Vorige week kreeg Bente een briefje mee dat ze een groepje door is.
Ditmaal heeft ze zwemles van half 6 tot half 7.
Lastige tijd maar we redden ons er wel mee. Ik eet rond kwart voor 5 met de kinderen en Maarten mag zijn prakkie in de magnetron schuiven.
Niet echt gezellig maar het is niet anders.
Nu maar hopen dat het allemaal voorspoedig blijft gaan met de zwemles.
Daar had ik donderdag (ze heeft dan schoolzwemmen) even een hard hoofd in. Toen vertelde Bente me dat ze haar beker in de pauze niet had leeg gedronken.
"Ik had helemaal geen dorst mama. Ik had namelijk al het hele zwebad leeggedronken en daarvan had ik buikpijn gekregen".
Stiekem moest ik er wel een beetje om lachen.
Vanmiddag kreeg ik te horen dat iemand toevallig mijn weblog had bezocht. Ze was op zoek naar een andere weblog maar was dankzij het zoekwoord "Kwebbel" bij mij terecht gekomen. "Toen dacht ik al wat komt me dat bekend voor. En toen zag ik een foto van Bente...."
Ik vond het wel leuk om te horen, vooral omdat ze het knap vond dat ik regelmatig iets log.
Lang leve internet. Dankzij mijn log blijft de familie ook op de hoogte wat er zoal in Ulft gebeurd.
Loggen is nog tot daar aan toe. Zingen voor de webcam is een ander verhaal.
Klik voor het filmpje hieronder.
Maart roert zijn staart.
Gisteren was het prachtig weer en waren de meiden lekker buiten aan het spelen.
Vanochtend deed Maarten het rolluik op Bentes kamer omhoog en zei: "Het sneeuwt".
Grapje, dacht ik eerst nog maar niets bleek minder waar.
Van mij hoeft het allemaal niet meer al leverde het wel een fraaie foto op.
En wat vonden de dametjes Reumer van het optreden van Daniël Lohues?
Paulien schreef een miniverslagje (zie hieronder). Het is moeilijk hoor om een recensie te schrijven
"Het was heel leuk! En grappig soms.
Grappig was dat hij een gitaartje had gemaakt van een blikje en één snaar. Dat hij die mee had genomen vond ik erg grappig.
En hij kon leuk vertellen. Niet zo saai als sommige meesters of juffen soms doen.
Het verhaal dat hij met zijn Playmobile speelde vond ik ook grappig.
Ik vond alle liedjes leuk."
Bente vond het allemaal leuke liedjes en grappige verhaaljes. Hieronder een paar uitspraken over het optreden.
"En hij ziet er grappig uit. Daniël Lohues heeft van die grappige krulletjes in zijn haren."
"Het verhaal over zijn Playmobile was grappig, toen moest ik lachen."
"Die harmocnica's waren ook grappig. Vooral die allerdikste. En die kleine DIE was pas klein!"
"En ik vond het sneu van zijn vriend dat die zijn arm gebroken had. Hij (Lohues) had beterschap met je arm kunnen schrijven op een briefje.
Om het laatste heb ik (inwendig) moeten lachen. Het verhaal over de gebroken arm was namelijk een zeer hilarisch stukje uit de show. Grappig om te zien dat Bente dat met totaal andere ogen zag.
Het kan verkeren.
Zo zaten wij voor de tweede keer deze week bij een "show" van meneer Lohues.
De presentatie van zijn nieuwe cd. Maarten had kaartjes gewonnen, en een cd-zaak uit Emmen gaf ook kaartjes weg bij cd. Die cd en kaartjes heeft
Ina voor ons opgehaald. Bedankt Ina.
Paulien en Bente waren ook van de partij en ze vonden het leuk.
"Mooi!!", zei Bente na het eerste nummer. En het verhaal van de
Slag bij Ane in 1227 maakte veel indruk op Paulien. "Is dat echt gebeurd?"
Later meer over dit optreden.
Gisteren was een zeer geslaagde dag.
In de bioscoop zagen we
De prinses en de kikker.
Een Disneyverhaal dat losjes gebaseerd is op De Kikkerkoning. Het was een mooie film met leuke grapjes en mooie liedjes. We hebben er dan ook van genoten, en de meiden ook.
Ook 's avonds in het theater was het genieten.
Leuke verhalen en anecdotes, fijne grapjes en mooie liedjes. Lohues was lekker op dreef, hij genoot er echt van en het publiek ook.
Het was zeker voor herhaling vatbaar. Dus...dat gaan we binnenkort maar eens doen
Vandaag zijn we 10 jaar getrouwd.
Dat wordt natuurlijk gevierd. Vanavond gaan Maarten en ik naar het theater in Doetinchem.
Vanmiddag gaan we met de meiden naar de film.
Het begon voor ons al geweldig. We kregen de tekeningen, en de cadeautjes die ze gisteren met grote zorg hadden uitgekozen.
Paulien had voor papa een puzzelboekje en sleutelhanger gekocht. De sleutelhanger gaat piepen als je fluit
Mama kan er voor zorgen dat de liefde goed blijft branden danzij de mooie "kaarsenstanders".
De zilveren bol is een kaars. "En die is voor jullie allebei", aldus Bente.
Wij vinden de cadeautjes en de tekeningen schitterend en een kroon op onze trouwdag.
Woensdag a.s. maken wij er een feestelijke dag van. We zijn dan 10 jaar getrouwd.
's Avonds zitten Maarten en ik in het theater. We gaan naar Allennig IV van Daniël Lohues.
's Middags maken we er een leuke middag van samen met de meiden. Wat we gaan doen kan ik niet verklappen want de dames houden mijn log ook in de gaten.
Ondertussen hebben ze diverse tekeningen voor ons gemaakt. Paulien zelfs 4 stuks!
Vorige week donderdag was ze toch een beetje verdrietig. "Nu maak ik alweer een tekening. Dat doe ik ieder jaar. Ik wil graag een cadeautje geven".
Superlief natuurlijk. Dat heb ik ook gezegd. En dat ik trots op haar ben dat ze aan onze trouwdag denkt en tekeningen voor ons maakt. Niet alle kinderen doen dat.
Het hielp een klein beetje.
Gisteren (ver)stopte Bente haar tekening in een la onder haar bed. "Mama, moet ik jullie ook een cadeautje geven?", vroeg ze zich af.
Natuurlijk hoeft dat niet maar ze willen het allebei zo graag dat we ze toch maar iets kleins laten kopen.
Iets kopen voor papa en mama is voor de dames al een feestje op zich.
