Denkwerk

Over twee weken is Paulien jarig. Aangezien er een vakantie tussen zit moet ze deze week de uitnodigingen al uitdelen.
Dus maakte ze een lijst met kinderen die ze wou uitnodigen. Als het aan haar had gelegen zou de halve klas uigenodigd worden ;)
Op de dag dat Paulien jarig is heeft Maarten een vrije dag.
Het is dan ook de bedoeling om haar kinderfeestje op haar verjaardag te geven.
Vanmiddag schreef Paulien de uitnodigingen. Het tijdstip lieten we nog even in het midden, om dit 's avonds te overleggen met Maarten.
Ondertussen waren Paulien en ik er al achter dat sowieso twee van de genodigden op vrijdag "moeten" sporten. Het levert dus nog het nodige denkwerk op hoe we daar qua feesttijden toch nog een mouw aan kunnen passen.

Grrr!

Grrr!
Heb ik net een log gemaakt over vandaag. We zijn vandaag namelijk op stap geweest i.v.m. het Museumweekend. Ben ik bezig met uploaden van wat plaatjes.
* Poof *
Laptop uit. Zonder enige waarschuwing vooraf. 
En dan word ik toch wel zo ontzettend boos dat ik dat kreng door het raam wil mikken. Maar ja, het raam zit er nog maar een paar maanden in dus dat is zonde ;-)
Het beestje (mijn laptop dus) is oud en een keer gevallen. Dat laatste was een beetje de genadeklap geloof ik. Sindsdien valt hij regelmatig "zomaar" uit.
Dus...
Jullie moeten het even doen met onderstaande foto. Die is gemaakt op de plek waar we vandaag geweest zijn. Daarover morgen meer. Heb nu even geen zin om dat hele verhaal op nieuw te typen.

Over Lohues en die andere B.N-er

Over het optreden van Lohues gisteravond kan ik kort zijn. We hebben een mooie avond gehad. Heerlijk gelachen. Grappige vertelsels en mooie liedjes gehoord. Het was duidelijk te zien dat Daniël het ook naar zijn zin had.
Kortom: Het was een geweldige avond. Een aanrader! 

Toen wij het Amphion verlieten zagen we aan de achterkant van het theater een fraaie auto staan naast een grote truck.
"Zou die van hem zijn?", vroeg Maarten zich af.
"Zonder rijbewijs? Ik dacht het toch niet", antwoorde ik.
Ondertussen verliet een klein manneke met in de ene hand een videocamera en koffer in de andere hand gehaast het pand.
"Van wie zou hij dan zijn?"
Op dat moment gingen de lampjes van de auto aan omdat het kleine manneke met een heel bekend gezicht zijn auto van het slot had gehaald. "Sorry ik kon het niet laten", sprak hij tijdens deze actie.
"Nou, van die meneer daar", antwoorde ik terwijl ik in de richting wees van de eigenaar.
"Mooie auto", liet Maarten hem nog weten. Waarvoor hij hartelijk bedankt werd.
De man met bekende kop stapte in zijn bolide terwijl wij naar onze auto liepen.
"Die leek heel veel op die vent van Vrienden voor het leven", vond Maarten. Lachend gaf ik toe dat ik hem ook verdomd veel op Peter Lusse vond lijken.

Bij het wegrijden reed hij eerst verkeerd (de parkeerplaats van Amphion op). Maarten zei nog, "zou hij nu mijn auto willen zien?" :-D
Op weg naar huis reden we achter hem. Zijn bolide mag dan wel 60.000 euro kosten maar zijn richtingaanwijzers functioneerden niet!
Bij de afslag naar Arnhem ging de man die op Peter Lusse leek naar rechts en wij rechtdoor richting Ulft. Ik zwaaide nog heel vriendelijk naar hem. Meneer had echter niets in de gaten want hij was aan het bellen!! Schande!
Hij deed natuurlijk zijn beklag bij zijn vrouw dat wij hem niet herkend hadden en afdeden als "die meneer daar ";-)


De dure patserbolide van Peter L. een Nissan 350Z

Mopje

Iedere vrijdag, vlak voor de school uit gaat mogen de kinderen bij Paulien in de klas een mop vertellen.
Onlangs vertelde ze zo'n mopje die Bente heel goed in haar kleine oren heeft geknoopt.
Inmiddels vertelt ze hem aan iedereen die hem horen wil. Met een grote grijns en twinkelende oogjes. 't Is een ondeugend mopje nameijk. Hier komt het.

