Rare humor hebben die meisjes van Reumer. Soms begrijpen de ouders het ook niet.
Dat is afhankelijk van welke kant van de eettafel je zit zijn we vandaag achter gekomen.
Vandaag zat Maarten samen met Bente aan één kant van de tafel. Paulien en ik zaten tegenover hen. Dit was zowel 's middags als 's avonds het geval.
Tijdens de lunch ging het over de traktatie van Paulien die begin mei jarig is.
"Dan maken we een soesjestoren", zei ik , want die stond in de C1000 folder die ik op dat moment doorbladerde.
"Sorry dat ik even stoor soesje maar je moet gebakken worden", sprak Bente, waarop ze samen met Maarten in een deuk lag.
Paulien en ik keken hen verbaasd aan.
Een
soesje storen had ze verstaan dus het was heel logisch wat Bente zei.
Toen viel bij Paulien en mij het kwartje.
's Avonds aten we o.a. sla en stond er een pot Verwenvruchten van Hak op tafel.
Appelcompote met peer en kaneel.
"17% appel en peer', las ik op het etiket. "En veel suiker maar dat percentage staat er niet bij want dan schrik je je rot".
"We eten dus een suikerbom Bente",zei Maarten, waarop Paulien op de grond dook en daar ineengedoken bleef zitten.
Deze keer lag ik in een deuk en keken Maarten en Bente superverbaasd.
Met "Paulien wacht tot die suikerbom afgaat", verklaarde ik haar actie waarbij het kwartje aan de andere kant van de tafel ook viel.
Leuk hoor van die meiden die het leuk vinden om te koken en bakken.
Bente had maandag een opdracht goed volbracht en daarmee een beloning verdiend.
Ze had gekozen om appelflappen te gaan bakken.
Vanavond was het dan eindelijk zo ver dat ze met papa de appelflappen kon maken.
Het werden geen gewone flappen maar supperappelflappen.
Zie hieronder om het resultaat te bewonderen. Dat zal vast goed smaken denken jullie ook niet?
Voor de tig-ste keer ging ik naar de huisarts met een voor mij bekende klacht.
Eczeem!
Daar had ik al eens zalf voor gekregen maar door die "rommel" verkleurde de huis ook bruinrood.
Leek mij niet zo'n fijn idee om die zalf nu te gebruiken want de eczeemvlekken zitten in mijn gezicht.
De dokter was het ook opgevallen dat ik toch wel erg vaak eczeem heb.
Ik krijg een ander soort zalf voor de eczeem waar geen hormonen in zitten.
En ik moet bloed laten prikken om te kijken of ik ergens allergisch voor ben.
Daar hoop ik namelijk wel een beetje op, zodat duidelijk wordt waar de eczeem vandaan komt.
Uit is goed voor u.
Iets leuks doen, daar waren we na een dag hard werken wel aan toe.
Dat het dit weekend
museumweekend was kwam dus goed uit.
We besloten het dit jaar dichtbij huis te zoeken en gingen naar
de Aaltensemusea.
Drie musea en een expositie.
We begonnen bij de expositie "sprekende stenen" waarbij we allerlei mooie stenen zagen die in de Achterhoek zijn opgegraven.
Daarna bezochten we het Markt 12 museum. In dit museum/huis woonden in de oorlog een gezin, zaten er onderduikers op de zolder en werd de woonkamer door Duitsers gebruikt als bureau van de Ortskommandant .
Het museum laat d.m.v. fotomateriaal, filmpjes, geluidsfragmenten diverse aspecten van de oorlog zien zoals het verzet, onderduikers, NSB-ers, illegale krant en radio, kinderen en oorlog etc.
De meiden hadden voor dit museum een speurtocht en moesten diverse vragen beantwoorden en dingen tekenen. Best pittige vragen maar ze vonden het toch leuk om te doen.
Na een uur waren we klaar en bezochten we de Frerikschure. Een klein museum over oude ambachten en een woonkamer met bedstee.
