1 april grap

"Ze geloven niet dat ik mijn veters al kan strikken. Nou ik ga dat echt niet doen hoor!"
Met een boos gezicht overhandigde Bente mij een brief die ze van de juf had gekregen.
Hierin stond dat er veel ongelukken gebeuren op het schoolplein omdat kinderen hun schoenen niet goed strikken.
Dat de school op last van het Ministerie van Volksgezondheid alle veterstrikdiploma's moet controleren. Diploma's moeten voor vrijdag ingeleverd worden.

Als je geen diploma hebt behaald of kwijt bent geraakt, dan was er een mogelijkheid dit op woensdagmiddagen in april bij de kleuterjuf alsnog te behalen.
Met een: "Ze willen dat we naar de kleuterklas gaan. Tsss" wuifde Bente dit gedoe meteen van de hand.
En eerlijk is eerlijk. Pas nadat ik de brief goed gelezen had begreep ik waar het om ging.
Een leuke 1 april grap.

Photobucket

Stumpy

Op de vorige log zag het er nog wel leuk uit met Stumpy. Dat netje stond hem goed.
Vandaag ziet het er minder florisant uit.
Hij zit continue op de kattenbak zonder resultaat. Stumpy krijgt al medicijnen om zijn darmen actief te houden maar blijkbaar werken die vandaag niet echt mee.
Hopelijk zet het hapje vla (dat mag van de dierenarts) zoden aan de dijk.
Een bezoekje aan de dierenarts vind ik namelijk wel een beetje zielig. Vooral zo vlak voor zijn 17de "verjaardag".

Update 30 maart:
Stumpy is inmiddels bij de dierenarts. Vannacht heeft hij de hele nacht liggen "spoken".
Uiteindelijk blijken niet zijn darmen maar zijn blaas de oorzaak te zijn. Hij heeft nu een catheter.
Waarschijnlijk moet het dieet ook weer worden aangepast. Vanmiddag mogen we weer hem ophalen.

Ui en netje

Gisteren was ik bezig een ui te snijden. Paulien vroeg mij of ze mij bril moest gaan halen.
Dat was een tip uit haar kookboek "Hoe overleef ik als keukenprinses". Doe de ui onder de kraan of zet een bril op tijdens het snijden.
Vanmiddag kreeg Stumpy een leuk haarnetje dankzij het lege netje van de uien.
Paulien maakte er snel een foto van.
Het staat hem goed vinden wij.

Photobucket

Voorzeggen

Soms komt Bente met opmerkingen of verhalen thuis waar ik enorm om moet lachen.
Zo kwam ze eergisteren thuis met een verhaal dat een jongetje uit haar klas haar snoep en geld ging geven.
"R. heeft mij snoep en geld beloofd want ik heb hem iets voorgezegd"
Ik waarschuwde Bente er maar niet teveel op te rekenen. Dat nam ze me niet in dank af. "Maar hij heeft zelfs gezweerd dat hij het zou doen!", sprak ze verontwaardigd.

's Avonds kwam ze boos naar binnen. "R. doet heel vervelend. Nou ik ga hem echt niets meer voorzeggen hoor!"
Dat vond ik allang best want dat voorzeggen vond ik niet zo'n mooi gebeuren.
Bente heeft inmiddels een ander boekje. "Ja, want ik ben nu een zonnetje. Dat is een moeilijker boekje maar het gaat toppie".
Daarmee is ze van het "voorzegprobleem" verlost. Want dat geld en snoep kreeg ze natuurlijk helemaal niet.

Puzzel

Bij nu.nl las ik een opmerkelijk bericht over het oplossen van een wiskundepuzzel en het weigeren van een geldprijs.

's Werelds slimste man weigert een beloning van een miljoen dollar voor het oplossen van een van de moeilijkste wiskundepuzzels ooit. Het raadsel van Poincaré is eindelijk na ruim honderd jaar opgelost, door Grigory Perelman. Via internet stuurde de man uit Sint-Petersburg de oplossing en dat leverde hem de bijnaam ‘slimste mens ter wereld’ op.

Nu vraag ik mij dus af hoe men zeker wet dat Perelman het juiste antwoord heeft ingestuurd.

Kookkunsten

Paulien bladerde door haar kookboek en wist meteen wat het nagerecht moest worden.
Voor het voorgerecht gaf ik haar de tip mee om het niet te moeilijk te maken aangezien het de eerste keer was dat ze ging koken.
In de winkel besloot ze dat er ook een voorafje moest komen.

