Verwend

Heel veel meisjesdingen heeft Bente gekregen vandaag. O.a. prinssenschoentjes, Polly-spulletjes en een auto met poppetje. Flink verwend dus.
Bente hoeft zich morgen niet te vervelen als Paulien naar school is. Dan kan ze met al haar nieuwe spulletjes spelen.
En hoe ziet zo'n verwend meisje eruit?
Nou zo dus:



Ja, papa en mama zijn ook verwend hoor, maar daar zijn geen foto's van ;-)

Prinsesje

Zeg nou zelf. Zo lijkt ze toch een echt prinsesje? ;-)

Uitnodigen

Volgende week zondag, 7 oktober, wordt Bente vier.
Wij vieren het dit weekend al omdat anders opa niet kan komen. Opa wordt namelijk 4 oktober geopereerd. En een feest met opa erbij is natuurlijk veel gezelliger dan zonder.

Bente weet ondertussen wie ze allemaal wil uitnodigen. "Tante Magdalene en tante Elsbeth en....", een groot aantal van mijn tantes werd opgenoemd.
Vervolgens noemde ze mensen die zeer zeker op haar feestje komen. "En jij natuurlijk want jij bent mijn mama. En Paulien want dat is mijn zus. En papa want dat is mijn vader. En Stumpy mag ook komen".

Smulpaap

De spruitjes waren in de aanbieding bij de Lidl deze week. Een kilo voor 50 eurocent en dat is heus heul goedkoop.
Ik maakte ze schoon en mikte ze in een grote pan met kokend water. Even koken en laten afkoelen zodat ik ze in de vriezer kon doen.
Er stond namelijk die dag (en de rest van de week) al iets anders op het menu.

"He bah, spruitjes", was het commentaar van Paulien toen ze de pan zag staan.
"Ik vind ze wel lekker", riep Bente meteen. Maar dat lusten duurt tot het moment dat zij ze moet eten.
Er is er in ieder geval één hier in huis die het wel lekker vindt. Die vond het zelfs de moeite om wat uit de pan te jatten.

Visite

Vandaag kreeg ik visite van JB en ega. Toen ik rond kwart over 12 thuis kwamen waren ze net gearriveerd.
We smikkelden van de gebakken broodjes met divers beleg, en babbelden gezellig. De beide dames deden ook goed mee want ze hadden het hoogste woord.

Vervolgens moest er een rondleiding door ons huis gegeven worden. "Loop maar mee", sprak Paulien toen we de trap op liepen, "want je bent er nog lange niet".
JB en lief werden ook nog getrakteerd op een voorstelling. Lees: dansen van de dames op K3-muziek. Dit optreden viel volgens mij wel in de smaak. Vooral Bente kan dit met veel expressie doen. Helaas hebben we geen beelden ;-)

Ik vond het reuze gezellig. De dames ook. 't Springtouw dat ze kregen gaat nog net niet mee naar bed.
Bedankt voor de gezelligheid JB & lief.

Over school en luisteren

Deze middag mocht Bente voor het eerst naar de bassisschool. Tussen de middag had ze me al gevraagd wat de juf haar zoal zou gaan leren. "Kleuren en tekenen. Knippen en plakken".
"Dat kan ik al", zei Bente. Ze vond het tijd om taal te leren en rekenen.

Toen de school uit was kwam ze stralend naar buiten. Ze had het leuk gehad. Ze hadden gespeeld. "Dus niet taal en rekenen", sprak ze ietwat teleurgesteld. "Dat ga ik de volgende keer doen. En ik ga de volgende keer ook luisteren"
"?! Heb je dat nu niet gedaan dan?"
"Nee want ik ging niet achter mijn stoel staan".

De juf heeft dus direkt een fraaie indruk dacht ik nog. Maar het viel allemaal wel mee. Haar juf zei dat alles goed gegaan was. En dat Bente inderdaad had gezegd dat ze zou gaan luisteren. "Bij de vorige juf ging ik ook luisteren en hier ga ik dat ook doen".
Dat is weer een geruststelling voor de juf hahaha :-)

Apart beest



Bente maakte me er gister op attent. Deze sprinkhaan (of hen) zat gisteren bij ons op het raam bij de voordeur.
Ik greep meteen de fotocamera en liet er de macro op los.
Bekijk je de foto vervolgens op de PC dan zie je pas goed hoe zo'n beestje er uit ziet. Best een apart beest.

