Vandaag was een droevige dag voor Bente, haar hamster Maan is overleden. We hebben hem samen begraven in de tuin.
Bente heeft deze hamster in februari van school gekregen. Maan beleefde op jonge leeftijd een opmerkelijk avontuur.
Hoe oud Maan precies was toen hij bij ons kwam weten we niet, maar hij was wel heel erg klein. Hoe klein bleek de eerste avond dat hij bij ons was.
We speelden Monopoly en ik was al uit het spel gespeeld. Ik nam een kijkje bij het kooitje van de hamster en zag hem niet. De rest staakte het spel en we gingen op zoek naar Maan.
Snel checkte ik de kooi van Snuf, ons konijn, die onder de hamsterkooi stond. Niets!
We zochten de hele kamer af, en de paniek hing in de lucht want het beestje bleef spoorloos. Totdat Paulien opnieuw de konijnenkooi checkte en dit zorgvuldiger deed dan ik had gedaan. "Ja, ik heb hem!!".
De opluchting was groot!
Aangezien het hok niet open stond was hij dus tussen de tralies door gekropen. We hebben de dag erna meteen een andere kooi gekocht zodat "Houdini" niet meer kon uitbreken.
Helaas heeft Bente niet erg lang van haar hamster kunnen genieten.
Read More
Afgelopen zaterdag had ik een reünie van "de Dissel", mijn middelbare school.
Eerst ben ik uit eten geweest met 3 vriendinnen, bij Groothuis. De stemming zat er al meteen goed in en we hebben er ruim 2 uur gezeten.
Vervolgens op de fiets naar de feestlocatie. Daar kwamen we relatief veel klasgenoten tegen van ons eerste schooljaar. Heel erg leuk om ze na al die jaren weer te ontmoeten. De meeste waren niet erg veranderd.
Ook ontmoete ik een vriendin waar ik in de laatste twee jaar op de Mavo mee bevriend was. Ik had inmiddels weer contact met haar via Facebook.
Wij hebben in Zwolle 6 jaar bij elkaar om de hoek gewoond. Zij had mij één keer gezien in de supermarkt, vlak voor wij gingen verhuizen. Heel apart! En juist daarom zo leuk om nu "in real life" weer met elkaar te kunnen kletsen.
Ook gingen we een paar keer met een groepje oud klasgenoten op de foto. We hadden net zo'n foto laten maken toen een compleet onbekende vrouw haar arm om mijn arm klemde. Blijkbaar vond ze dat ik met haar en de man naast haar op de foto moest. Hahaha, mij best. Een van mijn vriendinnen ging er ook bij staan, ze dacht dat ik het stel kende. De rest stond er bij en snapte mijn actie niet. Toen ik uitleg gaf was het natuurlijk hilariteit alom.
Het was een zeer leuke, gezellige avond. Ik was pas om 01.45 weer op mijn logeeradres bij mijn moeder.
Er zijn al plannen om over 5 jaar weer een reünie te hebben. Dan ben ik zeker van de partij
Read More
Tijdens een wandeltocht kwamen we deze boom tegen waar een klimop tegenaan had gezeten. De vraag is of de boom er last van heeft of niet. Daar zijn de meningen nogal over verdeeld, indrukwekkend is het in ieder geval wel.
Read More
Bente mocht in Wildlands mijn oude camera gebruiken. Ze had de mazzel dat een baviaan aan de haal ging met een slipper. Daar heeft ze zeer leuke foto's van gemaakt.
De baviaan inspecteerde de slipper op diverse manieren. Flink er aan knagen was er één van.
Andere bavianen hadden ook belangstelling voor het ding dus af en toe zette hij het op een rennen om een rustig plekje op te zoeken.
Heerlijk relaxed achterover leunen en kijken of de slipper ook gesloopt kan worden.
Vriendlief ziet het met lede ogen aan. "OOh, pas op dat je niet achter over valt. Je doet eng".
Een andere vriend keek later toe of de slipper goed te grazen genomen werd. Of hoe hij hem af kon pakken, dat kan ook
Vorige week zaterdag: 8 oktober zijn we voor het eerst naar Wildlands geweest. Mijn moeder had gratis kaarten gekregen via haar bank. Mooi mazzel voor ons
Bovenstaand gebouw staat vrij in het begin van Wildlands maar wij zijn hier langs gelopen richting "Serenga".
De prairihondjes waren de eerste beesten die we tegenkwamen. Ik blijf ze leuk vinden, en ze zijn ook zeer fotogeniek.
Het verblijf is verdeeld in twee stukken waardoor ze het looppad kunnen oversteken op weg naar de overkant. Maar daar was nu geen sprake van aangezien het enorm druk was.
In een dierentuin zijn zelfs cavia's leuk om op de foto te zetten. Vooral als ze zich een beetje verschuilen.
Bij de nijlpaarden merkte iemand op dat deze beesten vegetariër zijn, dus over het hek vallen was niet zo erg.