Een driegangenmenu is natuurlijk behoorlijk wat werk maar gelukkig kon er al behoorlijk veel van te voren worden klaar gemaakt.
's Middags begon Paulien met het draaien van gehaktballetjes. Vervolgens werden de balletjes in de pan met groentesoep gedaan.
Ook maakte ze de saus van het hoofdgerecht en hakte ze een grote chocoladereep in stukjes.

Photobucket

Rond 5 uur kwamen opa en oma. Mooi op tijd want de pan met soep stond al aan en de macaroni zat net in de pan.
De soep smaakte lekker, vooral de gehaktballetjes waren erg lekker.

Photobucket

Nog even in de pan roeren en vervolgens kon de macaroni met zelfgemaakte saus opgediend worden. Mmmmmmm.
Vervolgens kwam het nagerecht.
Roomijs met zelfgemaakte warme chocoladesaus met stukjes walnoot. De meiden kozen voor "spikkels" i.p.v. walnoot.
Ook dit viel prima in de smaak. "Wel lekker veel chocolade", vond Bente.
Wij vonden dat Paulien super heeft gekookt, voor herhaling vatbaar. We zijn dan ook trots op onze keukenprinses :-)

Keukenprinsesje

Paulien hielp mij vanavond bij het bereiden van het avondeten een handje mee.
"Mam, mag ik zondag een heel menu samenstellen en maken. Van vooraf tot het toetje?"
Van Sinterklaas heeft ze een prachtig kookboek gekregen. "Hoe overleef ik als keukenprinses?"
Een boek met lekkere recepten en leuke weetjes.
Het toetje had ze al snel gevonden. Roomijs met warme chocoladesaus. :-)
De rest zal ik morgen met haar bespreken zodat we de ingrediënten kunnen aanschaffen.
Spannend hoor. Ik kan bijna niet wachten.

Regelen

Ieder jaar is het weer van hetzelfde laken een pak.
Het invullen van de belastingzooi is niet een van onze hobby's dus laten we het een tijdje liggen tot april al in zicht komt.
Vandaag zijn we er toch maar even voor gaan zitten en eigenlijk was het zo gepiept.
Alles is inmiddels via de digitale snelweg verstuurd.

Veel leuker was het regelen van een dagje dierentuin.
Bij de SuperdeBoer kon je zegels sparen om met korting naar diverse dierentuinen te gaan. Dankzij diverse familieleden is dat gelukt.
We hebben gekozen voor Beekse Bergen.
U leest t.z.t. wel hoe wij het in Beekse Bergen vonden.

Zwemlesverhaaltje

Vorige week kreeg Bente een briefje mee dat ze een groepje door is.
Ditmaal heeft ze zwemles van half 6 tot half 7.
Lastige tijd maar we redden ons er wel mee. Ik eet rond kwart voor 5 met de kinderen en Maarten mag zijn prakkie in de magnetron schuiven.
Niet echt gezellig maar het is niet anders.

Nu maar hopen dat het allemaal voorspoedig blijft gaan met de zwemles.
Daar had ik donderdag (ze heeft dan schoolzwemmen) even een hard hoofd in. Toen vertelde Bente me dat ze haar beker in de pauze niet had leeg gedronken.
"Ik had helemaal geen dorst mama. Ik had namelijk al het hele zwebad leeggedronken en daarvan had ik buikpijn gekregen".
Stiekem moest ik er wel een beetje om lachen.

Internet

Vanmiddag kreeg ik te horen dat iemand toevallig mijn weblog had bezocht. Ze was op zoek naar een andere weblog maar was dankzij het zoekwoord "Kwebbel" bij mij terecht gekomen. "Toen dacht ik al wat komt me dat bekend voor. En toen zag ik een foto van Bente...."
Ik vond het wel leuk om te horen, vooral omdat ze het knap vond dat ik regelmatig iets log.
Lang leve internet. Dankzij mijn log blijft de familie ook op de hoogte wat er zoal in Ulft gebeurd.
Loggen is nog tot daar aan toe. Zingen voor de webcam is een ander verhaal.
Klik voor het filmpje hieronder.

Maart

Maart roert zijn staart.
Gisteren was het prachtig weer en waren de meiden lekker buiten aan het spelen.
Vanochtend deed Maarten het rolluik op Bentes kamer omhoog en zei: "Het sneeuwt".
Grapje, dacht ik eerst nog maar niets bleek minder waar.
Van mij hoeft het allemaal niet meer al leverde het wel een fraaie foto op.