Ik vond er ook nog een grappig gedichtje over op internet. Zie hieronder.

Sprinkhaan

Een sprinkhaan, op 'n boomtak gezeten,
Die wilde zo gaarne iets weten.
Ze zei: " 'k ben een vrouw
Dus waarom mag ik nou
Toch in vredesnaam niet sprinkhèn heten?"

Avondje Theater

Gisteravond zaten wij in de Tamboer in Hoogeveen. Maanden geleden hadden we besloten dat we Hans Keuper (Achterhoeker en zanger van Boi Foi Toch) wel wouden zien optreden met Daniël Lohues. Helaas zegde Keuper af en die werd vervangen door Höllenboer.
Juustem, die van "Busje komt zo". Dat leek ons niet zo veel an maar ach, we zouden het overleven.

En we waren in goed gezelschap: Ina, Elly en Henk waren ook mee. Lohues was goed. Een paar nieuwe liedjes gehoord waardoor ik erg nieuwsgierig ben geworden naar zijn nieuwe show.
Höllenboer bleek uit eindelijk 100% mee te vallen. Ze hadden hele leuke liedjes waarbij er veel te lachen viel.
Van de afterparty hebben we niet veel gezien want dat mocht echt geen naam hebben. 't Was ook veel te veel kabaal trouwens.

Harig

Met een kind als Bente in huis beleef je als moeder altijd wel iets.
Zo ook vandaag.

Ik was druk bezig met de was opvouwen en Bente aan het dansen op K3 muziek in Pauliens slaapkamer.
Plotseling hoorde ik een geluid in de badkamer. Er werd iets teruggelegd op een glazen plankje.
"Wat doe jij daar??", vroeg ik aan Bente terwijl ik haar richting uit liep.
Met een schuldig gezicht (handen onder de kin, schouders omhoog) kwam ze de badkamer uit.
Ze hoefde me niets te vertellen. Op de grond lag het resultaat van haar daad. Ze was zeer rigoureus te werk gegaan.
(Als Bente iets doet dan doet ze het ook goed ;-)  )

 

"Nu moeten we naar de kapper Bente, en die gaat het heel kort knippen. Dat kan niet anders. Je hebt er zoveel afgeknipt!"
Deze boodschap werd heel nuchter opgevangen. "Oh, het groeit wel weer aan eens een keer".
Een kapper vinden op maandag was natuurlijk een ander verhaal.
Dat is gelukkig gelukt en die heeft er iets fraais van weten te maken.

 

's Avonds onder het eten vertelde Paulien over een klasgenootje uit Zwolle die nooit naar de kapper ging want ze wou lang haar.
"Af en toe je haren laten knippen is best goed. Daar krijg je gezonde haren van". vertelde ik.
En opeens wist Bente waarom ze de schaar stiekem gepakt had. "Daarom. Daarom heb ik het gedaan"

Spraakverwarring

Vanaf 20 september mag Bente een aantal middagen naar school. Om alvast een kijkje te nemen in de nieuwe klas. Bente heeft er wel zin aan

Vanaf 8 oktober, de dag na haar verjaardag, mag ze helemaal aan de slag in groep 1.

