Vanmiddag was de laaste dag van de avondvierdaagse. De logica ontgaat mij waarom het AVONDvierdaagse heet terwijl de intocht altijd zaterdagmiddag is. Maar dit terzijde.
De meiden liepen de laatste loodjes en die waren best zwaar.
Pfft wat een hitte vandaag. Mij leek het echt geen pretje om te wandelen.
Het aan de kant staan, en wachten tot de bos bloemen kon worden overhandigd, viel ook niet mee in die brandende zon.
De buit (bloemen, snoep! en medaille) is binnen.
Volgend jaar doen ze vast weer mee want ze hebben het reuze naar hun zin gehad de afgelopen wandeldagen.
Woensdag ging de Avondvierdaagse van start.
's Middags waren ze naar de Straatspeeldag geweest maar de energie was nog lang niet op. Vol goede moed begonnen ze aan hun kilometers.
Bente loopt 5 kilometer en Paulien maar liefst 10!
We gingen toch wel kijken als ze bezig waren?
Natuurlijk deden we dat. En zo fietste ik me gisteren de longen uit het lijf richting Silvolde om Paulien te zien. Veel tijd was er niet want rond half 8 moest Bente weer worden opgehaald.
Afijn, ik stond er en ik heb Paulien gezien. Zij mij niet!!! Veel te druk bezig met zingen en hard lopen om een andere groep in te halen.
Morgen is de intocht dus "moeten" er weer snoepzakjes voor vriendjes/vriendinnetjes gemaakt worden.
Niet te veel natuurlijk want al die kilo's aan snoep moet ook nog meegezeuld worden. En daarbij vind ik mega zakken snoep grote onzin. Dan eten ze rond Sinterklaas nog snoepwerk van de Avondvierdaagse
Wij geven onze meiden ook een bosje blommen want die horen er gewoon bij
Tja, loggen dat er weinig gebeurd is natuurlijk vragen om moeilijkheden.
Dus bewees Bente vandaag dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Een hoekje van het klimrek wel te verstaan.
Tussen de middag kwam de juf samen met Bente naar buiten. Bente had een pleister vol bloed op haar hoofd, net waar de haargrens zit.
Ze was met haar hoofd tegen het klimrek geknald en uit het klimrek gevallen en had een gat in haar hoofd. Althans, zo begreep ik het van de juf.
Na die klap was ze behoorlijk bleek geweest en ze had hoofdpijn.
Voor de rest merkte ik weinig aan Bente. Ze huppelde naar haar fiets en thuis deed ze haar verhaal.
"Nee, de juf luisterde niet. Ik zei nog dat ik er NIET uitgevallen was maar uitgeklommen."
Ook kreeg ik de oorzaak te horen. Met vriendinnen had ze een spelletje gedaan. Haaitje. "Je moet bovenop het klimrek zitten. Kijk zo". Bente showt de kleermakerszit. "Of zo", en ze strekt haar benen naar voren. "En dan doen we alsof we springen (maakt huppende beweging terwijl ze zit) en als iemand je onder de voet tikt ben je af moet je uit het klimrek komen."
Uit het klimrek komen doe je als je Bente heet op een speciale manier, dus ze was achterover gaan duikelen en toen was ze met haar hoofd op de stang geknald.
Of de juf het gezien had, daar was ik nog even nieuwsgierig naar.
Nee de juf had niets gezien aldus Bente. "Nee die heeft niets gezien. Die zat op een bankje te kletsen en ze lette helemaal niet op".
Het was dan misschien een behoorlijke klap die Bente gemaakt heeft maar alles functioneert nog prima
Ja we zijn er nog wel hoor, maar er gebeurd niet zo heel veel in Huize Kwebbel.
Afgelopen zaterdag hebben we nieuwe kleren gekocht zijn we uit eten geweest bij de pizzeria in Emmerich.
Vooral dat laatste vonden de meiden zeer aangenaam wat desbetreffende pizzeria is hun favoriete restaurant.
Zondag was het zulk snertweer dat we die dag gebruikt hebben om de kamers van de meiden uit te mesten.
Vandaag heb ik samen met nog een verkeersouder 's middags voor Jan met de korte achternaam zitten wachten op een politieagente. Zij zou een presentje uitdelen aan de brigadiers van groep 8 maar kwam niet opdagen. Ze bleek (al een tijdje) ziek te zijn.
Meer spannende dingen hebben we niet beleefd de afgelopen dagen
Maar daar komt vast snel verandering in want woensdag begint de Avondvierdaagse.
Sinds Bente in groep 3 zit en het schrijven een beetje onder de knie heeft zijn we een nieuwe fase ingegaan hier in huis.
Als ze 's avonds naar bed moet mag ze niet meer naar beneden komen om ons nog van alles en nog wat te vertellen.
Dat is een regel die Bente dondersgoed weet en daar heeft ze iets op gevonden.
Je schrijft je mededeling op en gooit het briefje van de trap (handig zo'n open trap) af naar beneden.
Vanavond was het weer raak. De boodschap was als volgt.
mam en pap ik heb heel erge pijne pijne buikpijn en heele pijne hoofdpijn. ijgenlijk doet alles pijn.
xxx kus mama
xxx kus papa
xxx kus paulien
xxx kus stumpy
xxx kus de hele famielie
handtekening
Met de hevige pijn valt het wel mee hoor, in slaap komen is een ander verhaal
En toen "opeens" was Bente's fiets te klein.
Blijkbaar was ons dametje ongemerkt een stuk gegroeid.
Dus gingen we op zoek naar een andere fiets. En die hebben we maandag gevonden bij de fietsenwinkel in Gendringen.
Bente is apetrots op haar nieuwe aanwinst.
De foto heeft door diverse omstandigheden even op zich laten wachten maar hieronder zien jullie het resultaat.
Super toch?
Het weekend was zo om. Ondanks de extra "zondag" die we vandaag hadden.
Zaterdag hadden we een zeer gezellig feestje. De meiden vierden ondertussen hun eigen feestje met oma
Zondag kregen we een vriend uit Rusland op visite. Maarten heeft hem ooit (toen deze vriend in Nederland studeerde) geholpen met het maken van de site
Freaking News.
De meiden vonden het wel interessant en vroegen hem diverse woorden te vertalen in het Russisch. Het Russisch woord voor huis "dom" vonden ze zeer grappig.
Vandaag vertelde Bente dat ze het erg gezellig had gevonden met meneer Vlad uit Rusland.
Vandaag gingen we naar een boerderij in Aalten. Bij diverse boerderijen was het namelijk open boerderijdag.
De meiden deden een speurtocht en mochten van slagroom zelf boter maken. Pfoei, daar moest je hard en lang voor schudden hoor. Dat viel nog niet mee
Ook kregen we een rondleiding. Deze boerderij had sinds een half jaar een melkrobot. De koe kan er in principe zelf voor zorgen dat ze gemolken wordt. Om half 6 opstaan om de koeien te melken is er dus niet meer bij.
Het waren weer leerzame en leuke uurtjes daar in Aalten.
Vandaag zijn oom T. en tante M. 40 jaar getrouwd.
Ze geven een vanmiddag/vanavond feestje en Maarten en ik zijn ook uitgenodigd.
De meiden zijn dan in goede handen bij mijn moeder.
Voor oom T. hebben de meiden een kleurplaat van K3 ingekleurd met daarop hun gezichtjes en die van oom T. Oom T. maakt namelijk altijd grapjes over K2. "Hoe is het met K2?
Wij denken dat deze verrassingen wel in goede aarde zullen vallen vanmiddag.