Daarna namen we nog een kijkje in het Frerikshuus waar we dingen zagen over de hoornindustrie in de Achterhoek en het leven in de 19de eeuw.
De laatste twee musea vonden we wel aardig maar het museum over de oorlog was het meest compleet om het zo maar te noemen.
Paulien en Bente vonden het een leuke middag en zij vonden ook het museum over de oorlog de leukste van de drie.
In de onderduikersruimte
Vanochtend werden we rond 7.30 uur opgeschrikt door paar enorme klappen.
Het leek erop dat de gemeente een verlate 1 april grap voor ons gepland had. Na twee weken, en diverse telefoontjes, werden eindelijk de gekapte bomen opgehaald.
Ze gingen ook door de hakselaar dus van uitslapen was geen sprake meer!
Daarom hebben we van dat vroege opstaan een deugd gemaakt.
Ik verfde één muur van Bente's kamer. Op de deksel stond dat het waterblauw moest zijn maar eerlijk gezegd vind ik het meer naar paars neigen. Hoe dan ook, Bente vond het mooi en daar gaat het om.
Daarna moesten er glitters over. Helaas had ik in de winkel geen voorbeeld gezien wat het effect van de glitters zou zijn. Vandaar dat ik bij het verven pas achter kwam dat het geen glittereffect was maar parelmoer.
Geen probleem, Bente vindt het prachtig
Ook Maarten heeft niet stil gezeten vandaag. Hij heeft het meest kunnen genieten van het mooie weer.
Hij heeft de hobbelige grindbak achter ons huis aangepakt zodat we daar een zitje kunnen maken.
Al het grind eruit en het worteldoek verwijderd. Vervolgens de grond omgespit en goed egaal gemaakt.
Een deel van het grind ligt er al weer in en het ziet er nu zo uit.
Morgen is het 1 april.
Dat houdt in dat er vandaag al de nodige 1 april grappen bedacht worden voor de meesters en juffen.
Zo heeft de klas van Paulien een brief voor de meester gemaakt waarin staat dat de kinderen vrij zijn.
Bente bedacht met haar vriendinnetje B. iets met een scheetkussen. Daaronder wouden ze een drolletje van ontbijtkoek leggen.
Gelukkig konden de moeder van B. en ik de dametjes overtuigen hun plan iets te wijzigen, zodat de juf niet onder de smurrie komt te zitten.
Aangezien de juf zwanger is krijgt ze nu het nepdrolletje in een luier.
Wij zorgen voor de luier en billendoekjes want die had Bente nog bij haar poppen. Het vriendinnetje maakt met haar moeder het drolletje.
Mooi papiertje er om en je hebt een waanzinnig leuk 1 aprilgrap-cadeautje.
De voorpret en het gegiegel is al geweldig om te horen.
Vandaag was ik voor wat boodschappen in het winkelcentrum .
Nadat ik de C1000 en het Kruidvat had bezocht was er nog een klein beetje tijd over voor ik de meiden op moest halen van school.
Ik parkeerde mijn fiets bij de Zeeman om bij de bloemist tegenover deze zaak wat rond te neuzen.
Met dat ik mijn fiets een plekkie geef zie ik een fiets staan met de fietstassen boordevol boodschappen en aan het stuur een damestas!
Wat doe je dan?
Ik bleef wachten, maar de tijd begon te dringen om naar school te gaan.
Dan maar een melding maken bij de Zeeman. Dat leek mij redelijk normaal aangezien de fiets tegen hun raam geparkeerd stond.
Maar de "Zeemanmuts" dacht daar anders over.
Nee ze kon die tas toch echt niet zomaar binnen halen hoor.
En dan vooral de blik die ze me daarbij toe wierp. Ze was er gewoon te beroerd voor! Dus met recht noem ik haar een muts!
Ik vind het maar een aparte zaak. Letterlijk en/of figuurlijk mogen jullie zelf bepalen.
We hebben hier echte koekenbakkers in huis. Letterlijk!
