Vandaag zijn we 10 jaar getrouwd.
Dat wordt natuurlijk gevierd. Vanavond gaan Maarten en ik naar het theater in Doetinchem.
Vanmiddag gaan we met de meiden naar de film.
Het begon voor ons al geweldig. We kregen de tekeningen, en de cadeautjes die ze gisteren met grote zorg hadden uitgekozen.
Paulien had voor papa een puzzelboekje en sleutelhanger gekocht. De sleutelhanger gaat piepen als je fluit
Mama kan er voor zorgen dat de liefde goed blijft branden danzij de mooie "kaarsenstanders".
De zilveren bol is een kaars. "En die is voor jullie allebei", aldus Bente.
Wij vinden de cadeautjes en de tekeningen schitterend en een kroon op onze trouwdag.
Woensdag a.s. maken wij er een feestelijke dag van. We zijn dan 10 jaar getrouwd.
's Avonds zitten Maarten en ik in het theater. We gaan naar Allennig IV van Daniël Lohues.
's Middags maken we er een leuke middag van samen met de meiden. Wat we gaan doen kan ik niet verklappen want de dames houden mijn log ook in de gaten.
Ondertussen hebben ze diverse tekeningen voor ons gemaakt. Paulien zelfs 4 stuks!
Vorige week donderdag was ze toch een beetje verdrietig. "Nu maak ik alweer een tekening. Dat doe ik ieder jaar. Ik wil graag een cadeautje geven".
Superlief natuurlijk. Dat heb ik ook gezegd. En dat ik trots op haar ben dat ze aan onze trouwdag denkt en tekeningen voor ons maakt. Niet alle kinderen doen dat.
Het hielp een klein beetje.
Gisteren (ver)stopte Bente haar tekening in een la onder haar bed. "Mama, moet ik jullie ook een cadeautje geven?", vroeg ze zich af.
Natuurlijk hoeft dat niet maar ze willen het allebei zo graag dat we ze toch maar iets kleins laten kopen.
Iets kopen voor papa en mama is voor de dames al een feestje op zich.
Vandaag liep de dag een beetje anders dan van te voren gepland.
Toen ik met Bente meeliep naar haar klas werd ik door de juf gevraagd of ik mee zou kunnen gaan naar het zwembad. Ze waren vandaag namelijk vergeten in te plannen. Geen probleem al moest ik nog wel even snel een ontbijtje en een kopje koffie scoren thuis.
Rond 9.15 uur naar school en het zwembad. Tegen half 11 was ik weer thuis waar ik nog snel wat huishoudelijke klusjes deed om vervolgens brood te smeren. Om half 12 was ik op school i.v.m het overblijven.
Na het eten vertrokken de groepen 5 t/m 8 naar de gymzaal want het schoolplein was te nat, glad en smerig om buiten te spelen.
Toen ik even later met de snoeptrommel de gymzaal inkwam zag Paulien er superverhit uit. Ze voelde ook heel erg warm aan, alsof ze koorts had.br>
En bij de eerste vraag die ik aan haar stelde barste ze bijna in tranen uit. Ik besloot haar 's middags thuis te houden.
Door al deze veranderingen van de dag moest ik vanavond boodschappen doen en moeten de medicijnen voor Stumpy morgen gehaald worden.
Inmiddels gaat het al een stuk beter met Paulien en ik hoop dat ze van een goede nachtrust helemaal opknapt.
Begin deze week was Maarten ziek. Snotjeverkouden.
Minder leuk is dat hij mij heeft aangestoken. Al zal de meneer van tissues het niet erg vinden.
Nu heeft elk nadeel zijn voordeel.
Het nadeel is dat ik vaak moet niezen. Het voordeel is dat het morgen heel erg mooi weer wordt want ik heb meerdere keren 3 keer achter elkaar geniest.
Komt mooi uit want ik moet morgen nog op zoek naar nieuwe laarzen.
Aangezien nieuwjaarsrolletjes voor oud en nieuw ook goed smaken wilde ik ze vanavond bakken.
