Bofkont

De laatste weken vindt Paulien met grote regelmaat van de klok "centjes". Het geld ligt op straat zeg maar.
Vanavond had ik op de valreep besloten om krieltje en sla te gaan eten. Dat moest nog even gehaald worden bij de C1000.
Terwijl Paulien het hangslot om haar fiets knoopte stond Bente al bij de kauwgom/surprise-automaat. Dat ding heeft een enorme aantrekkingskracht.

Toen ik de boodschappen in een tas gooide kwam Paulien heel olijk bij me. "Gevonden". In haar hand blonk een muntje van 50 eurocent.
Ze had het gevonden op de kauwgomballenautomaat. Wat een mazzel.
We liepen naar buiten en Paulien vond dat ze een enorme bofkont was. Eerst al 10 eurocent in het gras en nu weer in de winkel.

Twee tellen later bleek hoe zo'n bofkont ze werkelijk was.
"Waar is mijn sleutel?", vroeg ze en ze keek mij vertwijfeld aan. "Die had je toch in je broekzak gestopt?", zei ik. Maar daar zat hij niet in.
Ze keek naar haar fiets en riep:"Oh, wat een geluk. Hij is er nog, hij zit in nog in mijn slot!"

Water bij de wijn

 
Sinds kort is deze witte Bordeaux te koop a 2.99 bij de Aldi.
De omschrijving die er bij staat is ook zeer fraai (zie onderstaande tekst). Ik zou een ieder die deze wijn gaat kopen aanraden om wat water bij de wijn te doen ;-)

 • ‘Franse nieuwe wereldwijn'
    gemaakt van de
    Sauvignon Blancdruif
  • een stuivend fruitige,
    witte wijn met een aroma
    van kruisbessen,
    perzik en mango
  • ideaal te combineren met
    kip- of visgerechten, salades,
    pasta's, pizza's
    of zomaar,
    0.75 l

Weergoden

Alsof de weergoden het er om doen. Dagenlang mooi weer en de kinders zijn vrij en het weer wordt minder.
De barbecue hebben we dus niet uit de schuur gehaald. Komt een andere keer wel weer.
Als het morgen nu maar droog blijft. De dames hebben wel zin aan een ritje op een paard en dat soort dingen.
Morgen is het weer "De dag van het Park" en dat is vorig jaar goed bevallen.
Hopen dat de weergoden meewerken zodat het morgen droog is.

Update 27 mei:
Gelukkig werd het uiteindelijk wel mooi weer vandaag, zodat we toch nog naar "De dag van het Park" zijn geweest.



Nee, geen foto van Paulien te paard want die had daar merkwaardig genoeg geen zin aan. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Huisje

Om half 5 hadden wij een afspraak bij onze makelaar i.v.m het tekenen van de verkooppapieren van ons huis.
Aangezien er in de NVM-er staat dat het 2 juni "open huis" is bij ons, besloot de makelaar vandaag nog een ander bord in de tuin te plaatsen.
Prima makelaar trouwens. Dus mocht je nog op zoek zijn naar een huis/je huis willen verkopen in Zwolle e.o. ga dan naar de Graaf van Vilsteren. Even vragen naar Henk. (Tot zover dit reclameblok)

Na het tekenen gingen wij uit eten bij de Griek op verzoek van Paulien. Ze hebben daar namelijk een heel leuk huisje waar je kunt kleuren, tekenen en video kijken. En rustig dat ze waren.


Na afloop kregen de damens nog een ijsje. Hun avond kon niet meer stuk.
Toen we thuis kwamen werd door hen meteen gechecked of er een ander bord stond. Die stond er dus kunnen ze rustig (?) gaan slapen.

Kwebbel's avond

 Ik moest vanavond op ziekenbezoek en Maarten zou later thuis zijn. Daarom liet ik de meiden na het eten alvast hun pyama aan doen.
Paulien had het eten amper achter de kiezen of ze stond al in haar pyama buiten. Bente riep naar beneden dat ze boven was. Enige tijd later kwam ze weer beneden.
Toen ik haar zag moest ik vreselijk lachen. Ma Flodder in het klein ;-)


Uiteindelijk was Maarten toch nog redelijk op tijd thuis en fietste ik als een speer naar het ziekenhuis. Mijn oom Jans ligt daar aangezien hij vorige week onwel was geworden. Afgelopen maandag is hij geopereerd en heeft 5 omleidingen gehad.
Maar het ging (naar omstandigheden) goed met hem, en hij was vrolijk en vol praatjes. Morgen mag hij weer naar het ziekenhuis in Emmen toe dus dat is goed nieuws. (Veel handiger voor de familie ook).
Hij liep zelfs nog even mee naar de lift zodat ik hem, mijn tante, neef en nicht nog even kon laten zien waar in Zwolle ik ongeveer woon :-)
Daarna fietste ik vrolijk naar huis want dat het zo goed gaat is een behoorlijke opluchting.

