Maarten had via
Katja kaartjes gewonnen om de film Yogibeer te gaan zien in Groningen maar de bevestiging bleef uit.
Vandaar dat Maarten een mailtje stuurde om wat info te krijgen.
Vandaag belde een meneer van Katja hierover terug.
Dat we geen bevestigingsmail hadden gekregen was uitermate raar vond deze Katjaman. Met deze mail en de code hadden we in Groningen naar de bios gekund namelijk.
"Woon je dichtbij Groningen?", vroeg hij aan Maarten. Waarop deze antwoorde: "Nee in Ulft en ik werk bij u om de hoek. Sterker nog, als ik uit het raam kijk zou ik naar u kunnen zwaaien."
Aangezien de Katjaman het uitermate vervelend vond dat we deze actie misliepen bood hij ons voor 4 personen bioscoopbonnen aan. Deze stuurt hij binnenkort op.
En dat vinden wij zeer top van Katja!
Update 4 maart:
Het pakket is nu al binnen.
Ga naar de dichtsbijzijnde supermarkt bij jou in de buurt en koop een Katja actieverpakking een Yogibeer die voorzien is van een actiesticker.
Dat staat op de website van Katja.
Katja zit in 's Heerenberg vlakbij het werk van Maarten. De yoghurtgums die hij had gekocht hadden dus geen verre reis achter de rug.
Thuisgekomen tikte hij de actiecode in op de site in en bleek dat we 4 premierekaarten hebben gewonnen voor de Yogibeer film.
Enige bijkomstigheid is dat we vermoedelijk naar Groningen moeten op 5 maart. Een andere optie was er namelijk niet meer.
We zullen zien. Eerst moet Katja namelijk nog bellen om een en ander te bevestigen.
Een gratis zakje berekoppen wonnen we ook nog als extra prijs.
Staan dus niet met lege handen
Gisteravond zat ik in het theater bij een optreden van Daniël Lohues.
Dat was nog niet zo eenvoudig want oppas hadden we niet. En voor ik er erg in had was het optreden uitverkocht dus...geen kaarten voor de meiden.
Maarten was na 5 dagen werken in Oostende zeer moe dus er moest een oplossing worden gezocht.
De oplossing was dat A. met mij mee ging. De zoon van A. zit bij Bente in de klas. Ze was nog nooit naar een optreden van Lohues geweest dus erg benieuwd.
Rond half half 8 haalde ik A. op en gingen we
op fietse naar de Dru. Fijn hoor een theater in je eigen dorp!
Daniël vond het ook een mooi theater zo zei hij menigmaal tijdens de show. Vroegah in de Skikperiode kwam hij vaak in Ulft om hier in de buurt cd's op te nemen.
Deze show ("Hout moet") staat Lohues weer met bandleden op het podium. En dat heeft ook wel weer wat.
Het klonk geweldig allemaal en dat er een klik was met de andere twee jongens was overduidelijk. Ze hadden er veel plezier in.
Verder was het weer als vanouds. Mooie, grappige en ontroerende verhalen plus lekkere droge humor werden afgewisseld met zeer fijne liedjes.
Veel liedjes van de nieuwe cd en enkele uit de Allennigserie. Super!
Het applaus aan het eind was dan ook oorverdovend en lang. Net als de toegift dat we te horen kregen.
Een avond die zeker voor herhaling vatbaar was.
Ook A. vond het een zeer geslaagd optreden. Ze had een leuke avond gehad. En daar was Maarten dan ook weer blij om.
Maar dat ik Lohues niet de groeten van hem gedaan vond hij minder geslaagd.
We zijn op dit moment een meidenhuishouding.
Rond drie uur is Maarten vertrokken naar België waar hij tenminste tot woensdagmiddag verblijft.
Misschien langer, afhankelijk hoe de werkzaamheden verlopen daarginds.
