Het weekend zit er bijna weer op.
Verveelt hebben we ons allerminst. Beide dagen zijn we op stap geweest.
Gisteren kwam Olympia's Tour voorbij gereden in Ulft en Gendringen.
Wij besloten in Gendringen te gaan kijken, in de buurt van de finish. De meiden vonden het indrukwekkend om te zien. "Ik kan ze niet tellen mama, ze gaan veel te snel", zei Paulien toen het peleton voorbij "zoefde". De etappe werd uiteindelijk gewonnen door Theo Bos.
Vandaag gingen we naar het Hofshuus in Varsseveld. Bij deze museumboerderij was van alles te zien en doen. Ook dit jaar stonden er weer diverse oldtimers waar je eventueel, samen met de eigenaar, een ritje in mocht maken.
Bente werd geschminkt als een vlinder. Paulien kon geen keuze maken dus die liet de schmink dit keer voor wat het was.
Aan het eind namen de meiden en Maarten nog een ijsje met bosbessensaus en gingen we naar huis.
In de schuur staat "een fiets voor ukkepukken". Pauliens fiets staat bij de fietsenmaker.
De linkerhandrem moet vervangen worden want hij is stuk. En dat door toedoen van iemand anders!
Maandagmiddag stond ik met Bente in de startblokken om naar school te fietsen. Paulien was inmiddels al weggefietst
Halverwege de rit naar school had ik al gezien dat er iets gebeurd was. Paulien stapte net weer op de fiets, en in onze richting kwam een grietje van een jaar of 17 aangefiets, boos achterom kijkend in Pauliens richting.
Wat was er gebeurd?
Het volgende:
Paulien had keurig netjes aan de rechterkant gefietst. "Ik lette juist extra op mama, daar bij die heuvel".
Van de andere kant was de troela van plusminus 17 aan komen fietsen. Ze had opeens aan de verkeerde kant van de weg gefietst. Ze was namelijk aan het bellen!
Toen waren de sturen van in elkaar gekomen waarbij Pauliens hand klem zat tussen het handvat en de handrem. AUW.
"Stom kind", had ze tegen Paulien gezegd. "Wachten", had Paulien nog gezegd maar de tuttebel wist natuurlijk niet hoe gauw ze zich uit de voeten moest maken. Dus heeft ze hard aan het stuur getrokken, waarbij ze de handrem heeft vernield, en is ze snel vertrokken.
Natuurlijk baalde ik er stevig van dat ze niet het fatsoen had om dit netjes af te handelen.
Maar... haar telefoon is helemaal naar de knoppen (die knoppen vlogen eraf) en dat vind ik dan boontje komt om zijn loontje!
In eerste instantie zouden we niet op vakantie gaan. Maar ja...
Er even tussen uit met z'n allen is best wel lekker. Dus kwam onlangs de vakantie ter sprake.
Paulien had ooit al eens gemeld dat ze een keer naar de zee wil. Vakantie aan zee dan maar? Texel leek mij bijvoorbeeld wel aardig.
Nou, Nederland vakantieland is voornamelijk voorbehouden aan een goed gevulde bankrekening. De huisjes zijn over de grens stukken goedkoper.
We speuren nog even verder naar een leuke betaalbare vakantieplek.
Last-minute kan natuurlijk ook altijd nog.
Binnenkort begint de avondvierdaagse. Beide dames doen mee.
Bente loopt 5 kilometer per keer. Paulien moet er maar liefst 10 lopen.
Van te voren wordt er een beetje geoefend hoe het is om in een groep te lopen etc..
De kleuters, groep 3 en 4 gingen samen op pad. Ze liepen o.a. langs ons huis. Onderweg werden er ook al liedjes gezongen die ze tijdens de avondvierdaagse gaan zingen.
Paulien had een totaal andere route gelopen maar ook haar groep had al flink lopen zingen.
Nu maar hopen dat het weer geen spelbreker is begin juni.
Vandaag waren we een dagje in Emmen. Eerst gingen we op bezoek bij mijn opa en oma. Mijn opa vierde vandaag zijn
87ste verjaardag.
