Poppetje gezien, kastje weer uit.
Na een avondje tv kijken zet ik hem uit, geef Stumpy wat voer en ga naar boven.
Sinds anderhalve maand hebben we echter digitale televisie. Dat houdt in dat er een "kastje" extra uitgedrukt moet worden.
En dat vergeet ik met grote regelmaat van de klok.
De volgende dag word ik dan ook flink op mijn plaats gezet door Paulien. "Ja hoor, het groene lampje brandt. Mama, je bent alweer vergeten het kastje uit te zetten!!".
Maar morgen kan ze trots op me zijn. Ik heb beide kastjes uitgedaan.
Gisteravond waren we bij de show van Daniël Lohues (log hierover volgt). In zijn show had hij een leuk stukje over de ware Saksische aard waar wij uit Drenthe, Overijssel en de Achterhoek "last" van hebben.
In dit stukje vertelt Lohues hoe het kan dat hij katholiek is. Rond 700 jaar na Christus vocht Karel de Grote tegen het Saksische leger van Hertog Widdukind. Op het moment dat Karel de Grote dreigt Widdukind zijn hoofd van zijn romp te gaan scheiden als hij (en zijn volk) niet katholiek wordt, komt de ware Saksische aard naar boven. "och, toe dan maor".
Ineens was ons ook geheel duidelijk dat Paulien, geboren in Overijssel met een Drentse moeder en Achterhoekse vader, ook beschikt over deze ware Saksische aard.
Elke dag speelt er bij ons namelijk het volgende tafereeltje af tussen de middag.
Kwebbel: "Paulien, wat wil je op je boterhammen?"
Paulien: "Och, maakt mij niet uit"
Een tijdje geleden schreef ik een stukje over de woonbootjes van de Aldi.
De smaak was anders geworden.
Maar ik verbaasde me nog het meest over de vernieuwde kwaliteit terwijl bovenaan het pakje staat dat het Oudhollandse kwaliteit is.
Voor de grap schreef ik een brief naar de dropfabrikant met de vraag hoe iets zowel oud als nieuw kon zijn.
Een antwoord op mijn schrijven had ik niet verwacht. 't Was namelijk wel briefje met een cynische noot.
Ik was dan ook compleet verrast toen er een pakje voor mij binnen kwam zaterdagmiddag.
Een droppakket met uitleg dat de drop eerst door twee panels gekeurd en getest is voor het in de winkels kwam.
En twee pakjes woonbootjes plus een zak muntdrop.
Kijk, zoiets verdient wel een warme douche bij Kassa. Of een positief berichtje in de Consumentengids.
Of een leuk logje natuurlijk 
De leeuw is los.Dat is ook de titel van de kinderboekenweek dit jaar.
Bij Paulien op school wordt hier ook aandacht aan besteed.
Ik kreeg het hele verhaal vanochtend te horen.
"Mam, er is een leeuw ontsnapt. Uit de dierentuin in Emmen."
Mams geloofde er echter geen biet van.
"Echt waar. We hebben een brief gekregen. En als we hem zien moeten we de politie bellen".
Dat er in Emmen helemaal geen leeuwen zijn vergat ze maar even. En mama moest daar ook helemaal niets over zeggen.
De leeuw is los. Punt uit!
Zul je net zien...
Heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat Bente prinsesseschoentjes, een kroontje en toverstaf krijgt van de Goedheiligman.
Daarom hadden wij bedacht dat ze van ons een prinsessenjurk krijgt voor haar verjaardag.
Komt oma aan met het zelfde idee. En natuurlijk heeft oma de kassabon weggemikt.
Dus mag moeders weer op zoek naar haar kassabon om de jurk te ruilen, en iets anders verzinnen.
Zouden ze bij het Kruidvat ook een potje prinsessengedrag verkopen?
Zo vlak voor het naar bed gaan wil ik jullie nog snel een komisch verhaaltje vertellen.
Ik had met Maarten afgesproken dat we elkaar zouden treffen op het station om uit eten te gaan. ( Uiteindelijk belanden we hier)
Aangezien ik aan de vroege kant was besloot ik te wachten op een bankje vlak bij de trap waar Maarten het perron op zou komen.
Naast mij zaten een paar NS-meneren die gezellig zaten te babbelen. Er kwamen twee jonge grietjes, waarvan 1 met een brandende sigaret, vragen waar de trein naar Meppel stond. "Je mag hier niet roken" werd haar medegedeeld.
Er werd door de NS-meneren flink ge-ouwehoerd tegen deze dames. "Je mag hier niet rok'n want ie hebt gien rek in de piep'n" zei de grootste lolbroek. "Piet Zoomers. Is er ook een Piet Winters. Jawel...die heeft hier nog gewerkt".
Ik moest er wel om lachen en dat was natuurlijk hardstikke fout. Toen de meisjes op weg waren maar hun trein begon hij tegen mij aan te "zemelen".
Wat ik ging doen. "Ik wacht op de trein van Utrecht".
Of daar dan een speciaal iemand in zat. En dat ik dan wel goed gek met hem was om op hem te gaan zitten wachten op het station.
Hoe lang ik hem dan al kende. "Maar naar zes jaar dan ben je d'r toch wel flauw van. Dan wil je toch wel wat nieuws. Je rijd toch ook niet zes jaar in een auto. Dan is het een old timer".
Waarop ik antwoorde dat sommige old timers heel erg mooi zijn. Hij stil was en zijn collega vreselijk in de lach schoot.
Hij ruilde zijn vriendinnen wel om de zoveel jaar om. Want...in den beginne waren ze zo dun (ongeveer 3 cm) maar naar verloop van tijd waren ze heel dik. Zijn vrouw ook, die deed haar corset 's avonds uit en dan viel alles over het bed...net een dik zwien.
Het lag op het puntje van mijn tong om te zeggen. "Thuis niet al te veel te vertellen zeker en daarom heb je nu zo'n groot woord" maar daar kreeg ik helaas de tijd niet voor. Hij was al weer op weg naar een trein.
U hoort het al. Voor een beetje lol moet je op het station zijn
Overigens gebeurde deze conversatie geheel in het "plat". Dus t valt allemaol best wel met heur. D'r wordt nog wel plat praot.
Vandaag ging ik samen met mijn moeder, Paulien en een tante van me naar de Vlindermarkt.
Na een tijdje rondslenteren gingen we op een terras zitten om iets te drinken en eten.
"Onze goede service van vandaag is de reclame van morgen" of zoiets dergelijks stond er op de menukaart.
Klinkt veel belovend vind je ook niet?
Dan volgt hier de "reclame boodschap" van Kwebbel.
Mijn tante trakteerde ons. Ze betaalde de rekening van 12 euro 70 met een briefje van 50. Dat moest de serveerster, laten we haar Miss Einstein noemen, binnen even wisselen.
Nadat mijn tante nogmaals gevraagd had waar het wisselgeld bleef kwam ze uiteindelijk weer terug aan onze tafel.
"Alstublieft. 10, 20, 30, 40, 50", zei ze terwijl ze 5 briefjes van 10 overhandigde.
Daarmee moest de rekening betaald worden dus Tante M. gaf haar netjes 2 briefjes van 10 retour.
Toen kwam dit heldere licht helemaal krap door de bocht met: "Heeft u er misschien 2 euro 30 bij? Dan kan ik u 5 terug geven".
Gaat dus allen iets nuttigen op drukke dagen bij het eettentje schuin tegenover de dierentuin. Als extra service krijgt u de wisseltruc met geld