Nou, ben bang van niet. Dit beest is het gevaarlijkste beest van Afrika, ook al zien ze er nog zo koddig uit met die kleine oortjes.
Plotseling brak toch nog de zon door en dat zag er mooi uit boven de "Afrikaanse huisjes".
Vervolgens gingen we richting de leeuwen. Die hadden we in geen jaren gezien in Emmen, dus het is mooi dat ze terug zijn.
Deze leeuwin vindt poseren geen enkel probleem. Koning leeuw denkt daar anders over
Nieuwsgierig stokstaartje.
In het Savannegedeelte is een trein neergezet waar je door kunt lopen.
Ons uitzicht vanuit deze trein was dit:
Ze stonden pal naast de trein lekker te vreten. Dankzij het glas is de foto daarom niet zo scherp.
Giraf op de nieuwe Savanne.
Net ff wat anders dan de kont van het paard
Natuurlijk namen we ook een kijkje bij de bavianen. We hadden mazzel want er werd op dat moment iets vertelt over deze groep bavianen.
De groep is al 40 jaar in Emmen en qua aantal enorm toegenomen maar verder is hij nog precies hetzelfde. In de rangen is er niets veranderd. Door anticonseptie zorgen ze er voor dat de groep niet te groot word.
Bente was op pad met mijn oude camera en had het geluk een baviaan met een slipper te fotograferen. Foto's hiervan volgen later.
Beetje ruzie maken, niets menselijks is ze vreemd.
Nadat we er ruim anderhalf uur hadden rondgelopen gingen we via de zeeleeuwen naar de uitgang om uit eten te gaan.
We hebben dus lang niet alles gezien. Kan ook niet met twee fotografen die voor veel oponthoud zorgen
En daarbij was het druk. Erg druk.
Wildlands is zeker de moeite waard. Alle mensen die zeggen dat er minder dieren te zien zijn mauwen. De beesten hebben nu flink de ruimte en dat is het allerbelangrijkste!
(Meer foto's staan op mijn Facebookpagina)
Op 10 september, tijdens Open Monumentendag, deden wij bij Halte Bontebrug (een kruidenierswinkeltje) mee met een prijsvraag.
We kregen een formulier met 32 logo's van merken die in een kruidenierszaak en/of bakkerij te vinden waren.
Het was best een pittige opdracht omdat we een flink aantal logo's niet herkenden. In onze jeugd was een kruidenierszaak immers ook meer uitzondering dan regel.
Een paar wisten we en een paar hebben we nog gevonden tijdens het speuren.
Vorige week kreeg ik een mail dat wij gewonnen hadden. "Geloof ik niks van. Wij hadden zo weinig ingevuld", zei Maarten. "Misschien heeft de rest maar gewoon wat ingevuld", was mijn weerwoord.
Vanmiddag heb ik samen met Bente ons snoeppakket opgehaald.
Ondanks dat we niet veel hadden ingevuld en maar 8 van de 32 goed hadden, waren wij de beste. Een deel van de mensen had inderdaad gewoon wat ingevuld.
De mensen van Halte Bontebrug hadden bij iemand tips gevraagd voor een prijsvraag. Diegene had meteen een prijsvraag in elkaar gezet met allerlei merken die hij (als expert) kende. Een deel er van was ook niet te vinden in de winkel of bakkerij.
Doet er allemaal ook niet toe. Het was een leuk om te doen en deze kruidenierswinkel is zeker een bezoekje waard.
Chopsticks, maar dan net even anders. Bij gebrek aan goede chopsticks gebruikte Bente satéprikkers om haar gebakken banaan op te eten. En het lukte haar ook nog
Met de bami lukte het overigens ook.
Afgelopen weekend was het Open Monumentendag en daar hebben wij goed gebruik van gemaakt.
's Ochtends zijn we naar een kruidenierswinkel in Bontebrug geweest. Een erg leuk winkeltje met leuke en lekkere spulletjes. Ook zijn we naar 'het Anker" geweest. In dit huis is een vriend van ons geboren, 60 jaar geleden, en het is onlangs gerestaureerd.
's Middags zijn Maarten en ik nog naar Landfort geweest waar je toegang had tot de tuinen.
Zondagmiddag zijn we naar Fort Pannerden geweest. Dit stond al op het programma op mijn verjaardag maar viel toen in het water.
We gingen met het pontje over, wat een nieuwe ervaring was voor Bente.
Bij fort Pannerden zagen we twee toneelstukjes over het leven op het fort. En we genoten van het uitzicht op het "dakterras".
Het is bijna niet voor te stellen dat in dit gebouw van 2000 tot 2008 krakers wonen. Pas sinds dit jaar is het open voor publiek. Een aanrader. Ook voor gezinnen met kinderen is er veel te zien en te doen.
Voor ons was het in ieder geval een leuk en cultureel weekend