Bente kucht nog dat het een lieve lust is maar was fit genoeg om naar het afscheidsfeestje van juf Thea te gaan.
Om 12.00 uur mochten alle kinderen komen en werd er patat gegeten. Vanaf 13.00 uur waren ook de papa's en mama's welkom.
Clown Flappie deed een optreden. Nou, dat was echt een Flappie hoor. Hij moest zijn clownskleren nog aan doen maar dat ging helemaal verkeerd. Hij deed zijn shirt om zijn benen en zijn broek over zijn hoofd. Bente vond het maar een domoor.
En hij wou juf Thea nat gooien met een emmer water. Gelukkig bleek het water omgetoverd te zijn in confetti dus de juf had mazzel
Daarna kreeg de juf haar kado. Eerst kreeg ze van ieder kind een prikker met daaraan een zakje zonnebloemzaad en een foto van het desbetreffende kind. De juf is gek op zonnebloemen namelijk. Daarna kreeg ze een groot schilderij met zonnebloemen erop die de kinderen hadden gemaakt. Dat schilderij was HET grote geheim de afgelopen weken. Niemand heeft het verraden...hardstikke knap.
Vervolgens waren de hapjes en drankjes aan de beurt en kon je oude foto's bekijken. Leuk hoor die peuterfoto's van Paulien en haar vriendinnen.
Na afloop kregen alle kindjes een leuke foto van zichzelf met juf Thea in een fotolijstje (een beestje met een klemmetje eraan).
Inmiddels had ik Paulien opgehaald van school om juf Thea een hand te kunnen geven. Zij kreeg ook een kadootje.
En Bente, onze bofbips, mocht ook nog een kadootje uitzoeken.
Om thuis niet op de bank in slaap te sukkelen besloten we vanmiddag even de benen te strekken.
Het Engelse Werk is dan altijd een prima gelegenheid voor een wandeling.
We zagen dat er erg veel bomen waren omgewaaid tijdens de storm vorige maand. Toch een triest gezicht dat zulke "kanjers" van bomen met wortel en al zijn omgevallen. En begrijpelijk dat je daar de eerste dagen na de storm niet mocht komen.
Ook hoorden wij een specht tikken tegen een boom. Na enig speurwerk zagen we het beestje zitten. Een foto maken wa.s een ander verhaal, zoals je hier onder kunt zienHet was in ieder geval een fijne wandeling. En de meiden zijn weer een beetje bijgespijkerd wat betreft de bloempjes en de beestjes
Gisteravond zagen we, in fijn gezelschap in een knus kerkje te Borger, "Allennig" van Daniël Lohues.
We hoorden o.a. bijna alle liedjes van Allennig, Stiekemste verdriet, Af en toe en Dank je wel voor de zon die d.m.v. grappige annecdotes en verhalen aan elkaar werden gepraat. Als toegift kregen we een nieuw nummer te horen, Laot mij mar lopen en Op Fietse.
De interactie met het publiek was ook geweldig leuk om te zien.
Tijdens het verhaal over Karel de Grote (zie eerder log) klonk er een ringtone vanuit de zaal. Handig speelde Daniël daar op in. "Zevenhonderd na Christus en er gaat een mobiele telefoon af. Karel de Grote pakt zijn mobiele telefoon en belt de paus"
Wij hebben een fantastische avond gehad. De show was op sommige momenten compleet anders dan Allennig in 2006, maar voor mijn gevoel is Lohues meer in zijn element zoals het nu is. In Borger was het in ieder geval duidelijk dat hij ook een prima avond had.
Wie gaat er nou op een koude miezerige december dag naar het Dolfinarium?
Wij. En we waren heus niet de enige. Het was superdruk daar bij de dolfijnen en andere "vissen".
De "attraktie" die het langste duurde was het scoren van wat voedsel en drinken.
Verder was het koud maar wel gezellig en leuk.
We begonnen met de dolfijnenshow en vervolgens namen we een kijkje bij roggenrif. De roggen heb ik dit keer maar niet aangeraakt. Stel je voor
Bij de stoere stellerstek zagen we dat de baas van het stel wel 750 kilo woog. Tja, met zoveel over(ge)wicht durf je wel de tong uit te steken naar je trainster.
De bruinvisbaai kon ons niet echt boeien dus namen we een kijkje bij de zotte zeeleeuwen. Dat was wel leuk. En dit keer duwde de zeeleeuw de matroos met zijn kop in 't water. Brrr koud!
We liepen nog een rondje door het park en zagen dat ze in de dolfijnendelta aan het trainen waren. Prachtig gezicht met al die dolfijnen die rond tuimelen door het water.
