Gisteren stond er een hartige taart bij ons op het menu. Daar doe ik altijd een beetje knoflook in.
Op ons aanrecht staat een "potje" waar de bolletjes knoflook in zitten. Toen ik het opende kwam zag ik dat het lang geleden was dat de knoflook gebruikt was.
Hij stond bijna in bloei.
Elders in huis bloeit er ook iets moois op. Bente heeft dit weekend de logeerbeer van school mee naar huis. Hij gaat overal mee naar toe. O.a. naar de kapper want Bentes haren moesten geknipt worden. Vandaag ging hij mee naar Doetinchem.
's Avonds ligt hij bij haar in bed.
Bente heeft een mooi mazzeltje. Maandag hebben ze vrij dus mag Beer een dag langer logeren.
Schattig he?
Ja, de oogjes gingen alleen even dicht voor het plaatje. De dondersteen!
(De logeerbeer is de witte beer die naast Bente ligt)
Ieder jaar heeft een bekende/beruchte (doorhalen wat niet van toepassing is) Emmenaar zijn huis extreem versierd met lampjes.
Ook de tuin staat vol met kerstverlichting.
Essent vaart er wel bij.
Ieder jaar neem ik me voor om er foto's van te maken maar vergeet ik de camera. Dit jaar had ik hem bij me. Even gestopt dus om plaatjes te schieten. Er speciaal voor poseren zoals andere mensen deden hebben we niet gedaan. Er zijn grenzen
Deze keer ben ik er mooi op tijd bij om jullie (alvast) hele fijne kerstdagen te wensen.
Door middel van een fraaie tekening die Bente woensdag mee naar huis nam. Bij het lezen van de tekst schoot ik onbedaarlijk in de lach.
Ruime fantasie heeft ons meiske toch. Van wie zou ze dat hebben?
(Tekst bij tekening. Kerstman. Meisje die die kerstman wil kussen)
Fijne Kerstdagen!
Aangezien het dit weekend weer warmer wordt plaats ik op de valreep nog een winterplaatje.
De bomen achter ons huis zien er prachtig uit met door het rijp.
Zo af en toe zijn mislukte foto's best mooi. Kijk maar eens naar deze "vage" Piet.
Inderdaad de Sint is ook vaag, maar dat hadden jullie al bij de vorige reportage gezien
Als je goed wilt wennen in een nieuwe woonplaats moet je je begeven onder de mensen.
En opvallen natuurlijk, zodat ze weten dat je er bent.
Nou dat is me aardig gelukt dacht ik zo.
Vanochtend zei het vriendje van Bente dat ze in de krant stond.
Ik thuis meteen in de Gelderse Post gekeken. En jawel hoor, daar stond ik met de beide meiden op tijdens een bewonersbijeenkomst ivm het "opleuken" van onze wijk.
Paulien vond het wel mooi dat we in de krant stonden. Ze deed er de volgende uitspraak over: "Dat is mooi. Dan worden we nog populairder".
Gisteren hadden we de paddestoelen al gezien. Teruggaan om foto's maken kon helaas niet. We waren amper thuis toen het begon te regenen. Vandaag ging ik er, op verzoek van Bente, nog even naar toe.
De meeste paddestoelen waren stuk maar er stond nog één die compleet was.
Bente dacht zeker te weten dat Kabouter Spillebeen ergens in de buurt zou zijn, maar ze zag hem niet.
Iets verderop zagen we het bewijs dat Spillebeen inderdaad langs was geweest in de bosjes rondom Teletubbieland.
"Hij heeft iets te hard gewipt" was Bente's commentaar toen ze onderstaande paddestoel zag.
Bente maakte me er gister op attent. Deze sprinkhaan (of hen) zat gisteren bij ons op het raam bij de voordeur.
Ik greep meteen de fotocamera en liet er de macro op los.
Bekijk je de foto vervolgens op de PC dan zie je pas goed hoe zo'n beestje er uit ziet. Best een apart beest.
Ik vond er ook nog een grappig gedichtje over op internet. Zie hieronder.
Sprinkhaan
Een sprinkhaan, op 'n boomtak gezeten,
Die wilde zo gaarne iets weten.
Ze zei: " 'k ben een vrouw
Dus waarom mag ik nou
Toch in vredesnaam niet sprinkhèn heten?"
