Wrak

Afgelopen week zijn Maarten en ik wezen kijken bij een wrak dat in de Rijn ligt bij Griethausen.
Dankzij de droogte staat het water extreem laag in de rivier en is het wrak van schip "de Hoop" compleet te zien.


Op 21 maart 1895 voer dit schip vanuit Keulen richting Antwerpen met aan boord een lading van 100.000 kg dynamiet. De lading moest bij de Nederlandse grens (Spijk) worden overgeladen in andere schepen.
Wat er precies fout is gegaan blijft onduidelijk, er doen meerdere verhalen de ronde.
Het dynamiet is ontploft en door de harde klap sneuvelden er ramen van huizen in de wijde omgeving van Griethausen/Spijk. Zelfs in Friesland en Limburg zou men de beving hebben gevoeld.

Het wrak is pas 3 keer eerder compleet te zien geweest: in 1967,  2005 en 2015

Beestjes kijken

Gisteren zijn we naar Wildlands geweest. Paulien wilde daar al tijden graag naar toe want ze was er nog nooit geweest. De rest van ons gezin had maar een gedeelte gezien tijdens een speciale openingsavond.
De fotografen onder ons namen toen (teveel) tijd voor het schieten van hun plaatjes ;-)
We hebben er uren rondgelopen en veel gezien. Al het gedoe dat je de beesten niet ziet is dus complete onzin!
Na afloop voelde ik me zo als het prairiehondje op de foto hieronder. Moe maar voldaan :-)

Tentoonstelling

Sinds 8 maart is er een tentoonstelling over Prince in Amsterdam: My name is Prince. Je kunt er o.a.kleding enkele gitaren, handgeschreven filmscript van Purple Rain, zijn wandelstok en 3rd eye zonnebrilbewonderen. En er is veel info over zijn carriere, met de nodige muziek en beelden natuurlijk.
In een klein afgesloten gedeelte van de tentoonstelling kun je extra dingen bekijken zoals roadcases, zijn make-up, enkele sieraden, speciale kleding en ontwerp door Prince. Ook mag je met speciale handschoenen een gitaar van Prince "vasthouden". Lees: hij wordt op je handen gelegd, echt vasthouden is er niet bij.

In tegenstelling tot de normale tentoonstelling mag je hier wel foto's maken. Behalve van jou met de gitaar, of naast de gitaar. Om dit gedeelte te beleven moet je een Vip-kaartje kopen en ga je na afloop met een mooi boek naar huis.
Ik had Vipkaartjes gekocht voor zaterdag 28 april, om er samen met Maarten naar toe te gaan. En toen ging het feest voor mij niet door dankzij de buikgriep :-(  Maarten vond zijn neef, die ook Princefan is, bereidt om hem te vergezellen.
Uiteindelijk ben ik er gisteren naar toe geweest. Het was zeker de moeite waard, en de Viptour voegt zeker voor de echte liefhebber iets toe!
Zeer blij dat ik dit gezien heb :-)

Er op uit

De afgelopen weken ben ik op stap geweest om foto's te maken in diverse steden waar ik gewoond heb.
In Zwolle kom ik nog wel eens aangezien daar familie woont. Ook in het centrum, om daar te gaan shoppen bijvoorbeeld. In het centrum van Zwolle is er niet gek veel verandert in de loop der tijd, behalve aan de rand van het centrum.
In Groningen was ik in geen tijden geweest. In het centrum zeker een jaar of 13 niet! Er is in de stad enorm veel verandert, gelukkig waren er ook genoeg dingen die wel herkenbaar zijn ;-)

Van het Goudkantoor blijf ik het ontzettend jammer vinden dat het zo is ingebouwd tussen allerlei moderne gebouwen. Eeuwig zonde van zo'n mooi gebouw.

Leiden

Afgelopen weekend ben ik een weekendje weggeweest met mijn moeder. We hebben heerlijk vertoeft in Leiden.
We hebben eerst een wandeling door de stad gemaakt om tijd te doden voor we mochten inchecken in ons hotel.


Later op de middag zijn we naar het  "Museum van Oudheden" geweest. Er is daar op dit moment een tentoonstelling over de stad "Nineveh".  Zeer veel mooie en interessante dingen gezien maar nog lang niet alles.

Zaterdagochtend was het zeer mistig dus besloten we de dag te beginnen in de Hortus. Hier hebben we 2 uur rondgewandeld. Ook hier moeten we later maar eens terugkomen, als er meer in bloei staat.

Ondertussen was de mist opgetrokken en gingen we een rondvaart doen. Onze boot had een dak dat af en toe naar beneden ging aangezien Leiden zeer lage bruggen heeft. Wij vonden dit wel een komisch gebeuren.

