Post

Gistermiddag toen we thuis kwamen lag er een belangrijke brief op de deurmat.
Niet voor pa of ma.
Nee, het was een brief voor Bente en Paulien. Van Sinterklaas.

Paulien had een tekening gemaakt en Bente een kleurplaat ingekleurd, en ik had ze vorige week opgestuurd naar Sinterklaas.
In de brief stond dat PlakPiet ze opgehangen heeft boven het bed van Sinterklaas.
Wat zal Sinterklaas lekker slapen ;-)

25-11-06


Ik weet het heel zeker. Het is goed zo.
Pap, je wou geen plek waar we ons verplicht voelden om naar toe te gaan.
Je had daar zelf zo'n hekel aan, en dat wou je ons besparen.
Daarom heb je nu een boom voor het leven.
Want je leeft voort in ons.
En in onze boom.

Boom

Morgen wordt een speciale en bijzondere dag voor ons.
Het is dan Bomen voor het leven dag.
In het Koningin Wilhelminabos gaan we, samen met mijn moeder, een boom planten voor mijn vader.

Dit idee onstaan omdat Paulien een plekje van opa mist. Haar tante L. ligt op de begraafplaats waar we af en toe naar toe gaan. Van opa/pa is er echter niets want dat vond mijn vader niet nodig.
In goed overleg met mijn moeder gaan we toch zo'n plek "maken" door morgen een boom te planten.
Voor ons zal dit denk ik ook een nieuw stukje van het verwerken zijn.

Update zaterdag 25-11
Vandalisme in Kankerherdenkingsbos DRONTEN - Onbekenden hebben in Dronten vernielingen aangericht aan de gedenkplek voor overleden kankerpatiƫnten in het Koningin Wilhelminabos. Dat liet de Stichting Nationale Boomfeestdag vrijdag weten.
Er is aangifte gedaan van vernielingen van een aantal glaspanelen met daarop gedichten en teksten over het ontstaan van het bos. De vernielingen werden gepleegd aan de vooravond van de zevende 'Bomen voor het Leven'-dag in het Koningin Wilhelminabos.
Op deze plek worden zaterdag ruim 6500 nabestaanden verwacht, die bomen gaan planten ter nagedachtenis aan dierbaren die overleden zijn aan kanker.
Waarom?
Stelletje hufters! :-(  :-(

Verkiezing

Nog een paar dagen en dan mogen we weer in hokjes denken. Dat wil zeggen in een klein hokje bedenken welk knopje we indrukken (of vakje we rood aankruizen).
Inmiddels ben ik het wel spuugzat dat je nergens naar toe kunt zappen of je ziet een "politieke kop" in beeld. Praatprogramma's, spelletjes of iets als Boulevard. Je kunt het zo gek niet bedenken.
Het lijkt wel of ze denken: "Maakt allemaal niet uit als we maar in beeld zijn, dat is belangrijk!"

Om nog maar te zwijgen over de folders die je in de stad bijna in je handen krijg geduwd.
Toch kunnen die folders ook nog komische tafrelen opleveren.
Zaterdag liep ik met Paulien en Bente richting de juwelier. Onderweg daar naar toe probeerde Groen Links mij  een folder aan te smeren, maar daar had ik geen zin in. Paulien nam de folder echter zeer resoluut aan en stormde door met een blik van: "Okay kom maar op, geef maar hier".
De man van Groen Links vond het ook wel een giller.  Zelfs toen ik nog eens achterom keek stond hij nog te schuddebuiken van het lachen.

