Soms denk je als mama zonder te vragen te weten wat je kind aan het tekenen is.
Zo tekende Bente vorige week onderstaande tekening.
Ik zag in het figuur links duidelijk een Piet met veer.
Mooi niet natuurlijk. Onze kunstenares had een heel ander beeld bij deze tekening.
"Het is een poppetje en ze is verdrietig want haar make-up zit niet goed. En dat andere is haar standbeeld maar die is stuk en daarom moet ze huilen".
Om toch in de Sintsfeer te blijven zal ik jullie een verhaaltje van Paulien vertellen dat ze onlangs geschreven heeft. De interpunctie moet u er zelf even bij denken
Waar is de staf van Sinterklaas
Sint is met zijn pieten op zijn boot Sint fraagt zig af waar zijn staf is een van zijn pieten heeft zijn staf gepakt hij heeft de staf in zijn bed gelegt het is muziekpiet die de staf heeft gepakt Sint weet niet dat muziekpiet het heeft gedaan.
Volgens mij hebben wij twee grote artiesten in de dop in huis
Soms hoor je je eigen uitspraken ( of een variant daarvan) weer terug dankzij de kinderen. Zo maakte Bente mij vorige week aan het schaterlachen. Ze wou Paulien iets vertellen maar die had daar geen luisterend oor voor waarop Bente verontwaardigd reageerde me": "Ja hallo, zit ik hier tegen de muur te praten ofzo??!".
Gisteravond maakten de dames het heel erg bond. Al wat ze deden maar rustig slapen gaan was er niet bij. Tig waarschuwingen hadden geen effect.
Op een gegeven moment lag Bente zelfs "gezellig" bij Paulien in bed. "Ja maar Paulien was bang".
Toen was de boot aan.
Ik was ondertussen naar boven gestormd en had Bente bij Paulien onder de dekens vandaag gehaald en haar naar d'r eigen kamer gebracht. Vervolgens was ik op weg terug voor een donderpreek tegen Paulien. Die lag inmiddels zich enorm aan te stellen in haar bed.
Ik kwam haar kamer op en haalde diep adem en begon in mezelf langzaam tot tien te tellen want ik plofte zowat van woede.
En wat zei de lieve schat toen?
"Mama, even langzaam tot 10 tellen. Adem in..adem uit".
Nee lachen kon ik op dat moment er niet om. Nu wel 
Dinsdag was ik met Bente bij de C1000 en daar lagen mega grote winterwortels. Natuurlijk wou Bente er wel 1 kopen voor het paard van Sinterklaas.
Maar de schoen mocht pas vandaag gezet worden. Daarom besloot ik dat we de wortel vandaag zouden halen. Het paard vindt een verse wortel immers veel smakelijker dan een oude.
Zo gezegd zo gedaan.
Paulien zocht een hele rare wortel uit. Het leek wel een beetje op een vraagteken.
Voor de dames is het dan ook een groot vraagteken of er morgen iets in de schoen zit.
Ik ben benieuwd.
Zo af en toe zijn mislukte foto's best mooi. Kijk maar eens naar deze "vage" Piet.
Inderdaad de Sint is ook vaag, maar dat hadden jullie al bij de vorige reportage gezien
Morgen komt Sinterklaas bij papa op het werk. Hardstikke spannend want hij brengt ook cadeautjes mee.
Vanavond mochten de dames de schoen zetten.
Uit voorzorg besloot Bente twee schoenen te zetten. "Eén voor de pepernoten en één voor een cadeautje".
Ze gunde papa en mama echter ook iets van de Sint want onze schoenen werden er ook bij gezet.
Nu maar hopen dat de Pieten er iets in doen.
Gistermiddag werd ik gebeld door de instantie die voor de vergoeding zorgt als ik ga oppassen.
Vanochtend zijn we heel even op bezoek geweest bij de moeder waar ik ga oppassen.
Morgen ga ik beginnen. Om 7.15 moeten we bij haar zijn. (Gaaaap!)
Maar goed dat de meiden op woensdag tot 12 uur naar school moeten. Kan mams ondertussen extra bijtanken
Naast Goldeneye en Goldfinger is er nu ook Zilveroortje. Stumpy kan dus zo mee doen in een 007-film.
Onlangs kreeg Stumpy voor de derde keer last van een bloedoor. Ook bleef hij enorm last houden van oormijt.
Vandaag werd hij geopereerd. Toen Stumpy vanavond weer thuis kwam had hij een zilverkleurig oor. Het is een soort spray zodat het oor en de hechtingen niet gaan ontsteken.
Het ziet er erg merkwaardig uit. Het past wel een beetje bij hem