"Dan moeten we binnenkort ook maar eens bedenken wat voor traktatie we gaan maken", overlegde ik vanochtend met haar.
Nou, mevrouw had wel ideetjes. "Ik wil iets met smarties en snoep".
"We moeten er ook iets leuks van maken", vond ik.
Dat was ze wel met me eens, maar er moest op zijn minst het volgende in: smarties, snoep, cake en slagroom.
"Nou, jij hebt wel eisen zeg!", sprak ik uit de gein.
"Ja ijs ook. Dat mag er ook bij", liet Bente weten.
:-D

Teletubbieland



Zo ziet het er achter ons huis uit als je bij ons de tuinpoort uit loopt. Lang niet gek he?
Paulien en Bente vinden het dan ook prachtig om met de fiets van de heuveltjes af te rijden. Liefst zo hard mogelijk.
Teletubbieland noemde een tante van Maarten het. Gelukkig heb ik die gekleurde rare wezens nog niet gezien ;-)

Het is best een groot veld waar je ook kunt voetballen. Kijk maar eens naar onderstaand plaatje die ooit eens door de makelaar is gemaakt.
Heerlijk hoor zo "op het platteland" wonen. Alhoewel?
Vanochtend, toen we op de fiets zaten, deed Bente haar beklag over de omgeving. "Mama het stinkt hier". Ik merkte niets. Een eind verder zei ze: "Getsie, hier stinkt het ook!"
Ik snoof eens diep in om te ruiken wat er zoal aan de lucht mankeerde en antwoordde: "Och meisje, dat is het platteland. Wen er maar vast aan!"


Bella Italia

Vrijdagavond gingen we naar Bella Italia. Venetië stond, en staat nog steeds, op mijn verlanglijstje. Verder trok het land mij niet zo.
Ik moet zeggen dat mijn mening hierover na ons bezoekje aan Noord-Italië zeker moet worden bij gesteld. Wat een prachtig land.
Al snap ik niets van de manier waarop ze hun wegen hebben aangelegd en de manier waarop de Italianen rijden. Mafketels zijn het.

In ons weekendje hebben we een bezoekje gebracht aan Verona. Daar hebben we de Arena bekeken, waar zomers diverse opera's worden opgevoerd. En we zijn bij het huis van Julia geweest. Voor je bij haar huis komt loop je langs twee muren waar honderden liefdesbriefjes hangen. Vastgeplakt met kauwgom! Een fijne touristische plek.

Verder liet oom W. ons nog meer fraaie gebouwen zien in de stad. Daarna gingen we met de auto verder de heuvels in, voor de diverse blikken op/over Verona. Het is echt een schitterende stad.
Zondagochtend hebben we een wandeling gemaakt in Vicenza. Ook hier viel er heel veel te zien. Het laatste filmrolletje dat ik had is dan ook helemaal volgeschoten dit weekend.

In Vicenza zagen we ook iets heel opmerkelijks. Een zeer speciale fiets. Een waar kunstwerkje. Als je de foto's ziet zou je denken dat de eigenaar een jonge vent is. Niets is minder waar. De fiets behoorde tot een oude man die ook bijpassende schoenen (ook versierd) aan had. Geweldig!

Kortom, hebben wij een heel leuk weekend gehad en is Italië zeker nog een bezoekje waard.
Dankzij oom W. kan ik jullie enkele digitale plaatjes laten zien: Klik!

Gewone leventje

Vandaag begon het lieve leventje weer. Maarten moest weer naar zijn werk. En alle dames stonden vroeg op omdat Paulien weer naar school moest.
Nu is een eerste schooldag natuurlijk altijd een beetje spannend. Laat staan een eerste schooldag op een nieuwe school.
Paulien vond het maar niets en met een sip gezicht keek ze me na toen ik de klas uitging.

Toen ik haar van school op kwam halen had ze een grote glimlach op de lippen. Ze had het leuk gehad. Ja, helemaal in het begin even niet, maar later wel. Meteen kwamen er ook wat regels van de school ter sprake: "En als je ruzie maakt op het schoolplein moet je een week binnenblijven." Vervolgens kreeg ik een verslag van haar eerste ochtend op school.

Om 1 uur werd er een afspraak gemaakt met haar nieuwe vriendin. Die wou graag bij Paulien spelen. Dat vond ik geen probleem.
Volgens mij zit het wel goed met het nieuwe avontuur hier in Ulft voor Paulien.
Voor Bente maak ik bij de juf een afspraak wanneer ze 's middags naar school mag. Bente heeft er enorm veel zin aan. Dat gaat dus ook helemaal goed komen :-)