Tijdens het schoonmaken en opruimen van Bente's kamer deed ik een gruwelijke vondst.
Ik trok een la onder haar bed open en zag tot mijn grote schrik dat er een geweldadige moord was gepleegd. En tevens een brute mishandeling.
Nader onderzoek wees uit dat het pistool (dat is weggestopt onder de auto) bij deze moord niet ter hand was genomen.
De vorige keer dat we langs het veld met koolzaad kwamen had ik het al gezegd. Dat is een mooi plaatje zo met die wilgen op de achtergrond.
Vandaar dat ik er gisteren een foto van heb gemaakt.
Vrijdag begon de vakantie voor de meiden. Tot en met 5 mei zijn ze vrij.
Of ze mochten logeren bij oma.
Dat mocht zeker. Oma had er zelfs al rekening mee gehouden dat ze zouden komen.
Dus werd vanavond een koffer ingepakt met heel veel kleren. Ze blijven namelijkt tot Koninginnedag bij oma.
Morgen brengen we Paulien en Bente naar mijn moeder. En het abonnement van de dierentuin ligt klaar want dat is altijd vaste prik als ze bij oma zijn.
Het gaan vast en zeker leuke dagen worden voor de meiden.
Vanochtend besloot ik toch nog een klein stukje te gaan fietsen langs velden en wegen.
Ik stapte van de fiets om enkele luierende koeien op de kiek te zetten toen iets aan de andere kant van de weg mijn aandacht trok.
Daarginds lag toch net iets in het zand? En nu is het weg.
Voorzichtig deed ik een paar stappen naar voren en pakte mijn camera. Nog net op tijd kon ik de haas op de foto zetten, toen ging hij er (spreekwoordelijk) als een haas vandoor.
Iets later zag ik nog twee hazen over het zand rennen. Helaas te ver weg om ze goed op de foto te krijgen.
Op weg naar huis kwam ik nog wel een zeer speciaal paard tegen. Althans als we Bente mogen geloven. Die omschreef een tijdje geleden zo'n exemplaar namelijk als een
deftig paard. "Kijk mama, een deftig paard". Vanwege het "dekentje" op de rug, snapt u?!
Ik vond het wel mooi "gevonden" van haar.
Geheimen bewaren. Het is toch zo ontzettend moeilijk als je een kind bent.
En dat Moederdag, wat duurt het toch ontzettend lang voor het zover is.
Een paar weken geleden moest Bente een steen meenemen naar school. Waarom, dat was geheim.
"Mama ik zeg niets over moederdag want dat is geheim", zei ze eergisteren nog. Om vervolgens de dag daarna mij mede te delen dat de steen goudkleur wordt.
"En zaterdag is het moederdag", zei Bente vanmidddag. "Nee," waarschuwde ik, "dat is pas na Pauliens verjaardag". "Oh, zo lang nog??", reageerde Bente verbaasd.
Tja, het valt ook allemaal niet mee.
Voor Paulien trouwens ook niet.
"Krijgen we nog wat te zien van die foto's die vandaag gemaakt zijn?", vroeg ik haar vorige week tijdens het overblijven. Ik verwachtte ze namelijk wel op de site van de school te kunnen bewonderen. "Ja, die zijn eigenlijk voor moederdag", biechtte Paulien mij moeiteloos op.
Ai, dat was natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Weg, geheimpje.
Afijn, ik laat me gewoon compleet verrassen met moederdag zodat het in ieder geval lijkt dat ze heel goed geheimen kunnen bewaren
Niet naar de dierentuin toe en toch flamingo's kijken? Het is mogelijk. En nog dichtbij huis ook.
Vanmiddag maakten wij een wandeling bij het Zwillbrocker Venn, net over de grens bij Groenlo. Het Zwillbrocker Venn is ontstaan door het afsteken van turf. Nu is het een natuurgebied en verzamelplaats voor vele (water)vogels. Hier zie je de grootste kokmeeuwkolonie van Duitsland van ca. 16.000 stuks. Ook de flamingo's broeden hier. Het is de meest noordelijk gelegen broedplaats voor flamingo's.
Vanuit een vogelhut keken we naar de flamingo's en de meeuwen die flink veel kabaal maakten. De meeuwen krijsten als babies vertelde Bente 's avonds aan oma.
Dit natuurgebied is tevens bosrijk zodat je er ook andere vogels hoort en ziet. Zoals dit Roodborstje dat volgens Paulien extra zijn best deed om op dit log te mogen staan. "Zijn vrienden zijn vast jaloers als ze het zien. Hij op jouw log, en zij niet".
Vanuit een andere vogelhut hadden we weer een andere kijk op de waterplas. Ik vond de flamingo's er opvallend rood/roze uitzien. Kennelijk hadden ze zich flink te goed gedaan aan kreeftjes.
De wandeling rondom deze ven is bijna 6 kilometer. Vandaar dat we tussendoor even een pauze hielden. De dames aten een koekje om weer op krachten te komen
Deze fazant liep in een weiland rond en waarschuwde zijn vrienden/vriendinnen dat er toch wel erg veel wandelaars en fietsers langskwamen.