Er was eens een mevrouw en die had twee hondjes. Tietje en Tietje.
Op een dag ging ze met de bus. Toen de bus kwam vroeg ze aan de buschauffeur. Mogen Tietje en Tietje ook mee met de bus?
"Natuurlijk", zei de buschauffeur, "Ik laat mijn piemel toch ook niet op het nachtkastje liggen!".

Vakantie

Zo mams heeft vakantie. Lang uit op de bank en niets doen. Of juist wel, er op uit en dingen doen die er normaal niet van komen.
Eerst maar eens bijkomen van het heen en weer gejakker naar Emmen en terug.
De meiden zijn uit logeren bij oma. Ze gaan ook naar de dierentuin want er is een olifantje geboren. Hun vakantie kan dus al niet meer stuk.

Toch kaartjes

Wij wouden graag naar Daniël Lohues in het Amphion in Doetinchem.
Maar ja...wij zaten ondertussen midden in de koop van dit huis, verkoop van het oude huis en het inpakken van de spullen.
Toen we kaartjes probeerden te bemachigen waren die natuurlijk allang uitverkocht. We lieten ons op de lijst zetten al geloofden we er niet echt in.

Ondertussen bleken er nog wel kaarten te zijn voor de vrijdagavond in Borger. Daar heb ik toen meteen kaarten voor gekocht.
Borger beviel zo goed dat ik voor de extra show in  Arnhem (juni) kaartjes heb gekocht. Schoonzus Karin wil Lohues namelijk ook graag zien.
Gisteravond ging de telefoon. Het Amphion. Of we nog belangstelling hadden voor de kaarten want er waren een aantal terug gekomen. Natuurlijk hadden we dat!
En zo zie ik geheel onverwacht de show dus 3 keer :-)

Optocht


Vanochtend nam ik twee sprookjesfiguren mee naar school. Paulien was Sneeuwwitje en Bente was Assepoester.
Om 9 uur zou de optocht beginnen dus ik bleef samen met nog enkele ouders "hangen" bij de school.
Toen de optocht begonnen was ging ik snel naar huis om de camera te halen. Daarna langs de moeder van Bentes vriendinnetje.
Samen wachten we in de kou en wind langs de route tot ze langs kwamen.

 
Bente zwaaide enthousiast en bleef nog heel even met haar vriendinnetje staan zodat ik een foto kon maken. Daarna liepen ze snel weer door.



De foto's van Paulien zijn helaas mislukt dus daar heb ik thuis nog snel een kiekje van genomen.
Na de optocht hadden ze o.a. gedanst in de gymzaal. En ze hadden snoep en chips gehad.
De dag was dus zeker geslaagd. Zolang het hier maar bij blijft qua carnaval vieren vindt mams het wel prima ;-)

Mistig

Zo daar zijn we weer. Eerste keer in het nieuwe jaar.
Oudjaarsavond was gezellig. Van het vuurwerk hebben we niet veel gezien.
Wat een mist. De overkant van de straat was niet zien.

Een tante van Maarten had haar moeder naar huis gebracht (omdat ze zelf ook naar huis moesten). Een ritje van Ulft naar Gaanderen. Een ritje van hooguit 5 kilometer. Dat duurde 3 kwartier. Raam van de auto open, naar buiten kijken om te zien waar de strepen op de straat stonden!

Daar hadden wij gelukkig geen last van omdat we bleven slapen. Maar goed ook.
Nieuwjaarsdag waren de mist en de kruitdampen nog steeds niet opgetrokken.
Vandaag was het niet meer mistig. Wel een fijne gezonde vrieskou waardoor er rijp op de autos lag, en Bente zich afvroeg waar de sneeuw toch blijft.