Prinsesje

Zul je net zien...
Heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat Bente prinsesseschoentjes, een kroontje en toverstaf krijgt van de Goedheiligman.
Daarom hadden wij bedacht dat ze van ons een prinsessenjurk krijgt voor haar verjaardag.
Komt oma aan met het zelfde idee. En natuurlijk heeft oma de kassabon weggemikt.
Dus mag moeders weer op zoek naar haar kassabon om de jurk te ruilen, en iets anders verzinnen.
Zouden ze bij het Kruidvat ook een potje prinsessengedrag verkopen? ;-)

Zwemles

Bij Paulien op de zwemles is het zo dat je je kind 5 minuten voor aanvang in het zwembad mag brengen. Vijf minuten voor afloop mag je naar binnen om je kind op te halen. Paulien zwemt in badje drie.

Toen ik haar op kwam halen zocht ik een blond sprietje in blauwe bikini,
dat aan het zwemmen was in badje drie,
maar daar zwom ze nie'
* tromgeroffel*
Paulien zwemt inmiddels in badje vier.
En het op de rug zwemmen, met de armen "ronddraaien" als een molen, ging steengoed. "Ik mocht het zelfs voor doen!"
Jullie snappen wel dat we heel trots zijn op onze grote kleine meid :-)

Zaterdag

Af en toe gaan pa en moe,
met ons naar de speeltuin toe,
dat is voor ons kinderen,
het fijnste wat bestaat

Eigenlijk waren het (o)pa en (o)ma die ons mee namen.
Naar een restaurant met lekkere pannenkoeken, en een speeltuintje erbij.
Dat was voor de meiden natuurlijk helemaal geweldig. Ravotten en smullen van een pannenkoek. Wat wil je nog meer?

Het werd helemaal geweldig toen papa samen met ze op de wipwap ging. Lachen, gieren, brullen.
En het ijsje dat ze kregen. Dat was ook super.
Toen we ook nog eens een stuk of 9 luchtballonnen zagen vliegen was het feest helemaal compleet.
Bij deze bedanken we pa en ma nogmaals voor een heerlijk dagje in de Achterhoek.

Verlanglijstje

Over een paar weken is Bente jarig. Voor ons dus tijd om onze hersens te "breken" wat we haar cadeau zullen doen.
Bente zelf weet wel wat er op haar verlanglijstje staat.
Twee weken geleden heeft ze er nog uitgebreid over vertelt in de winkel.
Winkeljuffrouw: "En wat wil je dan hebben voor je verjaardag?"
Bente:"Ehm.. en cjomputhur en een knutseldoos".

Die computer kan ze op haar buik schrijven. De knutseldoos vinden wij wel een goed idee, maar meer iets voor oma&opa of tante&oom om te geven. Klei is ook welkom want dat staat ook op het verlanglijstje.
Wij denken ondertussen verder na. Gelukkig hebben we nog even.

Over de klei heb ik nog een vraag.
Snappen jullie waarom die klei ( soms zelfs met glitters) van die geweldig leuke kleurtjes heeft?
Na twee keer spelen is alles gevormd tot één compacte donkerbruin-groene massa. Waarom wordt het dan niet direct zo gemaakt ;-)

Deksels

Begin deze maand kreeg ik Maartens verjaardagscadeautje van mijn schoonzus.
Ik had hem bij mijn jas gehangen opdat ik het niet zou vergeten mee te nemen naar huis.
Maar toen ik naar huis ging hing hij niet meer bij mijn jas.
Daar kwam ik pas achter toen ik al in de auto zat, op weg naar huis. "Deksels, het cadeautje vergeten mee te nemen".

Gisteren waren we even bij schoonzus en toen kon Maarten hem uiteindelijk zelf in ontvangst nemen.
De foto is speciaal voor schoonbroeke in Verwegistan zodat hij kan zien hoe het hoofddeksel staat.
 