Een stukje verder liepen we precies op de grens van Nederland en Duitsland en kwamen we deze grenssteen tegen. Aan de ene kant van de steen staat het wapen van het bisdom van Münster. Aan de andere kant die van het hertogdom van Gelderland.
Onze wandeltocht eindigde in de laatste vogelhut waar we uitzicht hadden op de aalscholvers die aan het broeden waren.
Het was een mooie wandeltocht die zeker voor herhaling vatbaar is.
Soms moet ik zo vreselijk lachen om Bente's uitspraken. Af en toe ook tot groot ongenoegen van onze jongste dame. Zo ook vandaag.
Ik zat wat in het krantje van de Wehkamp te neuzen toen Bente de kamer binnenkwam.
"Deze wil ik!", zei ik voor de grap, en toonde haar een bladzijde met een dame in een gouden bikini. (zie plaatje hieronder)
"Nee, dat mag niet". Mijn verbaasde blik werd onmiddelijk beantwoord met: "Die is veel te sexy".
Hahaha. Ik rolde zowat van de bank van het lachen.
Bente was echter bloedserieus. "Nee, echt! Echt hoor!! Kijk, ik zie hier zelfs een stukje van haar borsten".
Tja, dan koop ik hem maar niet.
Vorige week werden er schoolfoto's gemaakt en morgen komt Paulien alweer op de foto. "Door een echte fotograaf, mam".
Eind vorige week hadden alle kinderen van haar klas een tekening van zichzelf moeten maken.
Hoe ze het liefst op de foto zouden komen, waarbij ze hun favoriete sport uitoefenden.
Zwemmen heeft Paulien uitgekozen. Ze zet haar duikbril op en legt een badlaken over haar arm. "Nee, ik hoef geen bikini mee. Je mag je niet omkleden namelijk".
Morgen zullen we wel horen hoe het allemaal ging met meneer/mevrouw de fotograaf in de klas. En hopelijk kunnen we het resultaat ook zien.
Gisteren las ik bij mijn moeder "Het Dagblad van het Noorden".
Er stond een artikel in over een chocolaterie, die ieder paasei en paashaas met de hand maakt.
Daaronder stond een klein rubriekje met Chocolade(f)eitjes. Waarbij het eerste stukje (zie hieronder) volgens mij naar het rijk der fabelen geschreven mag worden.
Eerste Paasdag. Die brachten we bij mijn moeder door. De meiden speelden schooltje. Op de vraag van juf Paulien waarom haar leerling (Bente) te laat was, kwam deze met een mooi antwoord waarbij ik spontaan in de lach schoot. "Mijn moeder was vergeten brood te smeren".
Gelukkig maar dat we daarna uitgebreid gingen brunchen.
Vervolgens verstopten Maarten en ik diverse (chocolade) eieren.
Vol goede moet gingen ze op zoek en het eerste ei was snel gevonden. Die lag zo in het zicht dat de meiden er spontaan de slappe lach van kregen.
Bente laat haar mandje zien. Al twee eieren gevonden!
Met een beetje hulp kon Bente het ei uit de boom vissen. Paulien kreeg nog een paar aanwijzingen en vond zo het laaste ei met een groen papiertje tussen de groene blaadjes. Die was echt goed verstopt want ze waren er al een paar keer langs gelopen zonder hem te zien.
Rond 5 uur gingen we weer naar huis en kregen de meiden nog een Paashaas en verrassingsei mee van mijn moeder. Flink verwend dus vandaag die twee dames van ons.
Vanmiddag zat hij bij ons in de tuin. Een citroenvlindertje.
Ik pakte mijn camera en opende voorzichtig de deur. Hij bleef zitten en smulde verder van onze Blauwe Druifjes.
Ook toen ik de foto maakte bleef hij mooi zitten.
"Mam, ik heb al mijn boeken uit", zei Paulien gisteravond tegen mij.
Paulien vindt het heerlijk om 's avonds in bed nog te lezen. Kan ze goed slapen zegt ze. Dus gingen we vanmiddag naar de bibliotheek.
Bente ging ook op zoek naar nieuw leesvoer en had in een mum van tijd een stapel boeken bij elkaar gesprokkeld. Plus twee Donald Duckies want die zijn grappig.
Bij Paulien duurde het iets langer maar uiteindelijk had die ook genoeg leesvoer voor de komende 2 weken.
Op het laatste moment pakte ik nog een boek van de plak om eventueel uit voor te lezen. De mooiste Nederlandse sagen en legenden was de titel, die me wel aansprak.
Paulien legde de stapel op de balie. Bovenstaand boek leverde echter een probleem op. Hij kwam niet tevoorschijn in het lijstje met geleende boeken. Zelfs niet na tig keer scannen. Het boek werd voor nader "onderzoek" opzij gelegd.
Veel viel er trouwens niet te onderzoeken. Het hele boek kwam in de catalogus van de bieb niet voor! En dat is toch uiterst merkwaardig.
Toch mochten we het boek lenen. De titel werd handmatig op Pauliens bon geschreven en de bibliothecaresse hield een kopy.