's Middags had ik het beslag al gemaakt. Dat ging niet helemaal zo als het zou moeten. Bij het afwegen van de suiker deed de weegschaal erg vreemd.
Ik had iets teveel suiker in de schaal gegooid dus haalde ik er een schepje uit, waarop de weegschaal zelfs meer aangaf dan daarvoor!
Nog een schep extra uit de schaal nemen gaf het zelfde resultaat: de weegschaal gaf steeds meer aan.
Vervolgens heb de weegschaal opnieuw uit en aangedaan en de suiker opnieuw gewogen, toen bleek er inderdaad veel minder suiker in de bak te gaan dan de eerste keer.
Maar helemaal vertrouwen kan ik die weegschaal niet want op een of andere manier zijn de rolletjes veel zoeter dan normaal.
Voor de meiden is dit echter geen enkel probleem. "Mama jij bakt de lekkerste koekjes van iedereen".
Of wij nog naar
China Festival Of Lights in de dierentuin gingen vroeg mijn moeder laatst aan ons. Een festival met 32 chinese sculpturen (o.a. een olifant en draak) en vele lampionnen.
Nou nee, want we vonden de kaartjes best duur. Daarbij is er vanaf 18 december in Braamt ook zo'n soort festival. Okay, daar zijn dan minder grote dingen te zien maar het is ook stukken goedkoper. En stukken dichterbij want Braamt ligt hier om de hoek.
Maar vanmiddag kon ik mijn moeder mede delen dat we toch naar het festival in Emmen gaan. Ik heb namelijk 4 kaartjes gewonnen!
Hardstikke leuk natuurlijk en onze meiden waren er ook erg blij mee. Vooral Paulien werd er erg vrolijk van want die wil dit dolgraag zien. Dat gaat binnenkort gebeuren. En oma gaat ook mee, want in dit geval zijn we wel bereid om nog 1 kaartje te kopen.
Gisteren vierden wij Sinterklaas bij mijn moeder. Geen pakjesavond voor ons maar een pakjesmiddag, i.v.m de lange rit Achterhoek-Zuidoost Drenthe.
Het werd een gezellige middag met lekkere hapjes, gedichten en heel veel pakjes. Veeeeeel te veel, en de meiden zijn superverwend door de Goedheiligman. Ze kregen o.a. dingen van Pet Shop, Lego, knutselspullen en boeken.
De Sint had ook dit log gelezen en wist wat Paulien graag wou hebben. Helaas had hij maar één exemplaar weten te bemachtigen maar deze viel wel in goede aarde. Ik bedoel een kruk (die je gebruikt als je een gebroken been hebt). Paulien vond dat het leukste cadeau.
Bente vond vooral de gedichtjes erg leuk. En het "Ontdek de wereld van magneten" waarmee ze allerlei proefjes/testjes kan doen.
Ook oma, papa en mama zijn goed verwend door Sinterklaas. Kortom het was een zeer geslaagde Sinterklaasmiddag.
Rond kwart over 12 kwam ik thuis met de meiden en vond een envelop in de brievenbus.
Snel opende ik deze envelop en las de brief. "Hoera! Yes!!".
Ik heb 25 euro gewonnen met de Sint Nicolaasactie van de ondernemers hier in Ulft. Waar 10 stempels verzamelen al niet goed voor is
Binnenkort kan ik de waardebonnen ophalen. Dat is mooi. Mooi meegenomen.
Vanavond had Bente zwemles, en het was kijkles. Vorige week had ze een les in het diepe gezwommen maar nu zat ze weer in het ondiepe bad. Ze was in een vrolijke bui en van goed zwemmen kwam deze keer niet zoveel terecht. Dat zal ongetwijfeld ook alle spanning zijn van de afgelopen dagen. Plus het feit dat de hele familie aan de kant zat te kijken.
Desalniettemin kregen we van de juf te horen dat Bente het heel goed doet. Uitzonderlijk zelfs, aangezien ze nog maar 14 lessen heeft gehad. Bente mag vanaf volgende week naar het diepe. En dat is natuurlijk hardstikke mooi