Openluchtmuseum

Hardstikke spannend was het. Eerst in de trein, toen in zo'n aparte bus...trolley en vervolgens met een tram door het openluchtmuseum.
Die tram was sowieso een uitkomst want al met al slenter je behoorlijk wat af.
Paulien mocht op het Kindererf mee doen met brood maken maar dat wou ze niet. Aan het water pompen en meelmalen beleefden ze samen met Bente ook veel plezier.
Photobucket
We zagen diverse boerderijen (uit diverse delen van Ned.) en heel veel molens. "Oh mama, alweer een molen".
Photobucket
De luxe koopmanswoning uit Koog aan de Zaan maakte ook bijzonder veel indruk. "Het lijkt wel of de koningin hier woont".
Aan het eind van onze bezoek namen we een kijkje in de Gelderse hoek. In het "los hoes" uit Harreveld werd hete bliksem gemaakt. Op een vuurtje op een ijzeren plaat midden in de kamer. Keteltje erboven. Leek mij heel handig maar Paulien zag er geen heil in dat ik zoiets thuis ook ging doen. De hete bliksem vonden wij maar niets maar de appels die er in gingen smaakten super. Die kwamen gewoon van het terrein.
Photobucket
In een andere boerderij zagen we hoe ze vroeger "knieperties" maakten. Iets wat mijn moeder zich van haar oma nog kon herinneren. Paulien en Bente mochten er ook koffie malen met een ouderwetse koffiemolen. Dat laatste vonden ze het allerleukste van de dag.

Op de terugweg naar huis sprak Paulien nog vol van verbazing over ons dagje in Arnhem. "Oma, weet wel heel erg veel van vroeger he mama?". 'Foto's bekijken van ons dagje? Dan hier even klikken.
(Ja, ik weet het dat er veel molens op staan. Die tik hebben de meiden niet van een vreemde)
Photobucket

Moe

Pffft, wat ben ik moe(der) zeg.
De wekker ging vanochtend vroeg af in Huize Kwebbel.
Samen met de meiden ging ik naar het station waar we oma/mijn moeder troffen.
In de trein was het belachelijk druk. Een duidelijk bewijs dat de Kruidvat-actie (Treinkaartje a 9,95 euro) een groot succes was.
Onze bestemming was Arnhem.
In een trolleybus gingen we naar het openluchtmuseum. De trolley maakte zeer veel indruk op Paulien.
Het openluchtmuseum was ook een succes (hierover later meer) alleen jammer dat het restaurant en het cafetaria gesloten waren.
Aangezien we lang niet alles gezien hebben gaan we volgend jaar nog een keer. En dan mag papa ook mee.
Photobucket
Het beddenprobleem werd vanmiddag opgelost. We bouwen een bedstee.
Dat vonden de dames namelijk heel lekker liggen.

Blof

Pfff.. ik ben nog moe. Wat een opgave zeg, samen met Ina naar Blof ;-)
De rit zou ongeeveer twee uur duren. Rijdt ze ook nog om ook nog. Of was dat mijn schuld dat je de afslag gemist hebt.
Uiteindelijk kwamen we bij de parkeerplaats aan, waar we 8 euro! moesten betalen voor een plekje. Belachelijk! Zeker omdat er geen vakken aangegeven waren.

Van het voorprogramma hebben we niet veel gezien. Ook niets gemist geloof ik. Rond half 9 kwam Blof. Er zouden bij dit concert ook speciale gasten zijn: Ina en ik natuurlijk ;-)   De Turkse muzikant Omar Fakur Tekbilek, Indiaanse zanger Dhroeh Nankoe en de Portugees Fernando Lameirinhas.
Vooral de laatste maakte veel indruk en was duidelijk een publiekslieveling.

Het was een mooi concert. Er werd ook nog een nummer speciaal voor Chris (de vorige drummer die verongelukt is) gezongen. Erg indrukwekkend. Maar waarom moeten sommige mensen overal doorheen beppen??? Ga dat thuis doen bij een kop koffie of aan de bar in het café! Beetje jammer.
Verder heb ik genoten hoor. En Ina kun je er best bij hebben :-)
Na afloop vonden we uiteindelijk ook Jane, waar voor het concert de nodige SMS-jes naar toe waren gegaan om haar te vinden.
Daarna begonnen we onze speurtocht ( a 8 euro, weet u nog) terug naar de auto. De duistere speurtocht bleek mee te vallen, alhoewel er mensen zijn die tijden hebben lopen zoeken naar hun auto. Erg vermakelijk allemaal.

De setlist heb ik uit het gastenboek bij Blof geplukt. Dus geen gemopper als het niet klopt a.u.b.

