Sinds gistermiddag is Sinterklaas weer in het land.
Natuurlijk moest de schoen gezet worden die avond. Liedjes gezongen, tekening in de schoen voor de Sint.
Dat werd rijkelijk beloond met pepernoten, chocoladelollies en een nieuw shirt.
Wij hebben 's avonds actie onder nomen via lootjestrekken punt en el.
Nu nog een verlanglijstje maken en insturen. En dat is best een grote opgave. Ik weet niets te bedenken.
Zo gaat dat altijd. Maanden van tevoren heb je ideeën zat maar zo rond Sinterklaas weet je het niet meer of heb je het ondertussen al aangeschaft.
Fijne slogan heeft de Belastingdienst. "Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker".
Ja, ja!
Op 1 augustus 2007 kregen wij de sleutel van het huis waar we nu in wonen. Er zou niet veel post meer komen voor de vorige bewoners, vertelden ze ons.
Ja, ja. Uh-huh.
Jullie snappen het al. We kregen VEEL post voor hen, en daartussen zaten ook zeer belangrijke stukken. Ik heb de post een maand of 7 doorgestuurd. Toen vond ik het welletjes.
Ondertusen blijft de belastingdienst post sturen ten name van de vorige bewoner. Aan de erven van "naam vorige bewoner".
Twee van die blauwe enveloppen heb ik toch nog doorgestuurd. Beetje goede wil moet je af en toe tonen. De rest stuurde ik allemaal retour.
Vandaag lag er weer een envelop van de dienst uit Heerlen.
Ik bellen want ondertussen word ik er flauw van.
"Nee mevrouw daar kunnen we niets aan doen. Die enveloppen moet u maar retour blijven sturen totdat de gemeente er onderzoek naar doet."
Beetje vaart er achter zetten zou geen kwaad kunnen Belastingdienstmensen!
Soms heb je van die dagen dan vlieg je heen en weer.
Vanochtend was dat zeker het geval. Eerst Maarten naar zijn werk gebracht en vervolgens de meiden naar school gebracht.
Toen Stumpy opgehaald want die moest naar de dierenarts voor controle. Alles was dik in orde.
Daarna nog boodschappen gedaan en een bakkie koffie gedronken. En toen was het al weer tijd om de meiden van school op te halen.
De grap is dat ik het een stuk rustiger aan had kunnen doen. Als...
Als ik op de kalender had gekeken. Want dan had ik gezien dat Stumpy om 9.20 bij de dierenarts moest zijn i.p.v. 9.00 uur!
Vanavond hoef ik me niet te vervelen.
Ik moet naar school voor een gesprekje met de meester van Paulien. Niet dat er iets aan de hand is. Hij heeft met alle ouders een gesprek.
Daarna mag/kan/moet (doorhalen wat niet van toepassing is) ik aan de slag met het maken van traktaties.
En de kamer moet ook nog versierd worden.
Met een beetje geluk kan Maarten me een handje helpen. Ligt eraan, hoe druk hij het vanavond heeft met werken.
Eindelijk was het dan zover.
Vrijdag.
Tijd om Pauliens fiets op te halen. Na het avondeten werd de fietsdrager op de auto gemonteerd en reden we richting Gaanderen.
De fietsenmeneer had goede zaken gedaan afgelopen zondag. Geen wonder met al die mooie aanbiedingen.
Wij waren dan ook maar wat blij dat we er zondag vroeg bij waren.
De fiets is dus binnen. Veilig in de schuur, nadat Paulien er een paar rondjes op heeft gefietst.
Morgen maken we een foto. Het was al schemerig toen we thuis kwamen.
De herfst is nu echt begonnen.
Af en toe brak het zonnetje even door en vervolgens kwam het weer met bakken uit de lucht.
Toen ik de meiden ging ophalen regende het een klein beetje dus deed ik mijn regenjas aan.
Ik stond nauwelijks bij school of er kwam een fikse hoosbui. Leuk voor alle ouders zonder paraplu!
Op het moment dat de kinderen de school uit kwamen was het droog.
Volgens mij was er opzet in het spel.
Altijd al gedacht dat die Piet P. niet te vertrouwen is.
En deze week...en deze week die is geweest. Althans, de schoolweek.
Het was de eerste week na de vakantie dus we moesten er even inkomen. Maar ook meteen flink van start.
Bente gaat nu ook op de dinsdagmiddag naar school want ze zit in groep 2. Dat was haar wel goed bevallen geloof ik.
Donderdag, voor het eerst als overblijfmoeder aan de slag. Dat was meteen volle bak met 65 kinderen. Ach, zo rol je er meteen goed in
Toen liet Bente me ook even een nieuw kunstje zien. Als een aapje slingert ze aan het hoge klimrek. En die is toch zeker 2 meter hoog!
Vandaag moest Paulien voor het eerst op de middag naar school. En kreeg ze haar eerste huiswerk mee.
Kortom, we zijn allemaal weer aan de slag.
Hoera, eindelijk kan onze vakantie "echt" beginnen. Maarten heeft nu ook vakantie.
Het duurt nog twee weken voor wij op vakantie gaan. We bewaren het "lekkerste" voor het laatst
De komende twee weken gaan we af en toe wel uitstapjes maken.
Het mosterdmuseum in Doesburg, Bronckhorst en de Lochemer berg staan op mijn lijstje.
Paulien en Bente willen graag naar het maïsdoolhof in Aalten. "Want daar kun je tussendoor ook uitrusten en er is een toren".
Gaat vast goed komen.
We beginnen in ieder geval goed. Zondag hebben we een feestje van oma P.