De Pieten van de Sint is ook niet meer wat het geweest is hoor
Wat een enorme puinhoop was het gisterochtend bij Bente in de klas. De Piet had speelgoed op de grond gegooid.
Er waren stoelen verdwenen en op de piano lagen pepernoten. In de schoenen ook, dus dat maakte het een beetje goed.
Gelukkig, voor de juf, waren alle kinderen erg behulpzaam alles op te ruimen.
Vanochtend gingen de meiden naar beneden om te kijken of er iets in de schoen zat.
Met een chocolade letter in de hand kwamen ze weer naar boven.
"Mama, de rommelpiet is hier ook geweest", vertelde Bente. "Er zaten paraplu's in de schoenen en Pauliens sjaal hing aan de deur. Het was een rommel".
Schande. Daar moet de Sint echt iets aan doen vinden jullie ook niet?
De afgelopen dagen genoten de meiden van het laagje sneeuw dat er gevallen was.
Inmiddels is een groot gedeelte al gesmolten.
Dat levert soms wel komische plaatjes op. Bente vond het kaboutertje bij de voordeur er hilarisch uitzien met zijn sneeuwbaard.
Mijn camera doet de laatste tijd niet meer helemaal wat ik van hem verlang. Het lijkt wel alsof hij niet wil focussen.
Dat levert veel vage foto's op.
Gisteren maakte ik een foto van de binnenkomst van de Sint.
De foto is compleet mislukt en de allervaagste foto geworden die de camera de afgelopen maanden gemaakt heeft.
Sinterklaas kwam vanmiddag bij Maarten op het werk. Bente had een verlanglijstje in mogen leveren. Paulien niet meer want die is al 8.
Desondanks gingen we toch met z'n vieren richting 's-Heerenberg.
Eerst werden we vermaakt met een optreden van
Warboel. Bente deed enthousiast mee met het dansen, zingen en springen. Een wonder dat ze vanavond niet omviel van de slaap.
Rond kwart over 3 arriveerde Sint met zijn Pieten in een brandweerwagen. Ondertussen was het ook gaan sneeuwen dus ik benijd de Pieten op het dak niet. (zie foto)
Bente heeft een doosje van Lego gekregen en een hanger van Nici voor aan haar rugtas van de Sint.
Paulien mocht een cadeautje grabbelen. Haar "vangst" was een broodtrommel van Anubis.
Beide dames kregen na afloop ook nog een zak met snoep. Zeer tevreden met de leuke spullletjes en het lekkers gingen de meiden weer naar huis.
Het is weekend.
En wat staat er zoal te gebeuren behalve een weekend vol regen, sneeuw en kou?
De meiden mochten vanavond de schoen zetten. Hopelijk vinden de Pieten de weg naar ons huis.
Bente komt dit weekend vast en zeker goed door.
Morgen heeft ze een feestje van een vriendinnetje. Zondag komt Sinterklaas bij papa op het werk.
Kortom, dat gaat vast wel goed komen allemaal ondanks het weer.
Zelf was ik niet zo tevreden over de foto's die ik een aantal weken geleden maakte bij de Slag om Grolle.
Mijn schoonmoeder echter vond ze prachtig, net schilderijtjes.
Met dit in het achterhoofd besloot ik op het aller, allerlaatste moment foto's in te sturen voor de wedstrijd rondom de Slag van Grolle.
Deze, van een stel arme lui in het centrum van Grolle.
Deze van het gebeuren op het slagveld waar de paarden op staan.
En nummer drie, waar de overwinning gevierd wordt.
Ik denk niet dat er een "winnend plaatje" bij is. Daar is de kwaliteit niet goed genoeg voor. Doet er ook niet toe.
Vandaag kreeg ik een mail met een uitnodiging voor de prijsuitreiking en de de officiële start van de Vestingsdag (zaterdag de 29ste). Er is een wandelroute uitgezet en aan het eind van de route zijn alle ingezonden foto's te zien.
Tevens zijn alle foto's in de maand december te bezichtigen in de bibliotheek van Groenlo.
Dat is toch al een prijs op zich?
Sinds gistermiddag is Sinterklaas weer in het land.
