Het zagen en timmeren om een eigen hut te maken samen met anderen is een groot succes.
Om half 1 hadden ze lunchpauze dus hadden wij moeders (moeder van Pauliens vriendin A. en ik) bedacht dat we gezellig langs zouden komen met broodjes en drinken.
Ook broertje en zusjes kwamen mee om te zien wat hun grote zussen gebouwd hadden.
Nou mooi bedacht mama's maar voor zo'n picknickgebeuren hebben wij helemaal geen tijd! Kom op zeg. Wij willen zo snel mogelijk terug naar onze hut. En wij dropen af
Om 4 uur was het bouwen voor vandaag afgelopen en liet Paulien zien dat ze ook een glijbaan hadden gemaakt aan hun hut.
"Mam, en er was ook een hut ingestort. Ze hadden het ook heel snel gebouwd". "Wij hebben ook haakjes voor de kleding gemaakt. Heel veel, ook voor de hamers".
"En we hebben ook iets gemaakt met kliklaminaat. En de glijbaan is een deur".
Kortom. De Kivada is leuk met hoofdletters: LEUK.
Het was een beetje komkommertijd de afgelopen dagen op mijn log.
Er gebeurde ook niet veel spectaculairs .
De meiden zaten tijdens de warme dagen in het zwembadje achter het huis.
Volgende week donderdag gaan we op vakantie. De dagen ervoor doet Paulien nog mee aan de Kivada waar ze hutten gaat bouwen etc.
Dan valt er vast en zeker genoeg te melden over haar belevenissen.
Aangezien Maarten ook vakantie heeft werd het tijd om een leuk uitstapje te maken met het hele gezin.
En zo geschiede. We gingen naar Dieren, naar de
Spelerij.
Daar konden de meiden naar hartelust spelen op allerlei aparte speeltoestelen. Gemaakt van oude materialen en soms kunstwerkjes op zich.
In de Spelerij is ook een Uitvinderij waar je zelf dingen kunt maken o.a. van papier, piepschuim, hout en plexiglas.
Paulien schuurt haar vlinder die ze gemaakt heeft van hout.
Er was ook een verfton waar je een stuk papier in mocht leggen. De een moest er voor zorgen dat de ton ronddraaide. De ander spoot verf uit flessen, die boven de ton hingen, op het papier. Door het ronddraaien van het papier onstonden er prachtige kunstwerkjes. Dit deed me een beetje denken aan het "schilderij" dat ik ooit (lang geleden
) in de Flevohof gemaakt heb.
Van de stukjes plexiglas kon je sieraden maken door het plexiglas op diverse punten te laten smelten en om te buigen. Vooral Paulien vond dit erg leuk om te doen.
Terwij Bente samen met Maarten diverse vlinders van hout en piepschuim maakte.
Bente voorziet haar vlinder van een likje verf.
Om 13.00 uur gingen de meiden broodjes bakken waar ze hagelslag, vruchtenhagel of jam in mochten doen. Ze mochten zoveel broodjes bakken als ze op konden, en die lieten ze het zich goed smaken.
Het "treintje" leverde ook hilariteit op toen de meiden boven een stuk water hingen. En mama maar zwaaien. "Daag dames". Gelukkig kwam papa ze snel helpen.
Op het eind mochten de meiden nog in het water spelen bij een grote fontein waar je waterpartijen mee uit en aan kon zetten. Dat vonden ze hardstikke leuk ondanks dat het water best wel koud was. En ik kon het niet laten om samen met Paulien en Bente de supergrote bellenblaas uit te proberen.
"
Kortom: dit was een heerlijke dag daar bij de Spelerij!
Eergisteren kochten we spullen om cakejes te bakken. Bij de Rewe in Duitsland hadden we chocoladeglazuur gehaald.
Over de prijssticker maakte Maarten een lekker flauw grapje waar ik erg om moest lachen. Ze zeggen zonder prijs maar er zit wel een prijs op.
Stumpy houdt wel van onze geintjes. Het deerde hem niet dat hij er dankzij Bente's helm uitzag als een schildpad.
Qua weer zag het er goed uit vandaag. Dus besloot ik op stap te gaan met de dametjes.
