"Ze geloven niet dat ik mijn veters al kan strikken. Nou ik ga dat echt niet doen hoor!"
Met een boos gezicht overhandigde Bente mij een brief die ze van de juf had gekregen.
Hierin stond dat er veel ongelukken gebeuren op het schoolplein omdat kinderen hun schoenen niet goed strikken.
Dat de school op last van het Ministerie van Volksgezondheid alle veterstrikdiploma's moet controleren. Diploma's moeten voor vrijdag ingeleverd worden.
Als je geen diploma hebt behaald of kwijt bent geraakt, dan was er een mogelijkheid dit op woensdagmiddagen in april bij de kleuterjuf alsnog te behalen.
Met een: "Ze willen dat we naar de kleuterklas gaan. Tsss" wuifde Bente dit gedoe meteen van de hand.
En eerlijk is eerlijk. Pas nadat ik de brief goed gelezen had begreep ik waar het om ging.
Een leuke 1 april grap.
Op de vorige log zag het er nog wel leuk uit met Stumpy. Dat netje stond hem goed.
Vandaag ziet het er minder florisant uit.
Hij zit continue op de kattenbak zonder resultaat. Stumpy krijgt al medicijnen om zijn darmen actief te houden maar blijkbaar werken die vandaag niet echt mee.
Hopelijk zet het hapje vla (dat mag van de dierenarts) zoden aan de dijk.
Een bezoekje aan de dierenarts vind ik namelijk wel een beetje zielig. Vooral zo vlak voor zijn
17de "verjaardag".
Update 30 maart:
Stumpy is inmiddels bij de dierenarts. Vannacht heeft hij de hele nacht liggen "spoken".
Uiteindelijk blijken niet zijn darmen maar zijn blaas de oorzaak te zijn. Hij heeft nu een catheter.
Waarschijnlijk moet het dieet ook weer worden aangepast. Vanmiddag mogen we weer hem ophalen.
Gisteren was ik bezig een ui te snijden. Paulien vroeg mij of ze mij bril moest gaan halen.
Dat was een tip uit haar kookboek "Hoe overleef ik als keukenprinses". Doe de ui onder de kraan of zet een bril op tijdens het snijden.
Vanmiddag kreeg Stumpy een leuk haarnetje dankzij het lege netje van de uien.
Paulien maakte er snel een foto van.
Het staat hem goed vinden wij.
Soms komt Bente met opmerkingen of verhalen thuis waar ik enorm om moet lachen.
Zo kwam ze eergisteren thuis met een verhaal dat een jongetje uit haar klas haar snoep en geld ging geven.
"R. heeft mij snoep en geld beloofd want ik heb hem iets voorgezegd"
Ik waarschuwde Bente er maar niet teveel op te rekenen. Dat nam ze me niet in dank af. "Maar hij heeft zelfs gezweerd dat hij het zou doen!", sprak ze verontwaardigd.
's Avonds kwam ze boos naar binnen. "R. doet heel vervelend. Nou ik ga hem echt niets meer voorzeggen hoor!"
Dat vond ik allang best want dat voorzeggen vond ik niet zo'n mooi gebeuren.
Bente heeft inmiddels een ander boekje. "Ja, want ik ben nu een zonnetje. Dat is een moeilijker boekje maar het gaat toppie".
Daarmee is ze van het "voorzegprobleem" verlost. Want dat geld en snoep kreeg ze natuurlijk helemaal niet.
Bij nu.nl las ik een opmerkelijk bericht over het oplossen van een wiskundepuzzel en het weigeren van een geldprijs.
's Werelds slimste man weigert een beloning van een miljoen dollar voor het oplossen van een van de moeilijkste wiskundepuzzels ooit. Het raadsel van Poincaré is eindelijk na ruim honderd jaar opgelost, door Grigory Perelman. Via internet stuurde de man uit Sint-Petersburg de oplossing en dat leverde hem de bijnaam slimste mens ter wereld op.
Nu vraag ik mij dus af hoe men zeker wet dat Perelman het juiste antwoord heeft ingestuurd.
Paulien bladerde door haar kookboek en wist meteen wat het nagerecht moest worden.
Voor het voorgerecht gaf ik haar de tip mee om het niet te moeilijk te maken aangezien het de eerste keer was dat ze ging koken.
In de winkel besloot ze dat er ook een voorafje moest komen.
Een driegangenmenu is natuurlijk behoorlijk wat werk maar gelukkig kon er al behoorlijk veel van te voren worden klaar gemaakt.
's Middags begon Paulien met het draaien van gehaktballetjes. Vervolgens werden de balletjes in de pan met groentesoep gedaan.
Ook maakte ze de saus van het hoofdgerecht en hakte ze een grote chocoladereep in stukjes.
Rond 5 uur kwamen opa en oma. Mooi op tijd want de pan met soep stond al aan en de macaroni zat net in de pan.
De soep smaakte lekker, vooral de gehaktballetjes waren erg lekker.
Nog even in de pan roeren en vervolgens kon de macaroni met zelfgemaakte saus opgediend worden. Mmmmmmm.
Vervolgens kwam het nagerecht.
Roomijs met zelfgemaakte warme chocoladesaus met stukjes walnoot. De meiden kozen voor "spikkels" i.p.v. walnoot.
Ook dit viel prima in de smaak. "Wel lekker veel chocolade", vond Bente.
Wij vonden dat Paulien super heeft gekookt, voor herhaling vatbaar. We zijn dan ook trots op onze keukenprinses
Paulien hielp mij vanavond bij het bereiden van het avondeten een handje mee.
"Mam, mag ik zondag een heel menu samenstellen en maken. Van vooraf tot het toetje?"
Van Sinterklaas heeft ze een prachtig kookboek gekregen. "Hoe overleef ik als keukenprinses?"
Een boek met lekkere recepten en leuke weetjes.
Het toetje had ze al snel gevonden. Roomijs met warme chocoladesaus.
De rest zal ik morgen met haar bespreken zodat we de ingrediënten kunnen aanschaffen.
Spannend hoor. Ik kan bijna niet wachten.
Ieder jaar is het weer van hetzelfde laken een pak.
Het invullen van de belastingzooi is niet een van onze hobby's dus laten we het een tijdje liggen tot april al in zicht komt.
Vandaag zijn we er toch maar even voor gaan zitten en eigenlijk was het zo gepiept.
Alles is inmiddels via de digitale snelweg verstuurd.
Veel leuker was het regelen van een dagje dierentuin.
Bij de SuperdeBoer kon je zegels sparen om met korting naar diverse dierentuinen te gaan. Dankzij diverse familieleden is dat gelukt.
We hebben gekozen voor Beekse Bergen.
U leest t.z.t. wel hoe wij het in Beekse Bergen vonden.