Natuurlijk moest de schoen gezet worden die avond. Liedjes gezongen, tekening in de schoen voor de Sint.
Dat werd rijkelijk beloond met pepernoten, chocoladelollies en een nieuw shirt.
Wij hebben 's avonds actie onder nomen via lootjestrekken punt en el.
Nu nog een verlanglijstje maken en insturen. En dat is best een grote opgave. Ik weet niets te bedenken.
Zo gaat dat altijd. Maanden van tevoren heb je ideeën zat maar zo rond Sinterklaas weet je het niet meer of heb je het ondertussen al aangeschaft.
Fijne slogan heeft de Belastingdienst. "Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker".
Ja, ja!
Op 1 augustus 2007 kregen wij de sleutel van het huis waar we nu in wonen. Er zou niet veel post meer komen voor de vorige bewoners, vertelden ze ons.
Ja, ja. Uh-huh.
Jullie snappen het al. We kregen VEEL post voor hen, en daartussen zaten ook zeer belangrijke stukken. Ik heb de post een maand of 7 doorgestuurd. Toen vond ik het welletjes.
Ondertusen blijft de belastingdienst post sturen ten name van de vorige bewoner. Aan de erven van "naam vorige bewoner".
Twee van die blauwe enveloppen heb ik toch nog doorgestuurd. Beetje goede wil moet je af en toe tonen. De rest stuurde ik allemaal retour.
Vandaag lag er weer een envelop van de dienst uit Heerlen.
Ik bellen want ondertussen word ik er flauw van.
"Nee mevrouw daar kunnen we niets aan doen. Die enveloppen moet u maar retour blijven sturen totdat de gemeente er onderzoek naar doet."
Beetje vaart er achter zetten zou geen kwaad kunnen Belastingdienstmensen!
De Sint is weer op weg naar ons koude kikkerlandje. Er zijn dus weer de nodige programma's op tv met/over Sinterklaas.
Zo is er het Sinterklaasjournaal bij de NPS en De Club van Sinterklaas bij Jetix.
Beide worden hier gevolgd. Om eerlijk te zijn vind ik het Sinterklaasjournaal ook leuk om te kijken.
Vanavond zaten de dames voor de tv toen de Club van Sinterklaas er op zou komen.
Door een klein gelovig meisje werd er echter gezapt naar een andere zender. Dit tot grote verontwaardiging van een groot ongelovig meisje.
De ongelovige kwam haar beklag doen bij mij. De reactie van het meisje dat nog wel gelooft in de Sint vond ik opmerkelijk: "Nou en, we hoeven het toch niet elke dag te kijken?".
Soms snap ik niets van mijn eigen kinderen
Vanochtend had ik een cursus voor overblijfmoeders.
Goh, kun/moet je daar ook al cursussen voor volgen dan?
Blijkbaar wel. Aan het eind van de cursus mogen we ons "professionals" noemen aldus de cursusleidster.
Overigens is er ook weer een nieuw woord bedacht voor de overblijfmoeders:tussenschoolseopvangmedewerkster.
Probeer dat maar eens 10 keer vlot achter elkaar te zeggen zonder je tong te breken. Wie verzint zoiets zots? Hij is in ieder geval leuk voor galgje of Scrabble.
Natuurlijk leverde de melding dat mama naar cursus moest grote hilariteit op. "Mama moet naar school", zongen ze op de bekende nah-nah-nah-nah-nah melodie.
Aan het begin van dit schooljaar was Paulien ontzettend boos op de meester. Ze had te horen gekregen dat ze de tafels goed moest oefenen.
"Nou en ik ken ze heus wel!", sprak ze verontwaardigd.
Toch besloten wij haar iedere avond flink "te pesten" door de tafels te oefenen.
Opdreunen, opdreunen en nog eens opdreunen. Tot vervelens toe.
En dat heeft zijn vruchten afgeworpen zo bleek vandaag.
Met een noodvaart kwam ze naar te toe geholt vanmiddag. "Mama, ik heb een 10 voor mijn keersommen!"
Supergoed. Paulien trots, en papa en mama ook.
Woensdag had ik een gesprek met de juf van Bente.
