Ruim een jaar geleden dacht mijn moeder dat de houtjes waar ik op had leren schaatsen weg waren.
Ze hadden bij haar op de zolder van de schuur moeten liggen maar tijdens de verhuizing werden ze daar niet gevonden.
Ze bleken Spoorloos.
Totdat we vorige maand bij mijn moeder op visite waren en zij ze terug had gevonden.
Natuurlijk zaten ze na ruim 30 jaar flink onder de roest.
Een roestborstel, schuurmiddel en een schuursponsje en een dosis geduld deed wonderen.
Inmiddels zijn ze mooi glimmend zodat ze als decoratie in huis kunnen hangen.
Vanmiddag weren Jeroen en Marcella met de kindjes bij ons op visite.
WIj hadden namelijk nog een oud schoolbord staan en die wilden zij wel graag hebben.
Thijs en Maud gingen dolgelukkig naar huis. En via Twitter zagen we dat hij meteen in gebruik is genomen.
Altijd leuk om kinderen blij te maken 
Paulien was ook blij want zij mocht voor ons koken vanavond.
Gisteren had ze besloten dat ze pannenkoeken zou gaan bakken. Het recept van Maarten had ze nameijk in haar kookboek geplakt.
Het was een flinke stapel van kaas-, ham-, kaas/ham- en naturel pannenkoeken. Wel 20 stuks!
En ze smaakte heerlijk 
Zaterdag heeft Maarten een kerstboom gehaald.
Na een nachtje in de gang hebben we hem zondag op zijn plek gezet.
Daarna hebben de meiden hem samen met mij mooi versierd. Maar het allerfijnste aan deze boom is dat er snoep in hangt. Zuurstokjes en chocolade kerstballen.
Iedere dag mag er 1 ding gekozen worden dus voorlopig is hij nog niet leeg 
Gisteren gingen we op visite bij Karin in Groenlo. Voor die tijd namen we een kijkje in Beltrum.
Daar staat een kunstwerk dat gemaakt is van rommel.
Voortaan niets meer klakkeloos de container ingooien maar er een kunstwerk van maken. Ruimt lekker op en je maakt kunstwerk. Twee vliegen in één klap.
Al denk ik wel dat de geen van ons een hecotometerpaaltje heeft liggen.
Soms is verkeersouder zijn echt humoristisch.
Ik kreeg van VVN een envelop met daarin folders en twee posters i.v.m. het theoretisch verkeersexamen.
De folders moeten uitgedeeld worden in groep 8, en de posters kunnen in de klas opgehangen worden. Dit jaar zitten er kraslootjes aan waar je een fiets mee kunt winnen.
Posters vouwen is niet hun sterkste kant 
Een tijdje geleden kreeg ik een bijzondere fles van mijn moeder. Een erfstukje.
Mijn opa Smit kwam uit een familie van glasblazers. Het kon dan ook niet bijna anders...mijn opa Smit werd ook glasblazer.
Hij heeft enorm veel dingen gemaakt, ook voor thuis. Helaas is daar nog maar heel weinig van over.
Twee glaasjes, waarvan ik er nu één heb. En onderstaande fles met zoveel mooie details dat ik ze amper op de foto krijg.
Dat deze fles er na al die jaren nog is mag een wonder heten!
Hij is in Duitsland gemaakt en in 1957 mee verhuisd naar Nederland. Van mijn moeder hoorde ik dat mijn tantes regelmatig met deze fles onder de arm naar de kruidenier gingen om er azijn in te laten doen.
Mijn opa is in 1963 overleden. Zijn broer kwam enkele jaren daarna op visite en wilde graag iets van hem als herinnering. Dat werd deze fles. En zo belande de fles ergens in Chicago!
Mijn vader heeft toen zijn oom in Amerika gevraagd of hij de fles terug mocht want er was nog zo weinig wat pa gemaakt had in huis.
De oom ging er mee akkoord. En aldus nam hij de fles weer mee terug naar Europa. Waar hij na een rondje langs familie in Beieren, een bezoekje aan Berlijn uiteindelijk weer in Drenthe belandde.
Kortom een hele mooie bijzondere fles met een (bijzonder) verhaal
Sinds de bomen achter ons huis zijn omgekapt komen er zeer weinig vogels in onze tuin.
Heel erg balen vind ik dat.
Toch heb ik een paar mezenbollen opgehangen om vogels te lokken.
Mezenbol? Merelbol zult ge bedoelen
Deze ochtend trof ik prachtige stukjes kunst van ijs aan op ons zolderraam.
Ze bestaaan nog...ijsbloemen
Deze bloem vond ik erg mooi.
En flink inzoomen (supermacro) levert het volgende kiekje op. Ook schitterend, toch?