Aangezien Maarten vannacht om vijf uur moet beginnen zaten we vanmiddag al aan de warme hap.
Vanavond eten we dus een boterhammetje en die eten we "stiekem" voor de buis want dat mag voor deze ene keer.
De rest van de week zal het ook wel makkelijke kost worden. Pasta e.d. want daar zijn de meiden dol op.
Ik voel me niet zo geweldig.
Donderdagavond begon het. Hoofdpijn, buikpijn en hoesten.
Een zeehond is er niets bij zo ben ik aan het blaffen.
Ondertussen heeft mijn buik nog niet besloten of ze overstapt op een buikgriep of toch maar niet. Het rommelt in ieder geval wel, en dat is geen prettig gevoel.
Maar vanochtend ben ik in de watten gelegd.
Ik kreeg een ontbijtje op bed: een beschuitje met boterhamworst en een klein kopje koffie.
Paulien had dit bedacht en uitgevoerd.
Superlief vind ik dat van mijn grote dochter!
Er zat een leuk berichtje in mijn mailbox.
Iemand die via via bij mijn log terecht was gekomen.
Vermoedelijk gaat het hier om mijn oude log bij web streepje log punt en el maar dat maakt niet uit. Inmiddels is de link van dit log ook bekend.
OF het iets gaat worden hangt helemaal af van het hoe en wat met mijn log.
We zien het wel. Dat ik zulke belangstelling krijg vind ik al tof.
Waar ik het over heb lees je hier onder.
To: realbambi10@yahoo.com
Hai Kwebbel,
Ik doe voor het Museum voor Communicatie in Den Haag een opdracht tbv een nog te maken tentoonstelling over familieblogs. Ik ben via via ook op jouw blog terecht gekomen en vind het een leuke blog. Dus ik vroeg me af of je hem nog bijhoudt, maar ook of je wellicht interesse hebt om mee te werken aan de tentoonstelling. Wat dat inhoudt, kan ik je beter uitleggen als ik je een keer kan spreken over de telefoon. Zou ik daarom jouw nummer mogen en dan bel ik je gewoon even. Maar je mag mij ook bellen: 020 == of 06-==.
Heel hartelijke groet,
A. G.
Ik ben nog steeds aan het opruimen want ik pak het dit keer groots aan, al gebeurd het in fases.
Gistermiddag was ik bezig op de zolder.
Daar vond ik een souvenir (zie foto) terug die ik in 1980 van mijn opa en oma heb gekregen. Zij waren toen op vakantie in Canada geweest.
Qua gekregen souvenirs ben ik vrij sentimenteel. Vandaar dat deze ketting er nog is denk ik.
Zelf neem ik vrijwel nooit een souvenir mee. Ik ga wel op zoek maar over het algemeen worden er prullen verkocht waar je niemand een plezier mee doet.
Of we dit jaar wel een souvenir kopen?
Eerst maar bedenken waar we naar toe gaan. We (inclusief de meiden) hebben ideeën genoeg: Duitsland, Ierland, Zweden, Frankrijk. Italië, Hawaiï, Canada.
Beslissen waar de reis naar toe zal gaan zal nog niet meevallen
En zo zaten we voor de tweede keer in zeer korte tijd in het crematorium in Emmen.
Vandaag namen we afscheid van mijn opa.
Het was een "mooie" plechtigheid waarbij mijn oom H. wederom een toespraak hield. En hij las een stukje tekst van Daniël Lohues liedje "Allennig" voor.
Ontroerend en razend knap dat hij dat kon doen voor zijn vader.
Natuurlijk is het voor ons best zwaar dat oma en opa zo vlot achter elkaar zijn overleden.
Maar het heeft ook iets mooi's. Ze zijn nu weer samen.
Grapjes maken doen die twee nu al. Bij mijn tante knipperde de lamp vanmiddag plotseling heel kort. En hier ging vanavond de kerstboomverlichting 1 tel uit.
