Op stap met Bente

Vanmiddag ging ik met Bente op stap naar een "hertenkamp" in het bos bij Engbergen. Onderweg zagen we twee fazanten aan de rand van een woonwijk!  Helaas geen foto kunnen maken want ze renden snel de bosjes in.


Bij het hertenkamp had een hert last van een snotneus. Hij moest een paar keer niezen. Bente moest lachen om dat rare geluid.
En om mijn rare opmerking. "Nee, mama hij kan niet vragen om een zakdoek. Hihihi"

Iets verderop zagen we een paar bootjes liggen. Niet meer mee te varen dachten wij zo. De meerkoetjes inspecteerden de boel en dachten er uit eindelijk precies het zelfde over.


Toen we naar huis fietsten kwamen we langs een dorre beukenhaag. Bente trok daar de volgende conclusie uit.
"Die blaadjes hebben zich niet ingesmeerd met zonnecreme"
"Hoezo?", vroeg ik, terwijl het antwoord zich natuurlijk liet raden.
"Nou ze zijn helemaal bruin!"
:-D

8 jaar

Een mooi ingepakt en versierde doos namen de meiden mee zaterdag. "Die mogen jullie pas maandag uitpakken". Er zat helemaal niets in aldus Bente. Het was namelijk een fopcadeau.
Thuis gekomen werd de doos goed verstopt.

Vanochtend, nog voor de wekker ging (een wonder is geschied!!) kwamen de dametjes hem gezellig bij ons op bed brengen.
Toen we het uitpakten zaten er twee prachtige tekeningen in. Ook de doos was extra mooi gemaakt.
Dit is toch een prachtcadeau om te krijgen als je 8 jaar getrouwd bent? :-)

Mopje

Iedere vrijdag, vlak voor de school uit gaat mogen de kinderen bij Paulien in de klas een mop vertellen.
Onlangs vertelde ze zo'n mopje die Bente heel goed in haar kleine oren heeft geknoopt.
Inmiddels vertelt ze hem aan iedereen die hem horen wil. Met een grote grijns en twinkelende oogjes. 't Is een ondeugend mopje nameijk. Hier komt het.

Er was eens een mevrouw en die had twee hondjes. Tietje en Tietje.
Op een dag ging ze met de bus. Toen de bus kwam vroeg ze aan de buschauffeur. Mogen Tietje en Tietje ook mee met de bus?
"Natuurlijk", zei de buschauffeur, "Ik laat mijn piemel toch ook niet op het nachtkastje liggen!".

Fietstochtje

Vanmiddag besloot ik een stukje te gaan fietsen. Ik fietste o.a. langs de Oude IJssel. In de hoop leuke kiekjes te kunnen maken nam ik de camera mee. Het was een leuke fietstocht, veel foto's leverde het helaas niet op.

Op de oude IJssel was deze gans aan het gapen of zoiets. Geluid kwam er namelijk niet uit zijn bek.

Photobucket
Vervolgens verliet ik Ulft en fietste via Bontebrug naar Silvolde, en weer terug naar Ulft. Helaas kwam ik daar niets interessants meer tegen. Later op de middag fietste ik nog even richting bedrijventerrein waar diverse "watertjes" om heen zitten. Op weg daar naar toe zag ik een zwaan, die onmiddelijk de weg overstak mijn richting uit.
Photobucket
Het gras is namelijk altijd groener aan de overkant.
Photobucket
Tijd voor een close-up van zijn kop had hij ook nog wel. Net op dat moment riepen kinderen naar mij of ik niet bang was. Nee dus.

Photobucket
Iets verder op zag ik ook nog een fazant. Helaas ver weg dus de foto is niet zo duidelijk. En de grote zwarte vogel (aalscholver?) vloog net weg toen ik een kiekje wou maken.
(foto later weggedaan)
Tot zover deze reportage van uw verslaggever uit Ulft ;-)

Vakantie

Zo mams heeft vakantie. Lang uit op de bank en niets doen. Of juist wel, er op uit en dingen doen die er normaal niet van komen.
Eerst maar eens bijkomen van het heen en weer gejakker naar Emmen en terug.
De meiden zijn uit logeren bij oma. Ze gaan ook naar de dierentuin want er is een olifantje geboren. Hun vakantie kan dus al niet meer stuk.

Brute moord

Vanmiddag waren we even op bezoek bij (o)pa en (o)ma in Lichtenvoorde. Na een poosje hadden de meiden wel zin om een stukje te gaan wandelen. Zo gezegd zo gedaan.
Vlak bij het huis van mijn schoonouders vonden we onderstaand tafreel aan in een hoge boom.



We wandelden een mooi rondje aan de rand van het dorp. Toen we weer op weg waren naar huis zagen we een dood muisje liggen.
"Oh kijk mama. Zielig".
Even verderop in de speeltuin nabij het huis van mijn schoonouders troffen wij het onzielde lichaam van een beer aan.


Zijn lichaam lag onder een picknicktafeltje. Uit nader onderzoek bleek dat de arme beer beestachtig gemarteld was. Zijn hoofd lag een stukje verderop.
 

Natuurlijk hebben wij ons afgevraagd wie er tot zo'n brute moord in staat is. Of het arme beest eerst knock-out geslagen is met de fles, om vervolgens koelbloedig  te worden afgeslacht. Of het een en ander te maken heeft met de dode muis.
Hopenlijk kan Peter R. deze mysterieuze moord(en) oplossen.

Toch kaartjes

Wij wouden graag naar Daniël Lohues in het Amphion in Doetinchem.
Maar ja...wij zaten ondertussen midden in de koop van dit huis, verkoop van het oude huis en het inpakken van de spullen.
Toen we kaartjes probeerden te bemachigen waren die natuurlijk allang uitverkocht. We lieten ons op de lijst zetten al geloofden we er niet echt in.

Ondertussen bleken er nog wel kaarten te zijn voor de vrijdagavond in Borger. Daar heb ik toen meteen kaarten voor gekocht.
Borger beviel zo goed dat ik voor de extra show in  Arnhem (juni) kaartjes heb gekocht. Schoonzus Karin wil Lohues namelijk ook graag zien.
Gisteravond ging de telefoon. Het Amphion. Of we nog belangstelling hadden voor de kaarten want er waren een aantal terug gekomen. Natuurlijk hadden we dat!
En zo zie ik geheel onverwacht de show dus 3 keer :-)

Uitslag

Uitslag?
Ja die heb ik, nog steeds. Al wordt het wel minder.
En ik heb de uitslag van de bloedprikkerij van afgelopen dinsdag. Helaas word ik daar niet veel wijzer van. In die zin dat alles okay was.
Hb was voor mijn doen zelfs helemaal top. IJzer was goed, Vitamine B12 okay englucose niets mee aan de hand.

Ook de TSH-waarde (schildkliergebeuren) was goed. Die was 0,5. De waardes waarbinnen de TSH als "goed" wordt beschouwd liggen tussen de 0,4 en 3,5.
Met deze TSH-waarde begin ik wel te twijfelen. Het is eigenlijk maar net met de hakken over de sloot. Net binnen de grens van wat er als "goed" beschouwd wordt.
Misschien ga ik mijn huisarts toch vragen de Thyraxdosering iets verhoogd kan. Ik blijf namelijk moe, etc.
Dit voorstel is trouwens niet zomaar uit de lucht gegrepen. In 2004 had ik precies het zelfde probleem. Toen heb ik met mijn internist besloten de dosering niet te verhogen omdat ik op dat moment te "mager" was.