Afgelopen dinsdag was er een docu over Uruzgan bij Netwerk. Zo één die de feiten eens goed liet zien.
Feiten die wij allang kennen, maar door het zien van de beelden toch hard aankwamen.
Want geloof me, als je iemand kent die daar "zit" dan kijk je toch met een andere blik naar zo'n documentaire.
Gisteren zapte ik langs Nova en viel midden in het gesprek met minister Kamp. Het gesprek ging over Afghanistan.
Aan de hand van de kaart ging hij uitleggen waar de Nederlanders zaten en waar het grote gevaar was en waar niet.
"In de rest van de gebieden is het veel erger. Maar daar zitten wij niet".
Ik weet het niet hoor.
1) of minister Kamp weet niet wat er daadwerkelijk gaande is;
2) of hij liegt dat hij barst;
3) of hij vertelt ons sprookjes in het kader van "goed voor de dag komen i.v.m. de verkiezingen".
Mij leek het in ieder geval een fijn plan om hem eens die kant op te sturen voor een paar maandjes. Jaren mag ook. En JP mag gezellig met hem mee.
Dat zal ze leren!
't Is een bijzonder kind en dat is het!
Vanmiddag zaten de dames aan tafel te tekenen.
"Teken maar een poppetje voor mama", zei ik tegen Bente.
Ze ging meteen aan de slag. Paulien gaf nog een paar instrukties.
Met stomme verbazing zat ik te kijken wat Bente op papier gezet had.
"Heb je dat helemaal alleen getekend?" was dan ook mijn vraag. Totaal overbodig want ik had Pauliens potlood niet op haar stuk papier gezien.
"Jaahaa", was dan ook het trotse giegelende antwoord.
"Ik vind het geweldig! Heb je dat van Paulien geleerd?"
"Jaahaaa. Hihihi". Glunderde ze van trots.
Ondertussen glommen mama en Paulien ook van trot, want "kopvoeters" tekenen voor een uk van nog geen 3 is wel heel bijzonder.
Ik heb ’n boggel in ’t rad
want ik had ’n wichie achterop
* Daniël Lohues *
Nou zeg maar gerust een fikse boggel in 't rad. (= slag in het wiel).
Ik ben namelijk vorig jaar per ongeluk van een stoep afgereden terwijl Paulien achterop zat. Ik baalde er behoorlijk van want mijn "Harley" (moederfiets/Sparta Amazone) was juist zo super. Zeker toen ik beide meiden nog op de fiets had.
Kleine meisjes worden groot dus Bente is allang verhuisd naar het achterzitje, en Paulien trapt rondjes op haar eigen fiets. Ik begon er dus langzaam over na te denken om een andere fiets aan te schaffen.
Één die minder ruimte in beslag neemt in de schuur, en toch superdegelijk is.
Laat nu de fietsenmeneer zo vlak voor het begin van het schooljaar fijne aanbiedingen hebben. Let wel met inruil.
Gisteravond had ik al een kijkje genomen en vele mooie fietsen zien staan.
De fietsenmeneer bekeek mijn fiets. Pompte de banden goed op. Maakte een ritje: "Prima fiets". Vertelde wat het inruilbedrag was.
Ik fietste naar huis maar werd niet vrolijk. Die boggel! Dat merk je veel beter met volle bandjes. Dat heeft hij ook gemerkt. En dat scheve stuur toch ook wel?
Afijn na een slapeloze nacht, en veel gepieker "zal ik wel..of toch niet" de beslissing genomen. (Nee, ik ga idd niet over één nacht ijs 
)
Volgende week donderdag kan ik de "Harley" inleveren en krijg ik mijn Altra mee. Met gratis fietstassen. Dat heb ik namelijk op de valreep nog even fraai geregeld 
Sinds het begin van deze vakantie slapen Paulien en Bente op één kamer.
En dat is een groot succes. Vinden zijzelf.
Hun ouwe lui denken er iets anders over. Maar dat heeft meer te maken met hun slaapgedrag.
Gisteren kocht ik samen met Paulien vrolijke glittervlinders bij de Xenos om hun kamer nog meer op te vrolijken. Van een andere klant kreeg ik nog een fijne tip. "Je kan ze ook met spelden in het behang prikken".
Die tip heb ik dus opgevolgd, en de meiden zijn er zeer tevreden over. "Oh mooi mam, vind jij het ook mooi?"
Vandaag heb ik eindelijk Bente's kleren verhuisd naar de slaapkamer van de dames.
De totale verhuizing is dus een feit.
Nu moeten de dames nog netjes gaan slapen als ze naar bed worden gebracht. Ze hebben nog een paar dagen om dat te oefenen want dan begint het "harde leven" (lees: naar school gaan) weer. Ik heb er echter een hard hoofd in.
Afgelopen zaterdag bezochten wij "De Bente" in Dalen.
Rond 11 uur begon de rondleiding. Aan animo geen gebrek, het was druk.
Tijdens de rondleiding door de molen vertelde de molenaar Hans Petit alles over deze korenmolen. Over zijn werk, de producten die hij maakt, etc. Zeer indrukwekkend allemaal en niets voor mensen met hoogtevrees, zoals ik.
Gedurende deze rondleiding hoorden we spreekwoord op spreekwoord. Daar had hij best een quiz aan vast kunnen knopen.
Dat Hans Petit een man is met veel liefde en passie voor zijn werk bleek uit alles. Hij heeft o.a. een deel van de molen opnieuw ingericht om meer productie te hebben.
Ook uit zijn verhalen sprak de passie.... de rondleiding duurde van 11 tot kwart over 1.