Als afsluiting gingen we op verzoek van Paulien en Ylse nog een keer naar de dolfijnenshow. Die show was geheel anders dan de eerste die we zagen dus dat mooi mazzel.
Daar heb je Flipper...FlipperMorgen gaan wij weer eens
dolfijnen kijken.
Gratis! Dankzij de peuterspeelzaaljuf.
Na afloop van het kerstontbijt kwam ze tot de ontdekking dat ze de kaartjes voor het Dolfinarium vergeten was mee te geven.
Bijna alle ouders waren al weg. "Oooh, wat erg! Wat stom, en ik had ze nog wel op het randje van de tafel gelegd".
En zo kwam het dat ik twee kaarten kreeg. En de moeder van Rick (Bente's vriendje) ook.
Morgen gaan we dus gezellig met z'n allen naar Harderwijk.
Dat wordt vast gezellig.
Nu eerst zorgen dat ik morgen veel foto's kan maken.
11 november is de dag,
dat mijn lichtje.....
Straks ga ik met Paulien en Bente Sint Maarten lopen.
Het allerleukste liedje dat ze nu kennen heeft mama hun (stiekem) geleerd.
Sint Martinus Mik Mak,
Mijn vader is een dikzak,
Mijn moeder is een dunnetje,
Geef mij een pepermunnetje.
Of ze die ook gaan zingen is natuurlijk de vraag.
Voor haar computerverslaafde papa had Paulien ook een geweldige oplossing bedacht.
"Nou, dan maak je dus gewoon een tafeltje. En dan zet je die bij de deur. En dan kan je nog gewoon achter de computer en ook de deur open doen" 
Voor ons wordt het dit jaar helaas (?) een kort rondje.
We hebben nog iets anders te vieren. De oma van Maarten werd gisteren 84 en viert dat vandaag.
Als de buit binnen is gaan wij, met lampionnen, naar de Achterhoek en feesten we verder.
Zaterdagmiddag stapte ik in de trein richting Leeuwarden om met J. naar Holiday on Ice te gaan.
Ondanks dat we ruim van te voren aanwezig waren was het al behoorlijk druk.
We hadden een mooi plekje helemaal boven in, aan de zijkant van de ijsbaan.
Tijdens de show werden we getrakteerd op allerlei hits uit de jaren 60. We "belanden" o.a. in een school, een waterballet met schildpadden. De jungle met vogels en twee "olifanten" die op handen en voeten schaatsten. Dat leek ons nog niet zo gemakkelijk.
Vlak voor de pauze kwam er een "duister" stuk. Alsof we in Gotham City beland waren met vuur, allerlei vleermuizen en een soort Catwoman. Catwoman deed ook mooie stunts. Ze stond ze bijvoorbeeld met haar schouders op de schouders van haar schaatmaatje, zonder dat ze elkaar vast hielden, en ze draaiden hard in het rond.
In dit stukje zat ook een verdwijntruc met twee kooien. Ik heb nog even gekeken maar Hans Klok niet gesignaleerd in de zaal.
Na de pauze mocht (eindelijk) Jody zijn kunstje vertonen. Naast ons ging een grietje compleet uit haar bol, terwijl haar moeder zich doodschaamde. Hahaha. Wij hadden liever Hein gezien, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk
In het tweede stuk belanden we tussen de bloemen en elfjes en prinsessen. In dit stuk zat ook een spectaculair gedeelte waar 3 dansers hoog in de lucht in doeken hingen. Ze wikkelden zich op een bepaalde manier er in en lieten zich naar benenden "donderen".
Kortom het was een hele belevenis om dit te zien en zeer zeker voor herhaling vatbaar.
Een tip voor diegene die er nog naar toe gaat: neem een extra paar ogen mee. Je komt namelijk ogen te kort want er gebeurd zoveel tijdens de show.
En Jody stelt niet zo veel voor, dus dat overleef je wel
"Ik vond het wel een beetje eng", bekende Bente mij toen ik vroeg hoe Jungleboek was.
Paulien vond het niet eng zei ze, maar leer mij mijn oudste dochter kennen
Het verhaal ging over het jongetje Mowgli die in het bos woonde en er kwamen mannen die het bos gingen kappen.
"En toen gingen ze vechten", vertelde Paulien.
"En er waren allerlei beesten. Een tijger, panter en een beer".
"En die éne die was zijn moeder en ook de panter. Dus die moest twee keer spelen".
De dames, inclusief oma, hebben een hele leuke middag gehad. En enkele ouders die in de buurt van hen zaten ook, vanwege Bente's commentaar. "Hé ze zingen alleen maar. Ze praten geeneens".
Ikzelf had ook een geweldige middag/avond (ondanks Jody) maar daar over later meer.
wordt vervolgt
