Zo daar zijn we weer. Eerste keer in het nieuwe jaar.
Oudjaarsavond was gezellig. Van het vuurwerk hebben we niet veel gezien.
Wat een mist. De overkant van de straat was niet zien.
Een tante van Maarten had haar moeder naar huis gebracht (omdat ze zelf ook naar huis moesten). Een ritje van Ulft naar Gaanderen. Een ritje van hooguit 5 kilometer. Dat duurde 3 kwartier. Raam van de auto open, naar buiten kijken om te zien waar de strepen op de straat stonden!
Daar hadden wij gelukkig geen last van omdat we bleven slapen. Maar goed ook.
Nieuwjaarsdag waren de mist en de kruitdampen nog steeds niet opgetrokken.
Vandaag was het niet meer mistig. Wel een fijne gezonde vrieskou waardoor er rijp op de autos lag, en Bente zich afvroeg waar de sneeuw toch blijft.
In maart kreeg Maarten ander werk. Daarbij zou er een einde komen aan de collectieve verzekering bij CZ. Overstappen kon niet zeiden ze. En daar ging het meteen al mis. (Overstappen had heus nog wel gemogen aangezien we bij een ander collectief verder gingen!)
Er volgde een vette rekening over een aantal maanden waarop er niet was betaald.
Die mochten we in gedeeltes betalen, dat dan weer wel.
Ook dat ging mis zodat we vorige maand alsnog een rekening kregen. Keurig een briefje getikt met een overzichtje van al onze betalingen. En we vroegen om een overzicht van hen. Probleem opgelost dachten we.
Dus niet!
CZ leverde ons een compleet onduidelijk overzicht af. Waarop minimaal 2 bedragen me compleet onbekend voor kwamen.
Gelukkig had ik (uit wantrouwen) alle rekeningen bewaard. Na enig speurwerk zag ik waar het probleem zat. Namelijk in een administratieve fout bij CZ.
Ik besloot mijn gal te spuwen. Maar dat was eenvoudiger gezegd dan gedaan. Het kostte me enige moeite om alles uit te leggen. Terwijl het eigenlijk heel simpel was. In hun boekhouding hadden ze een rekening verwerkt voor het volle bedrag, terwijl wij een nota hadden gekregen voor de helft van het bedrag.
Uiteindelijk was het duidelijk en begreep ze mijn "beklag". He he, gelukkig!
Maar na een half uur kletsen had ik wel koppijn. Pffft!! Blij dat dit financiële gedoe geen dagelijkse kost meer is
Ieder jaar heeft een bekende/beruchte (doorhalen wat niet van toepassing is) Emmenaar zijn huis extreem versierd met lampjes.
Ook de tuin staat vol met kerstverlichting.
Essent vaart er wel bij.
Ieder jaar neem ik me voor om er foto's van te maken maar vergeet ik de camera. Dit jaar had ik hem bij me. Even gestopt dus om plaatjes te schieten. Er speciaal voor poseren zoals andere mensen deden hebben we niet gedaan. Er zijn grenzen
Deze keer ben ik er mooi op tijd bij om jullie (alvast) hele fijne kerstdagen te wensen.
Door middel van een fraaie tekening die Bente woensdag mee naar huis nam. Bij het lezen van de tekst schoot ik onbedaarlijk in de lach.
Ruime fantasie heeft ons meiske toch. Van wie zou ze dat hebben?
(Tekst bij tekening. Kerstman. Meisje die die kerstman wil kussen)
Fijne Kerstdagen!
Aangezien het dit weekend weer warmer wordt plaats ik op de valreep nog een winterplaatje.
De bomen achter ons huis zien er prachtig uit met door het rijp.
Hij staat er...de nieuwe kunstkerstboom. Eigenlijk een beetje eerder dan de bedoeling was. Aangezien ik op de zolder moest zijn voor dingen om een kerstkrans te versieren heb ik de boom ook mee naar beneden genomen.
Het "kreng" even opzetten was er niet bij. Wat een gedoe zeg, tak voor tak er in hangen en uitvouwen!
Afijn een uurtje later stond de boom. Toen moesten de lampjes erin. Ai, die hadden de verhuizing niet overleefd. Snel ging ik met de dames naar de winkel om nieuwe te halen. Vanzelfsprekend vonden ze die met allerlei kleurtjes de mooiste.
Na het eten gingen we de boom optuigen. "Maar je had toch nieuwe lampjes gekocht?" vroeg Maarten verbaasd nadat de boom "aangekleed" was met de gekleurde kitschlampjes. De gewone lampjes vond ik terug in een tas met o.a. kerst tafellakens.
Paulien en Bente hielpen goed mee om de boom te versieren. Vooral Bente had er erg veel plezier in.
Alle kerstballen, frutsels en zelfgemaakte dingen die we hebben hangen dan ook in de boom. De boom is dus erg rijkelijk versierd dit jaar. Hij houdt het midden tussen kunst en kitsch
Vorige week woensdag was het 5 december. Ik kreeg een leuk "kadootje" van de post. Het buurtkrantje van onze wijk lag op de deurmat. En dat heb ik geweten. De volgende ochtend werd ik al aangesproken door de directeur van de school. "Je staat leuk in de krant. Ik heb het gelezen". En diverse ouders spraken me er op aan.
Vandaag was ik bij de C1000 en toen begon de overbuuf er ook over. "Leuk stukje van je in ons wijkkrantje".
En toen bedacht ik me dat ik min of meer had gezegd een en ander te plaatsen op mijn log.
Helaas doet de scanner het niet dus het is een foto van het stukje geworden. Die is een beetje onduidelijk. Morgen bij daglicht nog maar eens proberen of dat beter gaat.
Maar voor een indruk is het goed genoeg, toch?
"Kleur de Sint en win mooie prijzen", stond er op de kleurplaat van de Zeeman. "Oh, dan hoef ik alleen de Sint in te kleuren", merkte Paulien slim op. Natuurlijk kleurde ze het geval wel helemaal in.
Op de valreep werden de kleurplaten nog afgeleverd in de winkel.
Rond kwart over vier werden we gebeld. Paulien had een prijs gewonnen. Die gingen we natuurlijk meteen ophalen. Morgen hebben we namelijk heel andere dingen aan ons hoofd. Dan gaan we gourmetten en vieren we Sinterklaas met oma van de dierentuin.
Het was overigens een fraaie prijs. Zie foto hieronder.