Die rondvaart is dus zeker de moeite waard. Veel mooie dingen gezien onderweg.
Vervolgens zijn we nog naar de burcht geweest. Heb daar mijn angst overwonnen door een eng trapje op te klimmen voor een mooi uitzicht. (Andere trap dan op foto)

Zondag hebben we nog een korte wandeling gemaakt door het centrum, om mooie gevels te bekijken. Daarna heben we uitgecheckt bij het hotel en  zijn we naar huis gegaan.
Treinreis liep voor mij minder voorspoedig want bij Zevenaar kwam ik niet verder. Kon zelfs het perron niet af.
Dus terug naar Duiven waar Maarten mij opgehaald heeft.
Ondanks dat was het een heerlijk weekend en ga ik graag nog eens terug naar Leiden.
Bij deze wil ik ook mijn moeder bedanken voor dit heerlijke weekendje weg.

Over koetjes en kalfjes

Buien en zon wisselden elkaar af vandaag maar dat weerhield me niet van een fietstochtje.
Snel de camera gepakt en op pad. Bloemetjes en vlinders waren het doel, dus de telelens bleef thuis.
Nog maar net op weg zag ik een stel koeien vlakbij het hek staan/liggen. Dat vraagt om een kiekje. Althans in mijn geval ;-) Omdat er een sloot tussen zat baalde ik toch dat de telelens thuis lag.


Na een aantal foto's vervolgde ik mijn route totdat ik enkele kilometers verderop weer een wei zag met koeien. De koeien kwamen meteen dichterbij gelopen. "Ze vinden je aardig", zei een vrouw die daar wandelde met de hond.
Ik vertelde dat ik koeien zo leuk vind omdat ze nieuwsgierig zijn. En ze een mooi "onderwerp" zijn om te fotograferen.
"Kijk daar staan ook kleintjes", zei ze, en wees naar kalfjes een stuk verderop; "maar die staan waarschijnlijk te ver weg". Toen ik vertelde dat ik mijn telelens niet bij me had mocht ik mee naar haar tuin om de kalfjes te fotograferen. Zoiets laat ik me geen twee keer zeggen!!
De koeien en kalfjes waren van haar en ze vertelde me een en ander over haar boerderij. Ze riep de kalfjes die na een kleine aarzeling dichterbij kwamen.
Een bijzondere leuke ontmoeting, en daardoor een extra leuke fietstocht.

Beetje eng hoor zo'n camera

Stap voor stap dichterbij

Kasteel Wisch

Vandaag zijn Maarten en ik met de Iesselganger naar Kasteel Wisch in Terborg geweest. Er zijn maar een paar dagen per jaar dat "het publiek" welkom is in de tuinen rondom het kasteel.


Onderweg werd er van alles verteld over de geschiedenis van het kasteel en zijn bewoners. De dame die het vertelde was erg enthousiast en had zelf ook veel onderzoek gedaan. En een deel had ze gehoord van de bewoners die nu op het kasteel wonen.

Aan de achterkant (wat van origine de voorkant is) bevindt zich onderin een kleine gevangenis. Er is niet duidelijk of er ooit iemand gevangen heeft gezeten. In de oorlog is de vierkante toren gebombardeerd waarbij een van de bewoners om het leven is gekomen.
Op dit moment wonen er nog maar twee mensen op het kasteel: moeder (90 jaar) en zoon (46 jaar).

Voor Maarten was deze dag helemaal speciaal. In de boot kwamen er mensen naast ons zitten en we stelden ons netjes aan elkaar voor. De man bleek als 18 jarige samen met Maartens vader en broer een fietsvakantie hebben gehouden naar Luxemburg. Afgelopen jaar had hij de route opnieuw gedaan met zijn vrouw en de caravan.
Hij gaat voor Maarten op zoek naar de foto's van die vakantie.Zeer bijzonder en mooi dat juist zij naast ons kwamen zitten.

Read More

Slipper

Bente mocht in Wildlands mijn oude camera gebruiken. Ze had de mazzel dat een baviaan aan de haal ging met een slipper. Daar heeft ze zeer leuke foto's van gemaakt.


De baviaan inspecteerde de slipper op diverse manieren. Flink er aan knagen was er één van.
Andere bavianen hadden ook belangstelling voor het ding dus af en toe zette hij het op een rennen om een rustig plekje op te zoeken.

Heerlijk relaxed achterover leunen en kijken of de slipper ook gesloopt kan worden.

Vriendlief ziet het met lede ogen aan. "OOh, pas op dat je niet achter over valt. Je doet eng".
Een andere vriend keek later toe of de slipper goed te grazen genomen werd. Of hoe hij hem af kon pakken, dat kan ook ;-)