Situatieschets:
Je vriendinnetje is net naar huis toe.
Je grote zus is moe en ligt in bed te slapen.
Je moeder is druk bezig om eten te maken.
Je hebt voor de tweede keer binnen vijf minuten een potje bellenblaassop laten vallen dus mams is te beroerd om je nieuwe te geven.
Dan verveel je je natuurlijk te pletter!
En aldus hoorde ik Bente in haar zelf mompelen. "Ik verveel me. Ik kan niet mijn zus plagen want die ligt in bed en slaapt. En dat mag sowieso niet. En ik mag ook niet met de Wii of tv kijken want dat is te duur. Wat moet ik nu doen?".
Och, wat een zielig meisje! En deze vervelende mama heeft er stiekem om zitten gniffelen ook nog
Vanmiddag was de laaste dag van de avondvierdaagse. De logica ontgaat mij waarom het AVONDvierdaagse heet terwijl de intocht altijd zaterdagmiddag is. Maar dit terzijde.
De meiden liepen de laatste loodjes en die waren best zwaar.
Pfft wat een hitte vandaag. Mij leek het echt geen pretje om te wandelen.
Het aan de kant staan, en wachten tot de bos bloemen kon worden overhandigd, viel ook niet mee in die brandende zon.
De buit (bloemen, snoep! en medaille) is binnen.
Volgend jaar doen ze vast weer mee want ze hebben het reuze naar hun zin gehad de afgelopen wandeldagen.
Woensdag ging de Avondvierdaagse van start.
's Middags waren ze naar de Straatspeeldag geweest maar de energie was nog lang niet op. Vol goede moed begonnen ze aan hun kilometers.
Bente loopt 5 kilometer en Paulien maar liefst 10!
We gingen toch wel kijken als ze bezig waren?
Natuurlijk deden we dat. En zo fietste ik me gisteren de longen uit het lijf richting Silvolde om Paulien te zien. Veel tijd was er niet want rond half 8 moest Bente weer worden opgehaald.
Afijn, ik stond er en ik heb Paulien gezien. Zij mij niet!!! Veel te druk bezig met zingen en hard lopen om een andere groep in te halen.
Morgen is de intocht dus "moeten" er weer snoepzakjes voor vriendjes/vriendinnetjes gemaakt worden.
Niet te veel natuurlijk want al die kilo's aan snoep moet ook nog meegezeuld worden. En daarbij vind ik mega zakken snoep grote onzin. Dan eten ze rond Sinterklaas nog snoepwerk van de Avondvierdaagse
Wij geven onze meiden ook een bosje blommen want die horen er gewoon bij
Tja, loggen dat er weinig gebeurd is natuurlijk vragen om moeilijkheden.
Dus bewees Bente vandaag dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Een hoekje van het klimrek wel te verstaan.
Tussen de middag kwam de juf samen met Bente naar buiten. Bente had een pleister vol bloed op haar hoofd, net waar de haargrens zit.
Ze was met haar hoofd tegen het klimrek geknald en uit het klimrek gevallen en had een gat in haar hoofd. Althans, zo begreep ik het van de juf.
Na die klap was ze behoorlijk bleek geweest en ze had hoofdpijn.
Voor de rest merkte ik weinig aan Bente. Ze huppelde naar haar fiets en thuis deed ze haar verhaal.
"Nee, de juf luisterde niet. Ik zei nog dat ik er NIET uitgevallen was maar uitgeklommen."
Ook kreeg ik de oorzaak te horen. Met vriendinnen had ze een spelletje gedaan. Haaitje. "Je moet bovenop het klimrek zitten. Kijk zo". Bente showt de kleermakerszit. "Of zo", en ze strekt haar benen naar voren. "En dan doen we alsof we springen (maakt huppende beweging terwijl ze zit) en als iemand je onder de voet tikt ben je af moet je uit het klimrek komen."
Uit het klimrek komen doe je als je Bente heet op een speciale manier, dus ze was achterover gaan duikelen en toen was ze met haar hoofd op de stang geknald.
Of de juf het gezien had, daar was ik nog even nieuwsgierig naar.
Nee de juf had niets gezien aldus Bente. "Nee die heeft niets gezien. Die zat op een bankje te kletsen en ze lette helemaal niet op".
Het was dan misschien een behoorlijke klap die Bente gemaakt heeft maar alles functioneert nog prima
Sinds Bente in groep 3 zit en het schrijven een beetje onder de knie heeft zijn we een nieuwe fase ingegaan hier in huis.
Als ze 's avonds naar bed moet mag ze niet meer naar beneden komen om ons nog van alles en nog wat te vertellen.
Dat is een regel die Bente dondersgoed weet en daar heeft ze iets op gevonden.
Je schrijft je mededeling op en gooit het briefje van de trap (handig zo'n open trap) af naar beneden.
Vanavond was het weer raak. De boodschap was als volgt.
mam en pap ik heb heel erge pijne pijne buikpijn en heele pijne hoofdpijn. ijgenlijk doet alles pijn.
xxx kus mama
xxx kus papa
xxx kus paulien
xxx kus stumpy
xxx kus de hele famielie
handtekening
Met de hevige pijn valt het wel mee hoor, in slaap komen is een ander verhaal
En toen "opeens" was Bente's fiets te klein.
Blijkbaar was ons dametje ongemerkt een stuk gegroeid.
Dus gingen we op zoek naar een andere fiets. En die hebben we maandag gevonden bij de fietsenwinkel in Gendringen.
Bente is apetrots op haar nieuwe aanwinst.
De foto heeft door diverse omstandigheden even op zich laten wachten maar hieronder zien jullie het resultaat.
Super toch?
Maandag kreeg Bente een briefje mee dat ze vanmiddag zou gaan "oefenen" voor de wandelvierdaagse.
De wandelvierdaagse is begin juni en ze gaan 2 keer met de klas (althans die meedoen) oefenen.
Wat het weer betreft hadden ze mazzel want dat was prachtig. Zonnetje erbij wat wil je nog meer.
"Mam, ik heb wel dorst want we moesten heel ver lopen", deelde Bente me mee toen ze uit school kwam.
Dat ze ook een ijsje kreeg vond ze natuurlijk geen probleem.
Ondertussen horen we dat niet alleen op het wandelen geoefend is. Alle wandelliedjes komen voorbij.
Liefst zo hard mogelijk natuurlijk
Het is dubbel feest deze dag.
Het is (natuurlijk) moederdag.
En een extra leuk cadeautje is, dat Paulien vandaag jarig is.
Ze is 10 jaar geworden.
We vieren haar verjaardag samen met die van mijn schoonmoeder. Schoonmams was namelijk 6 mei jarig.
