Over koetjes en kalfjes
Buien en zon wisselden elkaar af vandaag maar dat weerhield me niet van een fietstochtje.
Snel de camera gepakt en op pad. Bloemetjes en vlinders waren het doel, dus de telelens bleef thuis.
Nog maar net op weg zag ik een stel koeien vlakbij het hek staan/liggen. Dat vraagt om een kiekje. Althans in mijn geval 
Omdat er een sloot tussen zat baalde ik toch dat de telelens thuis lag.
Na een aantal foto's vervolgde ik mijn route totdat ik enkele kilometers verderop weer een wei zag met koeien. De koeien kwamen meteen dichterbij gelopen. "Ze vinden je aardig", zei een vrouw die daar wandelde met de hond.
Ik vertelde dat ik koeien zo leuk vind omdat ze nieuwsgierig zijn. En ze een mooi "onderwerp" zijn om te fotograferen.
"Kijk daar staan ook kleintjes", zei ze, en wees naar kalfjes een stuk verderop; "maar die staan waarschijnlijk te ver weg". Toen ik vertelde dat ik mijn telelens niet bij me had mocht ik mee naar haar tuin om de kalfjes te fotograferen. Zoiets laat ik me geen twee keer zeggen!!
De koeien en kalfjes waren van haar en ze vertelde me een en ander over haar boerderij. Ze riep de kalfjes die na een kleine aarzeling dichterbij kwamen.
Een bijzondere leuke ontmoeting, en daardoor een extra leuke fietstocht.
Beetje eng hoor zo'n camera
Stap voor stap dichterbij