Photobucket

Verslag Lohues

En wat vonden de dametjes Reumer van het optreden van Daniël Lohues?
Paulien schreef een miniverslagje (zie hieronder). Het is moeilijk hoor om een recensie te schrijven ;-)
"Het was heel leuk! En grappig soms.
Grappig was dat hij een gitaartje had gemaakt van een blikje en één snaar. Dat hij die mee had genomen vond ik erg grappig.
En hij kon leuk vertellen. Niet zo saai als sommige meesters of juffen soms doen.
Het verhaal dat hij met zijn Playmobile speelde vond ik ook grappig.
Ik vond alle liedjes leuk."

Bente vond het allemaal leuke liedjes en grappige verhaaljes. Hieronder een paar uitspraken over het optreden.
"En hij ziet er grappig uit. Daniël Lohues heeft van die grappige krulletjes in zijn haren."
"Het verhaal over zijn Playmobile was grappig, toen moest ik lachen."
"Die harmocnica's waren ook grappig. Vooral die allerdikste. En die kleine DIE was pas klein!"
"En ik vond het sneu van zijn vriend dat die zijn arm gebroken had. Hij (Lohues) had beterschap met je arm kunnen schrijven op een briefje.

Om het laatste heb ik (inwendig) moeten lachen. Het verhaal over de gebroken arm was namelijk een zeer hilarisch stukje uit de show. Grappig om te zien dat Bente dat met totaal andere ogen zag. :-)

Middagje Lohues

Het kan verkeren.
Zo zaten wij voor de tweede keer deze week bij een "show" van meneer Lohues.
De presentatie van zijn nieuwe cd. Maarten had kaartjes gewonnen, en een cd-zaak uit Emmen gaf ook kaartjes weg bij cd. Die cd en kaartjes heeft Ina voor ons opgehaald. Bedankt Ina.
Paulien en Bente waren ook van de partij en ze vonden het leuk.
"Mooi!!", zei Bente na het eerste nummer. En het verhaal van de Slag bij Ane in 1227 maakte veel indruk op Paulien. "Is dat echt gebeurd?"
Later meer over dit optreden.

Photobucket

Geslaagd

Gisteren was een zeer geslaagde dag.
In de bioscoop zagen we De prinses en de kikker.
Een Disneyverhaal dat losjes gebaseerd is op De Kikkerkoning. Het was een mooie film met leuke grapjes en mooie liedjes. We hebben er dan ook van genoten, en de meiden ook.
Ook 's avonds in het theater was het genieten.
Leuke verhalen en anecdotes, fijne grapjes en mooie liedjes. Lohues was lekker op dreef, hij genoot er echt van en het publiek ook.
Het was zeker voor herhaling vatbaar. Dus...dat gaan we binnenkort maar eens doen :-)

10 jaar getrouwd

Vandaag zijn we 10 jaar getrouwd.
Dat wordt natuurlijk gevierd. Vanavond gaan Maarten en ik naar het theater in Doetinchem.
Vanmiddag gaan we met de meiden naar de film.
Het begon voor ons al geweldig. We kregen de tekeningen, en de cadeautjes die ze gisteren met grote zorg hadden uitgekozen.
Paulien had voor papa een puzzelboekje en sleutelhanger gekocht. De sleutelhanger gaat piepen als je fluit :-)
Mama kan er voor zorgen dat de liefde goed blijft branden danzij de mooie "kaarsenstanders".
De zilveren bol is een kaars. "En die is voor jullie allebei", aldus Bente.
Wij vinden de cadeautjes en de tekeningen schitterend en een kroon op onze trouwdag.

Photobucket

Feestje

Woensdag a.s. maken wij er een feestelijke dag van. We zijn dan 10 jaar getrouwd.
's Avonds zitten Maarten en ik in het theater. We gaan naar Allennig IV van Daniël Lohues.
's Middags maken we er een leuke middag van samen met de meiden. Wat we gaan doen kan ik niet verklappen want de dames houden mijn log ook in de gaten.
Ondertussen hebben ze diverse tekeningen voor ons gemaakt. Paulien zelfs 4 stuks!

Vorige week donderdag was ze toch een beetje verdrietig. "Nu maak ik alweer een tekening. Dat doe ik ieder jaar. Ik wil graag een cadeautje geven".
Superlief natuurlijk. Dat heb ik ook gezegd. En dat ik trots op haar ben dat ze aan onze trouwdag denkt en tekeningen voor ons maakt. Niet alle kinderen doen dat.
Het hielp een klein beetje.
Gisteren (ver)stopte Bente haar tekening in een la onder haar bed. "Mama, moet ik jullie ook een cadeautje geven?", vroeg ze zich af.
Natuurlijk hoeft dat niet maar ze willen het allebei zo graag dat we ze toch maar iets kleins laten kopen.
Iets kopen voor papa en mama is voor de dames al een feestje op zich.