Waar we naar toe zouden gaan hield ik nog even geheim.
We fietsten de brug over richting Silvolde en daar ging het mis. Paulien vond dat ze dit 's avonds aan papa moest vertellen. Met veel gevoel voor drama nam ze met mij door hoe ze het zou mede delen. "Oh, man we reden echt heeeeel ver om." "Het lijkt wel alsof we de Drentse fiets4daagse rijden....in
één dag!".
Goed via een enorme omweg belanden we uiteindelijk op de plek van bestemming:
Groot Nibbelink.
Daar konden de meiden heerlijk spelen op diverse speeltoestellen maar we begonnen met het maisdoolhof.
In het maisdoolhof deden we een speurtocht waar we zowel op zoek moesten naar letters als cijfers. De letters vormden een woord. Met de cijfers moest je een som maken.
De bordjes met cijfers en letters stonden in de doodlopende paadjes. De meiden maakten er een sport van om die bordjes te vinden. "Ja hoera, ik heb hem gevonden".
Paulien heeft de meeste doodlopende weggetjes gevonden. Wat goed uitkwam want zij had het papiertje en de pen in haar beheer.
Wij vonden het een zeer geslaagde speurtocht. Na afloop trakteerde ik de meiden op een ijsje en mezelf op een kopje koffie.
Oh, en wees gerust. De terugweg naar huis verliep een stuk soepelder, zonder omweg
De meiden hebben al bijna 3 weken vakantie erop zitten maar papa moest nog gewoon werken.
Ook voor Maarten zijn nu de laatste loodjes aangebroken.
Nog twee daagjes werken en dan...vakantie. Drie weken lang plus 1 extra dagje want dan is hij jarig.
Of we nog op vakantie gaan?
Jazeker! We gaan een weekje naar Emmen. En mijn moeder komt naar Ulft.
Of we genoeg hebben aan dat weekje Drenthe moet nog blijken, er staat erg veel op het programma
Het feest is voorbij maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Eerst thuis koffie (of thee) met vlaai en daarna gingen we naar Elten om te "Vinkgolfen".
Maarten en ik maakten twee teams en toen gingen we van start.
Bente "scoort" door de bal tussen de strobalen door te meppen.
De 40-jarige aan slag. Jos weet het zo net nog niet of dit goed komt
Paulien weet wel hoe het moet. Ze had de techniek snel onder de knie, dankzij oom Jos.
Hilariteit was er natuurlijk ook. Bijvoorbeeld het moment waarop mijn schoonvader speciaal voor mijn moeder de baan schoonveegt zoals ze bij curling doen.
Halverwege het parcours was er een pauze waar er spelletjes gedaan moesten worden. Twee deelnemers van ieder team moesten het touw in klimmen. Vanzelfsprekend offerde Bente zich meteen op. Naar boven klimmen was dan ook geen enkel probleem voor haar.
Vervolgens was er een soort vliegend tapijt. Een iemand stond op het kleed en moest springen terwijl de ander het kleed achter zich aan trok richting finish. Vanaf dat punt moest er een tractorband gerold worden richting het spijkermeppen.
Jos mepte als eerste de spijker in de boomstam en scoorde voor mijn team 10 bonuspunten. Al was Maarten het niet helemaal eens met deze uitslag. "Nee, het was precies gelijk".
Daarna moesten we allemaal met een tasje gooien. Diegene die het tasje het verste had weggemikt kreeg 10 bonuspunten. Voor Maarten het moment om revange te nemen.
Na 10 "holes" was het spelletje afgelopen. We hebben er allemaal erg van genoten. Het weer was dik in orde, net als de sfeer.
Vervolgens werd de oma van Maarten opgehaald en gingen we barbecuen.
Ik vond het zeer geslaagd verjaardagsfeest!
Blijft het droog of niet? Dat is de vraag.
Ja toch, mag ik hopen!
Vandaag vier ik namelijk mijn verjaardag met mijn familie en ik het leuke dingen op het programma staan.
Vereiste is wel dat het droog is.
We gaan in Elten en daar
Vinkgolfen. Een combinatie van boerengolf en midgetgolf met een pauze waar we allerlei spelletjes gaan doen.
Daarna hebben we bij ons thuis een barbecue.
