Verhaaltje

Zo vlak voor het naar bed gaan wil ik jullie nog snel een komisch verhaaltje vertellen.
Ik had met Maarten afgesproken dat we elkaar zouden treffen op het station om uit eten te gaan. ( Uiteindelijk belanden we hier)
Aangezien ik aan de vroege kant was besloot ik te wachten op een bankje vlak bij de trap waar Maarten het perron op zou komen.

Naast mij zaten een paar NS-meneren die gezellig zaten te babbelen. Er kwamen twee jonge grietjes, waarvan 1 met een brandende sigaret, vragen waar de trein naar Meppel stond. "Je mag hier niet roken" werd haar medegedeeld.
Er werd door de NS-meneren flink ge-ouwehoerd tegen deze dames. "Je mag hier niet rok'n want ie hebt gien rek in de piep'n" zei de grootste lolbroek. "Piet Zoomers. Is er ook een Piet Winters. Jawel...die heeft hier nog gewerkt".

Ik moest er wel om lachen en dat was natuurlijk hardstikke fout. Toen de meisjes op weg waren maar hun trein begon hij tegen mij aan te "zemelen".
Wat ik ging doen. "Ik wacht op de trein van Utrecht".
Of daar dan een speciaal iemand in zat. En dat ik dan wel goed gek met hem was om op hem te gaan zitten wachten op het station.
Hoe lang ik hem dan al kende. "Maar naar zes jaar dan ben je d'r toch wel flauw van. Dan wil je toch wel wat nieuws. Je rijd toch ook niet zes jaar in een auto. Dan is het een old timer".
Waarop ik antwoorde dat sommige old timers heel erg mooi zijn. Hij stil was  en zijn collega vreselijk in de lach schoot.

Hij ruilde zijn vriendinnen wel om de zoveel jaar om. Want...in den beginne waren ze zo dun (ongeveer 3 cm) maar naar verloop van tijd waren ze heel dik. Zijn vrouw ook, die deed haar corset 's avonds uit en dan viel alles over het bed...net een dik zwien.
Het lag op het puntje van mijn tong om te zeggen. "Thuis niet al te veel te vertellen zeker en daarom heb je nu zo'n groot woord" maar daar kreeg ik helaas de tijd niet voor. Hij was al weer op weg naar een trein.
U hoort het al. Voor een beetje lol moet je op het station zijn ;-)

Overigens gebeurde deze conversatie geheel in het "plat". Dus t valt allemaol best wel met heur. D'r wordt nog wel plat praot.

Miss Einstein

Vandaag ging ik samen met mijn moeder, Paulien en een tante van me naar de Vlindermarkt.
Na een tijdje rondslenteren gingen we op een terras zitten om iets te drinken en eten.
"Onze goede service van vandaag is de reclame van morgen" of zoiets dergelijks stond er op de menukaart.
Klinkt veel belovend vind je ook niet?
Dan volgt hier de "reclame boodschap" van Kwebbel.

Mijn tante trakteerde ons. Ze betaalde de rekening van 12 euro 70 met een briefje van 50. Dat moest de serveerster, laten we haar Miss Einstein noemen, binnen even wisselen.
Nadat mijn tante nogmaals gevraagd had waar het wisselgeld bleef kwam ze uiteindelijk weer terug aan onze tafel.
"Alstublieft. 10, 20, 30, 40, 50", zei ze  terwijl ze 5 briefjes van 10 overhandigde.
Daarmee moest de rekening betaald worden dus Tante M. gaf haar netjes 2 briefjes van 10 retour.
Toen kwam dit heldere licht helemaal krap door de bocht met: "Heeft u er misschien 2 euro 30 bij? Dan kan ik u 5 terug geven".

Gaat dus allen iets nuttigen op drukke dagen bij het eettentje schuin tegenover de dierentuin. Als extra service krijgt u de wisseltruc met geld ;-)