoofd", oftewel "klein omaatje", oftewel oma P. Hierover later meer.
Naast oma's huis is een groot grasveld met een speeltuintje. In het grasveld staat een grote boom.
Leuk "speelgoed" als je Bente heet.
"Mama, kom eens mee ik moet je iets laten zien.", zei ze terwijl ze richting de boom liep.
Het koste enige moeite om in de boom te klimmen. Bente is behoorlijk lenig dus het lukte haar, en zodoende kon ze aan een tak gaan hangen.
Beetje slingeren en dan de afsprong.
Pfoei, dat heb ik weer gered.
Ik vroeg aan neefje Ian, die vol bewondering naar Bente stond te kijken, of hij ook in de boom ging klimmen. Het leek hem wel wat maar... "Ik denk niet dat ik dat durf", zei hij.
Hoera, eindelijk kan onze vakantie "echt" beginnen. Maarten heeft nu ook vakantie.
Het duurt nog twee weken voor wij op vakantie gaan. We bewaren het "lekkerste" voor het laatst
De komende twee weken gaan we af en toe wel uitstapjes maken.
Het mosterdmuseum in Doesburg, Bronckhorst en de Lochemer berg staan op mijn lijstje.
Paulien en Bente willen graag naar het maïsdoolhof in Aalten. "Want daar kun je tussendoor ook uitrusten en er is een toren".
Gaat vast goed komen.
We beginnen in ieder geval goed. Zondag hebben we een feestje van oma P.
Vanavond, toen ik bezig was in de tuin hoorde ik iets ritselen in de Hedra. Een vogel?
Er vloog echter niets weg toen ik dichterbij kwam.
Toen ik een bloempot aan de kant deed met mijn voet zag ik twee groene pootjes .
Het geritsel werd dus veroorzaakt door een dikke pad.
Tegelijkertijd sprong er iets kleins op het muurtje waar de schutting op staat.
Maarten haalde snel de camera en ik kon hem nog net op tijd (helaas niet echt scherp) op de kiek zetten. De grote dikke pad had ondertussen al het hazen.. eh.. padden-pad gekozen.
" Gaan we een stukje fietsen?", vraag Bente de laatste tijd met grote regelmaat van de klok.
Daarbij is het niet de bedoeling dat zij bij mij achterop zit. Oh, nee!
Ze wil zelf fietsen op de straat.
Bente doet haar helm op de "kop" en dan kunnen we er vandoor. Het gaat best goed dat fietsen op straat. Enige nadeel is dat ze af en toe opzij kijkt (tijdens het babbelen) en dan een ruk aan haar stuur geeft.
Afgezien daar van gaat het dus heel goed. Dat vindt Bente zelf ook. Ze is er heilig van overtuigd dat ze binnenkort wel alleen naar school kan fietsen.
Vanmiddag zijn we naar Helmond gereden om Paulien op te halen.
Natuurlijk moesten we ook even het nieuwe huis bekijken. Dat was indrukwekkend. Een mooi groot huis (en grote tuin) uit de jaren 30 dat compleet verbouwd is door de vorige eigenaar.
Paulien heeft zich geen moment verveeld. Ze hebben dan ook een speelkamer waar o.a. een piano staat.
Maar het allerleukste was spelen op zolder. Daar hebben ze namelijk een "geheime kamer". Een soort van kamertje/opbergruimte achter een grote boekenkast.
En als klap op de vuurpijl ook een "geheime gang". Een opbergruimte waar je door kunt kruipen, en die van twee kanten te bereiken is d.m.v. een deurtje.
Tijdens het spelen hebben ze dan ook de meeste tijd op de zolder doorgebracht .
Al met al dus een zeer geslaagde logeerpartij.