Setlist:

Aanzoek zonder ringen,
Hart tegen hart,
Harder dan ik hebben kan,
Misschien niet de eeuwigheid,
Opstand,
Hemingway,
Monsters slapen nooit,
Dichterbij dan ooit,
Liefs uit londen,
1000x,
Zaterdag,
Onmogelijk rood.  
Mooie dag,
De hemel is de aarde en mens,
Ze is er niet,
Blauwe ruis,
Omarm me,
één en alleen hier

Eerste toegift: Dansen aan de zee, Abraca me, Meer van jou.
Tweede toegift: Mooiste verliezers, Hier aan de kust, Holiday in Spain.

Kamp

Afgelopen dinsdag was er een docu over Uruzgan bij Netwerk. Zo één die de feiten eens goed liet zien.
Feiten die wij allang kennen, maar door het zien van de beelden toch hard aankwamen.
Want geloof me, als je iemand kent die daar "zit" dan kijk je toch met een andere blik naar zo'n documentaire.

Gisteren zapte ik langs Nova en viel midden in het gesprek met minister Kamp. Het gesprek ging over Afghanistan.
Aan de hand van de kaart ging hij uitleggen waar de Nederlanders zaten en waar het grote gevaar was en waar niet.
"In de rest van de gebieden is het veel erger. Maar daar zitten wij niet".

Ik weet het niet hoor.
1) of minister Kamp weet niet wat er daadwerkelijk gaande is;
2) of hij liegt dat hij barst;
3) of hij vertelt ons sprookjes in het kader van "goed voor de dag komen i.v.m. de verkiezingen".
Mij leek het in ieder geval een fijn plan om hem eens die kant op te sturen voor een paar maandjes. Jaren mag ook. En JP mag gezellig met hem mee.
Dat zal ze leren!

Trots

't Is een bijzonder kind en dat is het!  

Vanmiddag zaten de dames aan tafel te tekenen.
"Teken maar een poppetje voor mama", zei ik tegen Bente.
Ze ging meteen aan de slag. Paulien gaf nog een paar instrukties.

Met stomme verbazing zat ik te kijken wat Bente op papier gezet had.
"Heb je dat helemaal alleen getekend?" was dan ook mijn vraag. Totaal overbodig want ik had Pauliens potlood niet op haar stuk papier gezien.
"Jaahaa", was dan ook het trotse giegelende antwoord.
"Ik vind het geweldig! Heb je dat van Paulien geleerd?"
"Jaahaaa. Hihihi". Glunderde ze van trots.
Ondertussen glommen mama en Paulien ook van trot, want "kopvoeters" tekenen voor een uk van nog geen 3 is wel heel bijzonder.

Fietspraatje

Ik heb ’n boggel in ’t rad
want ik had ’n wichie achterop
* Daniël Lohues
*

Nou zeg maar gerust een fikse boggel in 't rad. (= slag in het wiel).
Ik ben namelijk vorig jaar per ongeluk van een stoep afgereden terwijl Paulien achterop zat. Ik baalde er behoorlijk van want mijn "Harley" (moederfiets/Sparta Amazone) was juist zo super. Zeker toen ik beide meiden nog op de fiets had. 

Kleine meisjes worden groot dus Bente is allang verhuisd naar het achterzitje, en Paulien trapt rondjes op haar eigen fiets. Ik begon er dus langzaam over na te denken om een andere fiets aan te schaffen.
Één die minder ruimte in beslag neemt in de schuur, en toch superdegelijk is.

Laat nu de fietsenmeneer zo vlak voor het begin van het schooljaar fijne aanbiedingen hebben. Let wel met inruil.
Gisteravond had ik al een kijkje genomen en vele mooie fietsen zien staan.
De fietsenmeneer bekeek mijn fiets. Pompte de banden goed op. Maakte een ritje: "Prima fiets". Vertelde wat het inruilbedrag was.
Ik fietste naar huis maar werd niet vrolijk. Die boggel! Dat merk je veel beter met volle bandjes. Dat heeft hij ook gemerkt. En dat scheve stuur toch ook wel?

Afijn na een slapeloze nacht, en veel gepieker "zal ik wel..of toch niet" de beslissing genomen. (Nee, ik ga idd niet over één nacht ijs ;-)  )
Volgende week donderdag kan ik de "Harley" inleveren en krijg ik mijn Altra mee. Met gratis fietstassen. Dat heb ik namelijk op de valreep nog even fraai geregeld :-)