"Kom ik dan ook op je log?", was de vraag toen ik een foto maakte. Zo'n verzoek weigeren we natuurlijk niet. Dus bij deze opa
Daarna gingen we een hapje (patatje in dit geval) eten en naar de dierentuin. Eerst naar het gedeelte met de pinguins want daar waren Maarten en ik in geen tijden geweest.
De pinguins waren druk aan het broeden. Het onderstaand stelletje leek een afspraakje te maken voor vanavond.
Verscholen in het gras ontdekten de dames nog een zeer opmerkelijke pinguin.
Toen naar het "oude" gedeelte. Eerst de vlindertuin waar de rupsen in een mum van tijd bladeren opvraten.
In de speeltuin hing Bente als een volleerd aapje aan het touw.
Bij de olifanten waren de jonkies heerlijk aan het spelen en dollen in het water.
Een stukje verderop stond pa olifant te knuffelen met een van de vrouwtjes. Of zochten ze troost bij elkaar i.v.m het overlijden van Annabelle een poosje geleden?
Bij de otters waren onlangs twee jongen geboren. De jonkies waren al flink op onderzoek uit en doken regelmatig het water in. Dit was niet de bedoeling en de hele familie otter zorgde ervoor dat ze weer op het droge belanden.
Toen we bij de apen met de rode billen kwamen werden deze net gevoerd. Ze kregen boontjes, appels en mais. Vooral de appels vonden ze erg lekker en ze propten hun wangzakken vol met deze lekkernij.
Na het aapjes kijken was het ongeveer 4 uur en gingen we weer richting Achterhoek.
De Fuut. Ik blijf het een prachtige vogel vinden. Keer op keer als ik hem zie.
Vandaag zwom er een paartje in de Oude IJssel.
Ik vroeg me af waar hun nest was. Of ze ook jongen hadden.
Dat het jong bij pa en ma was, zag ik pas toen ik thuis de foto's op de PC zat te bekijken.
's Middags ging ik, samen met Bente, nogmaals op pad om betere foto's te maken maar trof ze toen helaas niet aan.
Al riep Bente wel dat ze een Fuut had gezien. Ik zal de volgende keer beter luisteren naar dochterlief en afstappen om het te controleren
Vanmiddag gaf Paulien haar kinderfeestje. Het moest een klein beetje een herhaling worden van vorig jaar, en aldus geschiedde.
De cadeautjes werden verstopt en door Paulien opgezocht. Daarna werden er cakejes versierd en opgegeten.
Vervolgens gingen ze samen touwtje springen. Leuk om te zien dat alle jongens, vier in totaal, ook meededen.
Toen ze uitgesprongen waren stuurden we ze in 2 groepjes op pad om een speurtocht te lopen. Onderweg moesten ze ook een aantal vragen beantwoorden zodat ze niet binnen een mum van tijd weer thuis waren.
En halverwege de tocht stond ik met een traktatie en een quiz. Een vraag deden ze allemaal fout: "Hoeveel maanden hebben 28 dagen. A) januari B) september C) alle. Een mooie instinker.
Na de speurtocht kregen ze een ijsje en werd er een poging ondernomen om tenten te bouwen.
Helaas waaide het te hard en waaiden de tenten om. Alleen een "wigwam-skelet" voldeed om veel plezier te hebben en indiaantje te spelen.
Van zo'n middag krijg je enorm honger. De patat en snacks smaakten dan ook goed.
En helaas zoals de dingen gaan was het feest veel te snel weer voorbij. Iedereen heeft het naar zijn/haar zin gehad. Paulien was dan ook helemaal tevreden over haar feestje.
Over het soort traktatie hoefde Paulien niet lang na te denken. Cakejes moesten het worden.
En eigen gebakken cakejes zijjn natuurlijk veel lekkerder dan de kant en klare fabriekszooi.
Versierde cakejes zou het helemaal "af" maken.
Dus gingen we gisteren aan de slag met twee pakken cakemix.
Toen ze afgekoeld waren maakte ik glazuur, en vervolgens toverden we met z'n allen de cakejes om tot kattenkoppen.
Terwijl ik de foto maakte zei Paulien: "Dan moet je er bij zetten dat het heel veel kattenkoppen zijn."
Inmiddels is de traktatie al opgegeten en zowel haar klasgenoten als meester vonden ze leuk en lekker.
Heel veel kattenkoppen. In totaal hebben we er 30 gemaakt