Ben ik wel benieuwd wat er gebeurd als we het boek weer terug brengen.
Nog een paar dagen en dan is het Pasen.
Op school wordt Pasen al iets eerder gevierd, want donderdag worden er schoolfoto's gemaakt.
En zo hoef ik morgen geen ontbijtje te maken en blijven de broodtrommels en drinkbekers thuis. De (plastic) bordjes en het bestek ging vanmiddag al mee naar school.
Morgen krijgen de kinderen namelijk een Paasontbijt op school. Dat wordt vast en zeker smullen geblazen.
Wees gerust. Dit is niet Stumpy! Dit maffe plaatje is geleend via het net.
Gisteravond bespraken we ons dagje uit naar het Openlucht Museum. Of de dames het een beetje naar hun zin hadden gehad zo wilde ik graag weten.
Nou, dat hadden ze! Bente kwam nog met een mooie, maar oh-zo-ware uitspraak op de proppen.
"Ja, ik vond het hardstikke leuk. Alles. Maar ik begrijp niet waarom de patatten zo belachelijk duur moesten zijn!"
Vandaar dat we het vandaag bij een goedkoper uitje hielden. De Kom in de Kas lieten we dit jaar even voor wat het was. We brachten een bezoekje aan een ijsboerderij, hier enkele kilometers verderop. IJsboerderij 't Kempke had een open dag. Je kon o.a. een kijkje nemen in de "ijskeuken" en de stal. Daar was net een kalfje geboren. Zoiets vraagt natuurlijk om foto's
De speeltuin met trampoline was bij de meiden torenhoog favoriet. En het gratis (voor kinderen althans) ijsje smaakte erg lekker.
Is dit waar we met oma ook zijn geweest? Met dingen van vroeger?", vroeg Paulien toen we op de parkeerplaats stonden. Toen ik het bevestigde werd er luid "hoera" geroepen.
Dat ging dus wel goed komen ondanks dat het toch iets kouder was dan verwacht.
"
Op het kinderplein mocht Bente een keuterboerinnetje spelen en diverse beesten aaien en voeren. Zoals lammetjes, geiten en konijnen. Ook vertelde ze de boerin van alles en nog wat o.a. over de scheit. Waar de boerin nog nooit van gehoord had. Ondertussen mochten wij een 19 jarige koe borstelen.
Niet veel later ging Paulien op pad met een stel andere meiden om te eekschillen. Dat is het verwijderen van de bast van een eik. De bast werd gebruik bij het leerlooien.
Terwijl Paulien druk aan het werk was bekeken wij diverse oude huisjes. In het huisje uit 1970 stonden veel herkenbare dingen.
Ook bekeken wij de bierbrouwerij en stond Bente even achter de tap. Biertje??
Een stuk verder liepen we langs een plaggenhut. Daar deden we ook mee aan een familieactiviteit. Het bouwen van een plaggenhut binnen 20 minuten. (Vroeger bouwden arme dagloners in een nacht een hut. Kwam er 's ochtends rook uit de schoorsteen dan mochten ze blijven wonen.)
De meiden deden dapper mee en sjouwden met plaggen en dakpannen. En het lukte ons, zelfs ruim binnen de tijd! We kregen een diploma voor onze noeste arbeid.
Bij het bleekhuis mochten de meiden de wasvrouw helpen met het bleken van de was, ze moesten hozen.
Het was een heerlijk dagje uit waarbij we veel leuke dingen gezien en gedaan hebben.
Dit weekend blijft het weer goed mee werken dus kunnen we erop uit met de meiden.
Het is dit weekend museumweekend. In diverse musea mag je voor nop naar binnen of voor een "vriendenprijsje". Wij hebben besloten om morgen naar het Openlucht Museum in Arnhem te gaan. Een paar jaar geleden ben ik er samen met mijn moeder en de meiden al eens geweest. Het was toen een groot succes ondanks dat Bente toen nog geen 3 jaar oud was.
Morgen dus op herhaling.
Dit weekend is er ook Kom in de Kas. Op diverse locaties kun je zien hoe het reilt en zeilt in de tuinbouw.
Zo kun je Bemmel o.a. zien hoe de verkoop via een veilingklok werkt. Het leek mij best interessant en ook leuk voor de kinderen.
Als er zondag nog energie over is om op stap te gaan dan gaan we richting Bemmel.
Kortom, wij vermaken ons wel dit weekend.
De grap was geslaagd. En bijna waren de kinderen uit Pauliens klas 15 minuten eerder vrij. Bijna...
Op het laatste moment hadden twee kinderen de grap vertelt aan de juf. De juf kon de grap wel waarderen maar iedereen moest wel terug de klas in.
Ook de grap met Pauliens scheetkussen was gelukt.
Een jongen uit haar klas vroeg aan de juf om een buiging te maken. Dat deed ze. Op het zelfde moment drukte Paulien op haar scheetkussen. Prrrffft! Jullie begrijpen natuurlijk dat het een groot succes was.
Verder was er een jongetje in Pauliens klas gekomen die van zijn juf op zoek moest naar een puntentrapper.
Kortom 1 april was een succesdag.