Piet en de oorbellen

Paulien wil graag oorbellen. Eigenlijk zou ze die krijgen als ze haar zwemdiploma had, maar we gooiden het op een akkoordje, ze mocht ze nu al.
Nadat we Sinterklaas hadden gezien op tv gingen we samen met Bente naar de stad. De meiden namen tekeningen mee want Sinterklaas reed ook in Zwolle rond. Niets is onmogelijk bij die man ;-)

Op weg naar de juwelier hoorden we muziek. "Ooh Sinterklaas!", riep Bente blij. In de Diezerstraat liep een optocht, en uiteindelijk vonden we ook een Piet die de tekeningen in ontvangst nam. Toen bleek ook dat de Sint nog in aantocht was. De meiden kregen zakjes met pepernoten. Paulien liet deze Piet duidelijk weten hoe de zaak er voor stond. "Piet, je bent zwart van voren en wit van achteren". Later verklaarde ze dat het een "Piet van de winkel was", en onder de handschoen was het ook wit.


Vervolgens liepen we naar de juwelier om oorbellen te laten zetten.
Paulien koos mooie rode uit. "Die wil ik ook", riep Bente meteen.
Toen het moment daar was durfde Paulien het toch niet aan. Bente moest eerst. Die durfde namelijk wel.
Tot dat de eerste oorbel in het oor zat. Huilen, huilen en die tweede bliefde ze niet meer.
Na een beetje babbelen kreeg ik haar zover maar ondertussen voelde ik me een in en in slechte moeder.

Om een lang verhaal kort te maken. We gingen naar de stad voor oorbellen voor Paulien en Bente heeft ze nu.Die is er inmiddels ook heel erg blij mee. Temeer omdat ze die van Sinterklaas en Piet heeft gekregen.

Van het geloof gevallen..

..althans, voor een groot deel.

"Mam, eerlijk zeggen. Koopt Sinterklaas de kadootjes of doe jij dat of papa. Eerlijk zeggen".
Ik kijk haar aan met een blik van: Hoe kom je erbij.
"Zoƫ zegt dat ze 's avonds een keer naar beneden ging en dat haar papa en mama de kadootjes inpakten".

Tja, wat doe je in zo'n geval.
Ik besloot haar even mee te nemen naar boven en er over te praten.
"Wat denk jezelf?", vroeg ik.
"Ik denk van niet. Hij, en Zwarte Piet passen toch ook niet door de schoorsteen?".

Toen zat er eigenlijk niet veel anders op, dan de waarheid te vertellen.
Paulien heeft mij plechtig beloofd het geheim goed te bewaren. Maar dat is nog best wel moeilijk, als er toch nog vragen boven komen drijven. Want waar blijven de suikerklontjes en de wortels bijvoorbeeld.
En wie speelt er dan voor Sinterklaas?

Wekker

Deze ochtend schrok ik wakker.
De wekker liet mij zien dat er ook reden was om te schrikken. Het was veel later dan ik normaal mijn bed uit kom.
Maar waarom had ik dat kreng (de wekker dus) dan niet horen afgaan? ?
Een druk op de knop om de ingestelde alarmtijd te bekijken gaf de oplossing.
Het bleek dat een kleine kabouter graag lang uit wou slapen. Ze had de alarmtijd op 21.35 ingesteld.
De vernieuwde tijdsinstelling werd overigens in alle heftigheid ontkend.
Met veel liefde schoof ze Stumpy de schuld in zijn pootjes.

Pakje

Een tijdje geleden schreef ik een stukje over de woonbootjes van de Aldi.
De smaak was anders geworden.
Maar ik verbaasde me nog het meest over de vernieuwde kwaliteit terwijl bovenaan het pakje staat dat het Oudhollandse kwaliteit is.

Voor de grap schreef ik een brief naar de dropfabrikant met de vraag hoe iets zowel oud als nieuw kon zijn.
Een antwoord op mijn schrijven had ik niet verwacht. 't Was namelijk  wel briefje met een cynische noot.
Ik was dan ook compleet verrast toen er een pakje voor mij binnen kwam zaterdagmiddag.

Een droppakket met uitleg dat de drop eerst door twee panels gekeurd en getest is voor het in de winkels kwam.
En twee pakjes woonbootjes plus een zak muntdrop.
Kijk, zoiets verdient wel een warme douche bij Kassa. Of een positief berichtje in de Consumentengids.
Of een leuk logje natuurlijk ;-)