Feest

Gistermiddag hadden wij een feestje van mijn opa. Wij vierden het heuglijke feit dat hij eerder die week 85 was geworden.
Gezellig uit eten bij Thijs en Aafke stond er op het programma. Altijd goed.
Eerst kreeg "opa van de flat" nog twee mooie tegels waar de dames iets moois op getekend hadden.



Terwijl ik mijn laatste bordje met lekkere dingen op tafel had gezet kwam nicht Monique naast mij zitten met haar bak ijs.
Ze schoot onbedaarlijk in de lach.
"Hé", zei ik, "Dit is mijn toetje. Jij hebt dat maar daar houd ik niet van, dus dit is mijn toetje. Ik zal er ook even een foto van maken want niet iedereen heeft zo'n toetje"
Dat zorgde natuurlijk voor nog veel meer lachtstuipen bij nicht M. waarop onze moeders zich afvroegen wat er aan de hand was. (Nee die zijn onze kwajongensstreken van vroeger nog niet vergeten blijkbaar)



Maar er waren er heus meer die een apart toetje hadden hoor. Kijk Bente maar eens met haar stapel ijsje.



Het was een zeer gezellige middag. Het eten en drinken was perfect. Opa, en oma natuurlijk ook, hartelijk bedankt!

Fietsen

Een nieuwe mijlpaal voor Bente vandaag.
De zijwieltjes hingen er al geruime tijd als versiering aan haar fiets. Lees: ze had nauwelijks steun aan die dingen.
Vandaag besloot Maarten ze er af te halen.
Het opstappen moet nog even geoefend worden, maar verder.... geen enkel probleem hoor!
"Ik ben heel heel groot want ik kan zonder zijwieltjes fietsen".

Een lieve mevrouw

Het liefst doe ik zonder de kinderen boodschappen. Werkt wel zo snel en het verkomt gezeur over de kaugomballenautomaat.
Vandaag moesten de meiden echter mee.
Terwijl ik naar een doos zocht stonden zij naar de kaugomballen te loeren.

Toen ik bij ze kwam stond Paulien in de rij bij de visafdeling. "Wat heb jij daar?", vroeg ik want het was duidelijk dat ze iets in haar hand hield. Ze liet me een euro zien. "Gekregen van een mevrouw. We mochten hem wisselen voor 20 eurocentjes of 50 en dan kunnen we hem daar in doen". Ondertussen was de mevrouw al de winkel ingelopen, maar ze hadden netjes "dankjewel" gezegd.
Het was "een hele aardige mevrouw en ook lief"aldus de dames. Bente benadrukte nog dat het een hele oude oma was.
Als het inderdaad de (onbekende) dame is die ik de winkel in zag lopen, dan hadden ze haar achterkleinkinderen kunnen zijn. Misschien zijn ze daarom wel zo verwend :-)

Oplossing

Leuk raadseltje of niet?
Ik wist natuurlijk allang dat het juiste antwoord niet gegeven zou worden.
Bij het zien van een auto onder een stuk zeil denk je al gauw aan spookauto of iets dergelijks
Tenzij je Bente heet natuurlijk ;-)
Dan denk je net even iets anders. Volgens Bente is dit namelijk een geheime auto.

Nieuws

Vandaag hadden jullie natuurlijk de oplossing van Bente's raadseltje verwacht. Ik laat jullie echter nog een dagje in spanning.
Met een geldige reden hoor. Er is namelijk groot nieuws.

Maandag kregen wij kijkers voor ons huis. Ze kwamen voor de tweede keer kijken, dit keer echter met hun eigen makelaar.
Om een lang verhaal kort te maken...onze harde arbeid in en om dit huis is beloond.
Vandaag kregen we bericht dat ze akkoord gaan met onze "verkoopdatum" ..15 augustus.
En als klap op de vuurpijl ook voor de poen die wij in ons hoofd hadden.
Met andere woorden: ons huis is (onder voorbehoud) verkocht!
Er mag op gedronken worden ;-)

Prietpraat

Vandaag enkele prietpraatjes van Bente, die weer lekker op dreef was vandaag.
Vanochtend gingen we samen naar het ziekenhuis want ik moest bloedprikken. Toen dat gebeurd was zei Bente: "Doet dat pijn?". Ik ontkende. "Je hebt niet eens gehuild mama". Waarop de "prikster" in de lach schoot en opperde dat ik wel een sticker had verdiend.

