De grap was geslaagd. En bijna waren de kinderen uit Pauliens klas 15 minuten eerder vrij. Bijna...
Op het laatste moment hadden twee kinderen de grap vertelt aan de juf. De juf kon de grap wel waarderen maar iedereen moest wel terug de klas in.
Ook de grap met Pauliens scheetkussen was gelukt.
Een jongen uit haar klas vroeg aan de juf om een buiging te maken. Dat deed ze. Op het zelfde moment drukte Paulien op haar scheetkussen. Prrrffft! Jullie begrijpen natuurlijk dat het een groot succes was.
Verder was er een jongetje in Pauliens klas gekomen die van zijn juf op zoek moest naar een puntentrapper.
Kortom 1 april was een succesdag.
Morgen is het 1 april en dan mag je allerlei grapjes uithalen.
Dat leek de dames wel wat. Dus het scheetkussen van Paulien ligt al klaar.
Vanmiddag hadden ook andere kinderen grapjes bedacht. "Mam, J. en J. gaan de klok in de pauze de klok 10 minuten vooruit zetten, en dan zijn we lekker 10 minuten eerder vrij", sprak Paulien met een grote grijns op haar gezicht.
"Ja, hah maar dan moet je dus ook 10 minuten eerder weer naar school toe", waarschuwde ik haar.
Daar trapte ze echter niet in. "Nee hoor, morgen is het woensdag en dan zijn we 's middags vrij!". Ze is dus dus goed voorbereidt op allerlei 1 april ongein.
Ik ben benieuwd of haar juf er wel intrapt morgen.
Wat is er mooier dan 'n stukje fietsen als de zon schijnt
Alle stralen voelen voordat 'ie weer een nacht verdwijnt
~Skik~
Bente wil al weken lang op haar fiets naar school. Helaas vond haar moeder de fiets niet goed genoeg. Een krot, noemde ze het zelfs!
Vandaag gaf een fietsenmaker in Dinxperlo fikse kortingen op nieuwe fietsen. Voor tweedehands fietsen gold een korting van 20%.
Na een beetje rondneuzen zag mama een (tweedehands) fiets met een kaartje er aan: zo 45,-
Bente maakte een proefritje en keurde de fiets goed.
Pa en ma lieten er nog een nieuwe stander aan maken en de lampen werden vervangen. Voor nop!
Inmiddels heeft Bente al de nodige ritjes gemaakt op haar nieuwe karretje. En ging ze graag voor jullie even met haar fiets op de foto.
Paulien zag er vanochtend wat bleekjes en moe uit. Ze snottert en blaft als een zeehond. Maar echt ziek zijn, daar heeft ze helemaal geen tijd voor!
Vandaag staat er namelijk een logeerpartij op het programma hier in huis.
Vanavond komt haar vriendinnetje uit Helmond logeren.
Om de feestvreugde nog iets te verhogen mag er nog een vriendinnetje, van beide meiden, blijven slapen.
En mams mag een enorme pot pasta bereiden want ze blijven allemaal eten, inclusief de moeder en zus van het vriendinnetje uit Helmond.
Er waren vogels in de bieb deze ochtend. Roofvogels om precies te zijn.
Dit alles naar aanleiding van de Boekenweek die in het kader van beesten staat.
Paulien nam een Afrikaanse vlekken Oehoe op haar hand.
Machtig mooi vond Paulien het, maar best zwaar zo'n vogel die een tijdje op je arm zit.
Verder was er nog een kerkuil, een buizerd, een slechtvalk en een torenvalk. Die laatste is vrij klein maar had praatjes voor 2.
Bente vond het daarom geen goed idee het beestje op de hand te houden. Verder vond ze de beesten wel mooi om te zien.
Paulien mocht later ook nog de slechtvalk op de arm.
Bente vertelde dat er een nieuw jongetje bij haar in de klas zit.
Bram.
Daarna rijmde ze er op los: dam, ham, stam, bam.
"Zwam", zei ik om haar rijmelarij aan te vullen.
"Wat is een zwam eigenlijk?" wilde Bente weten.
"Dat is een soort paddestoel", antwoorde ik.
Vervolgens ging het denkwerk van Bente razendsnel te werk om twee tellen later de volgende vraag te stellen: "Oh, zijn er dan paddestoelen in de ruimte?"
Hoera! De tandenfee kan langskomen vannacht.
De lamp op Bente's kamer was al uit maar ze moest nog even op de overloop naar haar tand kijken.
"Kijk", zei ze, terwijl ze de tand flink naar achteren duwde met haar vingertje.
"Dat duurt nog wel even voor die er uit is", dacht ik.
Vijf minuten later kwam Bente naar beneden. "Mama, mijn tand is er uit"
Ze had net zo lang gewiebeld tot hij er uit was.
Een paar weken geleden had Bente's vriendinnetje een wiebeltand. Zoiets is natuurlijk machtig interessant dus niet zoveel later vertelde Bente dat haar tand ook los zat.
Ik deed mijn best om de wiebeltand te ontdekken maar zo op het eerste gezicht zaten alle tanden nog muurvast.
Zaterdagmiddag kwam ze weer met de mededeling dat haar tand los zat. En ja hoor, de wiebeltand was dit keer duidelijk zichtbaar.
Bente verheugt zich nu enorm op de tandenfee die in ruil voor haar tand centjes komt brengen.
"Dan moet mijn tand onder mijn kussen", vertelde ze mij.
"Je kan hem ook op een schoteltje in de keuken leggen", zei ik , "anders raakt hij misschien wel zoek. Of je word wakker als ze onder je kussen zit".
Dat laatste leverde echter geen enkel probleem op in de ogen van Bente. "Oh, dat is niet erg. Ik wil haar juist graag eens zien".