De juf had extra werkjes gemaakt voor Bente maar die waren eigenlijk al te makkelijk. Vandaar dat Bente nu bezig is met een andere uitdaging: leren lezen.
Op die manier kan de juf straks door middel van symbolen en korte woorden Bente het extra werk zelf laten doen.
Voor Bente wordt er ook een apart plekje gemaakt op het kiesbord met een zonnetje erboven. Onder het zonnetje komen de werkjes te hangen die Bente mag/moet doen.
Tja, en dan haar boze buien waar ze soms "eeuwen" in lijkt te verdwijnen, en ze voor niets en niemand bereikbaar is. Dat is een ander verhaal. De juf had die tot vorige week nog niet meegemaakt. Om ze te voorkomen is het leren lezen ook "bedacht".
Vervolgens bespraken we nog het een en ander, waar ik misschien t.z.t. op terugkom, en verliet ik met een tevreden gevoel de klas.
Een juf die van aanpakken weet en met je meedenkt. Daar hou ik wel van!
Lettertjes zijn reuze bijna magisch in Bente's ogen. Ze wil dan ook maar al te graag lezen.
Sinds een tijdje oefende ze wat woordjes als: roos, vuur, raam, vis in afgedankt leesmateriaal van Pauliens vorige school.
Vrijdagochtend liet Bente mij de extra werkjes zien die ze donderdagmiddag gemaakt had. Dingen tellen en ordenen had ze moeten doen. Zo aan het aantal werkjes te zien vond ze dat kinderlijk eenvoudig. En dat terwijl ze er maar weinig tijd voor had gehad om het te maken. Daarvoor had ze namelijk een lange boze bui gehad, want ze had met mij overhoop gelegen aan het eind van het overblijven.
De juf vond ook dat het knap was dat Bente toch zoveel werkjes had gemaakt. "Maar het probleem is dat ik er bij moet blijven zitten omdat ze de opdrachten nog niet lezen kan", vertelde ze. Waarop ik vertelde dat Bente thuis al druk aan het oefenen is met woordjes lezen.
En dat was aanleiding om Bente binnenkort eens een kijkje te laten nemen in groep 3 zodat ze kan leren lezen.
Woensdag heb ik een gesprek met de juf over dit "nieuwe extra werk" voor Bente.
Sinds een maand ongeveer is het adres van mijn log: kwebbel punt org. Dat zit zo.
Begin oktober was mijn log opeens weg. Maarten ging meteen op onderzoek uit en kwam tot de conclusie dat Reumer punt org niet meer bestond.
Ons domeinnaam was bij een Engels bedrijf geregistreerd. Samen met nog een game-site van Maarten. Had een vriend van hem voor ons geregeld.
Dat ging goed, totdat het bedrijf centen ging eisen van die vriend voor domeinnamen die hij niet in gebruik had.
Die vriend kreeg het dus aan de stok met dat bedrijf.
En nu vermoeden wij dat ze daarom ons niet hebben verteld dat ons termijn bijna om was. Dus hadden wij geen idee dat we (opnieuw) moesten betalen om ons domeinnaam te houden.
Aangezien wij niets meer met deze "koekenbakkers" van doen wilden hebben, hebben we een maand gewacht om de domeinnaam elders te registreren. Die maand is een soort termijn waarin de "eigenaar" hem weer kan laten registeren. Voor het registreren moet je ook een geldig account hebben, en die hadden we niet bij de oude.
Op de dag dat onze domeinnaam weer vrij zou komen heeft Maarten een poging gedaan om hem te registreren. Bij de nieuwe domeinnaamregistratie stond hij niet als beschikbaar, terwijl dat wel zo had moeten zijn. De maand zat er immers op.
Afijn, om een lang ingewikkeld verhaal kort te maken. Toen Maarten 's avonds nog een poging wou doen om de naam weer "op te eisen" was er een of andere hufter uit een Aziatisch land er mee vandoor!
Ja, we konden het van hem kopen. Voor heel veel dollars! Dat doen we dus mooi niet.
Waarom hij Reumer punt org gekocht had?? Nou, omdat er wel 32.000 hits zijn al je Reumer op Google intypt. Dat het een familienaam is en er weinig mensen bereid zijn om daar tig dollar aan uit te geven deed er niet toe.