Even later fietsten we naar huis. Aangezien de wind flink koud was stopte ik één hand in mijn jaszak. Vanaf het achterzitje kwam er commentaar: "Hé doe je hand eens aan het stuur. Met twee handen aan het stuur, dat weet je toch?!"
's Middags dacht Bente te weten waar katten vandaan komen. "Paulien, weet jij waar katten vandaan komen?"
"Nou?", vroeg Paulien nieuwsgierig.
"Uit machines"

Dan tot slot een vraag. Een straat verderop staat een auto onder een afdekzeil, net als onderstaand plaatje. Iemand enig idee hoe Bente dit noemt?

Moederdagcadeautje

"Het is heel heel erg breekbaar", waarschuwde Bente mij toen we het cadeautje (ingepakt natuurlijk) mee namen naar huis.
Thuis verstopte ze het samen met papa.
Vrijdagavond, tijdens het avondeten, zou ze even uitgebreid gaan vertellen wat het cadeautje was. "Ja maar ik vertel het aan papa".
Dat mama ook aan tafel zat en het niet mocht weten was ze even vergeten.

Zaterdagochtend was de spanning te groot geworden en briefde ze me de inhoud van het pakketje door. "Het is breekbaar en je kan het op je jas doen". 's Middags vertelde ze ook waar het lag. "Het ligt in de la".
Maar mams heeft netjes gewacht tot deze ochtend. Het was ingepakt in een gekleurd papiertje waar Bente twee hele mooie  poppetjes op getekend had. De éne was Elvis volgens Paulien. Bente stemde daar mee in. De andere was mama met heel veel kleurtjes in d'r haar.
Het cadeautje staat hier onder afgebeeld. Mooi he? :-)

Truc

"Mam, mogen we de ballonnen houden?" vroeg Paulien toen de slingers opgeruimd werden.
Dat was natuurlijk okay.
Maar.... waar laat je die krengen als je een bezichtiging krijgt van je huis?
De oplossing is heel simpel.


Dit log werd mede mogelijk gemaakt door de NS ;-)

Feest

Mooi mazzel hadden we gisteren want de zon scheen, dus konden we met "het spul" naar buiten.
Paulien stuiterde als Tijgertje in het rond want "De tweeling" zoals zij het omschreef was er ook.
De kadootjes werden verstopt en Paulien mocht ze opzoeken. Daarna gingen ze cake versieren en een tegel verven.
Drie maal raden wie daar het meest geconcentreerd mee bezig was. Precies...Bente.

Inmiddels was er al ruim een uur voorbij en lieten we de kinderen tikkertje en verstoppertje doen op het plein. De hele buurt kon meegenieten ;-)
Vervolgens kregen ze nog een broodje van bladerdeeg met knakworst, drinken en een ijsje toe. Toen was het feestje alweer voorbij. De tijd vloog voorbij, en iedereen had het naar zijn zin gehad. Vooral de jarige, en daar draait het natuurlijk om.
Paulien is flink verwend en kan in ieder geval flink knutselen en spelletjes spelen. Zie foto. (De sjoelbak en fietstassen staan niet op de foto.)

Jarig

Er is er een jarig,
Hoera, hoera,
Dat kun je wel zien dat is zij
..

"Wat is zij groot geworden", zei gister iemand tegen me die Paulien al een tijdje niet had gezien. En daar had ze volkomen gelijk in.
Vandaag is Paulien nog een stukje "groter" geworden, want ze is nu 7!
Als traktatie nam ze een cactus mee, zie foto.
Vanmiddag wordt het helemaal dolle pret want dan geeft ze haar feestje.

Erfelijk belast

Vrougah, (okay, nu af en toe nog) mocht ik graag op tijdschriften foto's "opleuken". Van oorbellen, zwarte tanden of een beugeltje, en littekens voorzien. Of "tatoos" tekenen op armen. Geweldig.
Ik denk dat zoiets erfelijk is. Vandaag vroeg Bente mij om een pen. 



Het "blaadje" dat op de bank lag had ze inmiddels al voor zich liggen.
En wat doe je dan. Tandjes zwart maken en krassen. "Mama, kijk die meneer is helemaal vies. Kijk, en het eten ook"


Die komt er wel als het om foto's "opleuken" gaat!

(Fröbel)Feest

Vandaag hadden wij een feestje. 125 jaar op deze aardkloot. Bij elkaar opgeteld dan.
Mijn schoonvader is onlangs 65 geworden en mijn schoonmoeder werd vandaag 60.
Zoiets moet natuurlijk groots gevierd worden en dan maak je er qua kado's ook een groot feest van.
Nu heeft mijn schoonmoeder één grote hobby en dat is schilderen. Met verf,kwasten penselen, etc is ze druk doende.
Ik was er ook druk doende mee om een leuke surprise in elkaar te fröbelen. Hieronder zie je het resultaat.
Lang niet gek, al zeg ik het zelf ;-)