Aan het eind werden de kinderen gewogen en kregen net als echte meelzakken een kaartje om hun pols met hun naam, gewicht en de datum erop. Succes verzekerd.
Paulien mocht uiteindelijk nog weer met hem mee naar de steenzolder om het luik te openen. De zak meel naar beneden te laten zakken en dan hard te roepen: "Van onderen!!".
Wij vonden het zeer geslaagd en ik kan ook iedereen aanraden daar op zaterdag eens een rondleiding te gaan doen.
Voor de molenaar was ons bezoekje ook geslaagd. Hij had weer eens een "echte" Bente in zijn molen.
Bente kreeg nog een kaartje van hem die ze nu apetrots aan iedereen laat zien
In den beginne had Paulien het over Alice (who the f#* is Alice) terwijl Bente iets zei dat klonk als Brandblus.
In ieder geval ...de legende over de reuzen Ellert en Brammert maakte heel veel indruk. (Er wordt nu nog regelmatig over vertelt).
Maandag waren we in het museum geweest en dinsdag vertelde Bente oma menig maal het hele verhaal.
Het verhaal kun je hier lezen. Hieronder volgt Bente's versie.
Ondertussen was Ellert al duizend doden gestorven en Bente vertelde het verhaal steeds geestdriftiger.
"Dat meisje was gevangen. En toen hebtie Ellert doodgesneden!! En toen ging die slapen. Een uurtje ging die slapen.
En toen ging die rennen naar de kinderboerderij.
Maaaahaaar Brammert rende er tegenaan en toen hebtie met een bijl gegooid"
Dat het de gemoederen van Paulien ook bezig hield bleek vanmiddag. Plotseling zei ze: "Mam, is dat echt waar van Ellert en Brammert? Ik vind het allemaal wel overdreven hoor!"
"Wat bedoel je?" vroeg ik.
"Om iemand dood te snijden, dat vind ik wel wat overdreven"
Drouwenerzand
Hier is dan (eindelijk) een verslagje van onze vakantie. En wat foto's natuurlijk. Ook zeer belangrijk
Een weekje vol met allerlei cultureel verantwoorde uitstapjes.
Zaterdag het Boomkroonpad en een wandeling aldaar. Dat was geweldig. Het gewandel tussen de boomtoppen zou voor mij nog mooier zijn geweest ware het niet dat ik hoogtevrees heb. Maar de rest heeft genoten van de hoogte.
Daarna gingen we naar het Land der Kabouters en Laven. Hmmzz.. De kabouters waren veel al het zelfde. Het verhaaltje, de route langs de kabouters en laven, deugde niet en de sommige kabouters konden best een opknapbeurtje van JB/Sprokkels gebruiken. Jammer!
Zondag gingen we naar Vesting Bourtange. Kanon-nuh sprak Bente ons mooi na bij het zien van de diverse kanonnen.
De meiden vonden het wel spannend allemaal. Wat ze ook spannend vonden was het broodjes bakken op de markt; 's middags bij het Hunebedmuseum in Borger.
Maandag was
Ellert en Brammert aan de beurt. We hadden echt geluk. Pas bij de allerlaatste bezienswaardigheid, een expositieschuur, brak het noodweer los. Overigens heeft de legende over de reuzen Ellert en Brammert zeer veel indruk gemaakt op Paulien en Bente. Hier over later meer (een log).
Dinsdag was het zul petweer dat we besloten op bezoek te gaan bij mijn moeder. De rest van de tijd brachten we door in het pretpark. Later op de middag werd het namelijk opeens mooi weer.
Woensdag bezochten we het Speelgoedmuseum in Roden. Daar was het speelgoed buiten en het knustelhok vooral erg in trek.
Er was nog tijd genoeg om nog iets leuks te gaan doen. Dit deden we bij molenmuseum
De Wachter in Zuidlaren. In deze molen zit o.a. een museum, een smederij, olieslagerij en een bakkerij.
Donderdagochtend maakten Maarten en ik een korte wandeling bij bij het Drouwenerzand terwijl de meiden lekker aan het knutselen waren. 's Middags hadden we visite van mijn schoonouders, moeder en tante M. aangezien Maarten jarig was.
's Avonds sloten we de vakantie af met een etentje met mijn schoonouders.
Later op de avond werd de feestvreugde nog vergroot toen bleek dat Paulien en Bente gewonnen hadden met een kleurwedstrijd. Dat iedereen iets gewonnen had doet er niet toe natuurlijk
In ieder geval hebben wij genoten van een zeer geslaagde vakantie, en mooi mazzel gehad met het weer.
Bente is "kunstig" aan het kleuren.
Dit konijn lag lekker te rusten bij een huisje op het park.
Oh..oh..oh, schande! Ze kan het niet laten. Daarom stiekem een logje tussendoor vanuit Emmen.
Wat een snertweer vandaag. Balen hoor want tot nu toe hebben we mazzel gehad met het weer.
Vandaag dus niet. Daarom verblijden we mijn moeder met een bezoekje.
Zijn we naar het Land der Kabouters en Laven in Eext geweest. Dat viel vies tegen! Ga daar nooit naar toe beste mensen! "Dat wordt een slechte recentie op internet", zei Maarten na afloop.
Ellert en Brammert hebben we gezien. En een verrassingsbezoekje gebracht aan mijn oma, die jarig was. (Haar feestje is zaterdag).
Kortom tot nu toe een leuke vakantie. Ach...en die regenbui waait wel over, toch?
Wordt vervolgd
P.S. voor JB: Heb je ons nog horen toeteren? Zijn vrijdag vlak langs je huis gereden. Hebben netjes gezwaaid 
